در دلم جنگ داخلی برپاست باز حال و هوای #طغیان ست یک نفر پرسه می زند در من مثل دشمن همیشه پنهان ست با غرور و صدای ساکت او مثل میّت شده ست دستانم هی #چکش کاری و فراز و فرود مبتلا تر شدم ، زمستانم از #جوانه زدن گریزانم باتبر خو گرفته ام ، لطفا _ خط میخی نکش به روی تنم تا #کتیبه شوم پس از مردن روی دستان غم سوار شدم شیون از دل قرار را برده بس کنید از هوار می ترسم این منم یک زن ترک خورده پشت #تابوت خنده ها مانده یک جهان حسرت و سیاهی "ها" خاک سردی نشسته روی لبم وای از مرگ بچه ماهی ها #پریسامصلح #بداهه #داغون