جان بر لب ودل بر کف ومعشوق چه آرام من ماندم و دلتنگی و این حالت ناکام ناکام رسیدن به وصالت صنم ای دوست حقا که ز جان دل نَبُوَد در همه ایام این می‌گذرد ، آنچه که او با دل ما کرد خوش نام بُوَد آنکه برایت شده بدنام آن پر زدن و سوختن من به چه دیدی پروانه فدا شد ز ره نور سرانجام حرف و سخن دل بسیار است و زمان کم حرف دل خود گفتم اما به چه فرجام #عارف_محسنی