گاهی همینکه دل به کسی بستهای بس است
بغضت ترکترک شد و نشکستهای بس است
گاهی فقط همینکه به امّیدِ دیگری
از خود غریبهتر شدی و خستهای بس است
اهل زمین همیشه زمینگیر میشوند
یک بال اگر از این قفست رَستهای بس است
در مرزِ عشق و وصل، تو ابنالسّلام باش
با اینهمه تضاد، چو پیوستهای بس است
این دور، دورِ حدِّ اقلهای عاشقیست
در حدّ یک نگاه که وابستهای بس است
#سید_مهدی_طباطبایی
گاهی همینکه دل به کسی بستهای بس است
بغضت ترکترک شد و نشکستهای بس است
گاهی فقط همینکه به امّیدِ دیگری
از خود غریبهتر شدی و خستهای بس است
اهل زمین همیشه زمینگیر میشوند
یک بال اگر از این قفست رَستهای بس است
در مرزِ عشق و وصل، تو ابنالسّلام باش
با اینهمه تضاد، چو پیوستهای بس است
این دور، دورِ حدِّ اقلهای عاشقیست
در حدّ یک نگاه که وابستهای بس است
#سید_مهدی_طباطبایی
گاهی همینکه دل به کسی بستهای بس است
بغضت ترکترک شد و نشکستهای بس است
گاهی فقط همینکه به امّیدِ دیگری
از خود غریبهتر شدی و خستهای بس است
اهل زمین همیشه زمینگیر میشوند
یک بال اگر از این قفست رَستهای بس است
در مرزِ عشق و وصل، تو ابنالسّلام باش
با اینهمه تضاد، چو پیوستهای بس است
این دور، دورِ حدِّ اقلهای عاشقیست
در حدّ یک نگاه که وابستهای بس است
#سید_مهدی_طباطبایی
کاشکی حتی مرا از روی رودرباستی
نصفِ آنقدری که من میخواهمت، میخواستی
با دروغی دلخوشم کن، من به این هم راضیام
عشق میگوید: کسی خیری ندید از راستی
من نمیدانم چه بر حالِ دل آیینه رفت
روبهرویش آنزمان خود را که میآراستی
خواستی فرقِ زمین و آسمان روشن شود
چون کنارت آمدم، از پیش من برخاستی
بغض جای حرف را هرگز نمیگیرد، ولی
کاش قدری مهربان بودی، مرا میخواستی
#سید_مهدی_طباطبایی