دو جام، سِحرِ لبالب که باده‌نوشِ منند دو جادُوانه که خنیاگرِ سروشِ منند دو ذوفُنونِ جنونی، دو شعله‌ور، دو شرر دو سر سپرده که سوداییِ خموشِ منند دو شرمناک که عطشان و آتشین، بی‌تاب به نعره آمده از هیبتِ خروشِ منند دو چاله قعرِ جهنم، دو شاهراهِ بهشت که ماتِ برزخِ گلگونِ شعله‌پوشِ منند دو راس تازیِ سرکش، دو جُفت اَدهمِ مست که لولیانِ تب‌آلوده‌ی چموشِ منند دو مارِ زنگیِ روییده بر دو شانه‌ی من کز آستینِ من و هم‌نشینِ دوشِ منند دو سوگوار، دو آشفته‌سر که جامه‌دران غریوِ مرثیه گِرد حریمِ گوشِ منند دو چشمِ مات تو، آری، دو چشم تیره‌ی تو که تا قیامِ قیامت سیاه‌پوشِ منند #مارال_دلدار