آتشی در خیمه‌ها دارد فروزان می‌شود
پیکری آماده‌ی سُمِّ ستوران می‌شود
قلب اهل آسمان می‌سوزد از سوز خیام
عرش حق آماده‌ی شام غریبان می‌شود
بود آرامش درون خیمه تا عبّاس بود
عصر عاشورا، درون خیمه طوفان می‌شود
از عطش کام یتیمان حرم گردیده خشک
آب هم شرمنده‌ی سقای عطشان می‌شود
می‌چکد از دیده‌ی محزون زینب سیل خون
زلفِ ایتام حسینِ او پریشان می‌شود
نغمه‌ی "هَیهات مِنّا الذِّلَّه" می‌آید به گوش
زین نوا کاخ ستم یکباره ویران می‌شود
اندک اندک فصل جانسوز اسارت می‌رسد
سهم پای کودکان خار بیابان می‌شود
خیمه‌ها چون شعله‌ور شد خاطراتی تازه شد
گفت زهرا کربلا هم بیت الاحزان می‌شود...
#محرّم
#یا_اباعبدالله_الحسین
#اکبر_اسماعیلی_وردنجانی
