اگرچه دوری و دیری، اگرچه دل‌سنگی اگرچه با دلِ تنگم همیشه در جنگی شکسته شیشه‌ی قلبم، گلایه نیست که این تقاصِ آینه باشد مجاورِ سنگی شبیه شاخه‌ی لرزان، چگونه شانه‌ی من به هق هقم ز غمت می‌نوازد آهنگی بدون هیچ گلایه، شبیه مجنونم که می‌کِشد به ابد بارِ سختِ دلتنگی امیدِ وصل تو این مرده زنده می‌دارد اگرچه فاصله‌هامان به قدر فرسنگی... #سمیه_تقوی