بسم الله الرحمن الرحیم از زبان منِ بعد از ظهور باور نمی کردیم مثل خواب و رؤیا بود لبخند او لبخند او آغاز دنیا بود اصلا قیامت کرد با بانگ انا المهدی جانی دوباره داد عالم را ،مسیحا بود سرتا به پای او همه نور محمد بود سرتا به پای ما همه غرق تماشا بود مست سخن هایش شدیم از بس که شیرین بود دیوانه ی رویش شدیم از بس که زیبا بود چشمان ما اندازه یک عمر دلتنگش چشمان او اندازه ده قرن تنها بود در عصر غیبت غایبش خواندیم صد افسوس در جای جای زندگی با اینکه پیدا بود حتی مسلمان بودن ما بوی شک می داد حتی جماعت هایمان بی او فرادا بود از چشم کودک های غزه العجل می ریخت در آه مادرهایشان امّید فردا بود از یک نفس لبخند او عالم بهاران شد یک چشمه از خشمش فقط #طوفان_الاقصی بود #فاطمه_معصومه_شریف #نصرتی_لکم_مُعدّه #نابودی_اسرائیل #طوفان_الاقصی

ای غُده‌ی بدخیم شدیداً متلاشی دنیا چه قشنگ است زمانی که نباشی* اصل است فلسطین و فقط حاشیه‌ای تو‌... ما را نبُود حوصله‌ی شرحِ حواشی ای غاصب یک مملکت! ای وصله‌ی ناجور! ای قدرت پوشالی و ای دشمن ناشی ما دست به ماشه! همه آماده‌ی شلیک... «هشدار! که آرامش ما را نخراشی!»** گر مرهم دردی نشدی آی مسلمان! خوب است به این زخم نمک نیز نپاشی... ✍ #فاطمه_معصومه_شریف