صدف می‌ریزد از دامانت ای بــانـوی ِ رویایی چو دستی می‌کشی گل می دهد فصل ِ شکوفایی صـدای ضجه از لای ورقهایم  نـمـی‌آیــد؟! غـزل جان می‌دهـد از دوری دست مسیحایی قـرار این بـوده خورشیدی بیاویزی بـه دنیایـم تنور انتظـار چشم من یـخ زد...نمی‌آیی؟ بریز از سقف ِپـائیزم، شبی سر ریز ِباران را عطش را مــژده‌ی آب آور ای ابــر ِ اهــورایی درون ِتنگ،چون ماهی به خود می‌پیچم ازحسرت کــه دریـا را مگـر بــاز آورد فـانـوس ِ دریایی تمام ِ جـاده‌ها، احرام ِ دیـدارت بــه تن دارند پل ِ رنگین کمان را پـله کن روزی که بـازآیی بـه بند ِ بـاد مــی‌آویـزم امشب، رخت ِچشمانم تـکانـد خستگیهـایم اگــر امـــری بفـرمایی                               #علی_سعادتخانی

پیچیده‌ای به دور ِ سَرت، شــال ِ خــردلی  زل مـی‌زنی، بـه پـرده‌ی زیبای ِ مخملی حـالا کــه یک دقیقه کنــارم نشستـه.ای بــا ناخُنت نــزن، بـه تن ِمیز و صندلی کم باز و بسته کن دهن ِکیف چرم ِخــود یعنی تحملم بـرای توسخت است،ها...بَلی!! چشمت سوار ِعقـربه ی، تـند ِساعت است یعنی رسیده رفتنت از پیش ِمن،!!!! ولــی حالا رسیده ام بــه تـه حــرفهای تـــو مـی‌گفتی‌ام همیشه کــه، شاگــرد ِ تنبلی بد شد دوباره حال ِ من و...... تنگ ِ قافیه ـایــد روم بــه دامــن ِ ،جـــادو و جنبـلی                  #علی_سعادتخانی

سرگیجـه‌ام گــرفته از ایــن، کـــار بـــاز هـم هـــی لـب گـــرفتن از لب ِ سیگـــار بــاز هــم مشتی کتاب و دفتر و یک چـای ِ تلــخ رنـگ تـکرار کــردن ِ دوبــاره‌ی تـکــرار، بــاز هــم هی بــی‌قــرار گشتن و، در خــود قــدم زدن هــی زل زدن بــه ساعت ِ،دیـــوار بــاز هــم ساکت شدن.....تــرانه‌ی دیــدار ســر زدن ناخن زدن بـــه زخـمه‌ی گیتـار، بــاز هــم از ارتفاع ِ خـــاطـــره‌هـایش، نــگــاشتـن سُر خُوردن از بلنــدی، خــودکـار بــاز هــم تکــرار کردن ِ همه‌ی سالهــای ِ خــــود رفتن بـه لحظه لحظه‌ی، دیدار بـاز هــم دیشب دوبـاره آمــده‌ای....خواب بوده‌ام چشمان ِ مــن نگشتـه ســزاوار، بــاز هــم یک تـکه از نـگاه ِ تــو در آب، مــانده بود صف بسته پشت ِچشمه، خریدار بـاز هــم                           #علی_سعادتخانی