رد شدی از من، شدم هر ثانیه بیمارتر
روزگارم تیره‌تر شد، چشم هایم تارتر
شعرهایم تحت تأثیر حضورت بوده است
رفتی و دور از تو این شاعر شده کم‌کارتر
خاطراتت شب به شب از پا می‌اندازد مرا
ای که رویای تو از کابوس، لاکردارتر!
حسرتی در سینه برجا مانده از یاد تو که
چشمهایم با مرورت می شود هربار، تر!
شعر گفتم تا بسوزانم تو را، خود سوختم
هرچه شاعر مردم آزار است، خودآزارتر!
#نفیسه_موسوی
