بگذار که چشمان تو را وام بگیرم با دیــــدن دنیـای تــو آرام بگیرم تَردستی لب‌های تو را دیدم و باید از شیــوه‌ی خندیدنت الهام بگیرم در هر قدمم شوق رسیدن به تو جاری است می‌خواهم از ایـــــن راه ســــرانجام بگیرم من شاعر درباری‌ام و چشم تو کافی است تا خیـــــره در آن باشـــــم و انعـام بگیرم عمری‌ست که در پیچ و خم زندگی‌ام، کاش یک لحظــــه در آغــــوش تــــو آرام بگیرم... #محمد_غفاری ‌‌

هر لحظه در افکار من ، داری وجود تازه ای می بافمت در باورم ، با تار و پود تازه ای در شعر تکراری من ، هر بار مضمون می شوی پیداست از هر واژه اش ، کشف و شهود تازه ای از من یکی هرگز نخواه ، پا پس کشم از عاشقی وقتی که بالا می رود ، از کنده دود تازه ای وقتی چکاوک می شوی پر می کشی از اصفهان با اشک جاری می کنم زاینده رود تازه ای از گوشه ی چشمان تو هنگام رفتن دیده ام بدرود گفتن های تو، دارد درود تازه ای #محمد_غفاری ‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‎‌‌‎‌