بی تو مهتاب شبش تیره و تار است هنوز کوچه بی نامِ تو در حسرتِ یار است هنوز شاخـه ها دست بـر آورده بـه مهتاب اما اشکی از شاخـه سرِ زلـفِ نگار است هنوز در نهانخانـه ی شعرت کـه گُلِ عشق دهد عطرِ صدخاطره در ذهنِ حصار است هنوز همه تن چشمِ همه، خیره بـه بـاغِ غزلت گریه ام پـردهٔ این، دیده ی تار است هنوز شوقِ دیـدارِ تـو بـود ، هـر نفسی آمالـم دوری ات دغدغـهٔ، این دلِ زار است هنوز یـادگـارِ شـبِ تنهـایـیِ و چشـمانِ تَـرم یک غزل ازتو و یک سیمِ سه تاراست هنوز #محسن_کیوان