درونم سرد و تاریک و دلم بسیار غمگین است نمیدانم که مردم یا فقط یک حس و تلقین است عجب پاییز تلخی شد برایم ایها العشاق گرفت از من روانم را نگاری که دهن بین است به ظاهر دلکش و عالی ولی در عشق جانفرساست رخش سیمین و نسرین و شبیهِ چرخِ پروین است ندارد قصد خوشرویی و دائم در جفاکاری ست چنان سرد است با ما که تو گویی فکر تدفین است گرفتارم از این جور و جفایش بیش از اندازه از این رو گشته ام معتاد و حالم خوش به تدخین است نشد جایش دهم بیتی که مطلع بود در مصدر بنا بر این کلامِ بعد من زین پس فقط در باب تضمین است نگاری بی وفا و مملو از جور است در قسمت "برای من که تقدیرم پر از بالا و پایین است" " ترازوها تعادل در کدامین وزنه میگنجد" همیشه کفّه ی معشوقه ها انگار سنگین است #فقط_جهت_مشارکت