eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.7هزار دنبال‌کننده
8.3هزار عکس
2هزار ویدیو
70 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سرم بر سينه ي يار است، از عالم چه ميخواهم به چنگم زلف دلدار است، از عالم چه ميخواهم
پرواز میخواهم بیاو آسمانم باش بیزارم از دنیا بیا بانو جهانم باش چشمان تو زیباترین مضمون شعرم شد باش و عصای دست و پاهای زبانم باش چون مرده ای در حال و رفت و آمدم بی عشق از دست وپاها تا نیفتادم تو جانم باش جز بودن تو خواهش دیگر ندارد دل یا مهربانم باش یا نامهربانم باش از هر نسب یا هرسبب خالیست اطرافم هم بستگان هم سایر وابستگانم باش برروی دریا تخته چوبی بی هدف هستم مقصد توهستی نازنینا بادبانم باش
بی تو دلتنگ ترین عابر این شهر منم كاش پاييز تو را باز به من پس مى داد 💟
✍ای قلم حوصله کن درد فراوان دارم ✍بـــی نهایت گله از بـازی دوران دارم ✍مثل تهرانِ پر از همهمه و شهر شلوغ ✍ظاهــر آبـادم و ویــرانی پنهان دارم 🌺🌸🌼
چو سؤالِ بوسه کردم به کرشمه گفت با من "تو نه مردِ این حدیثی،فإذا فَرَغتَ فانصَب" 🌹🍃
پی وی ما می شود روزی گلستان غم مخور می شود هر شب در آن یک داف مهمان غم مخور در اینستا گر به شوق یار خواهی زد قدم سرزنش ها گر کند بابا و مامان غم مخور یا اگر ریپورت گردیدی به لطف دوستان با رُباتی می شود این مشکل آسان غم مخور هر زمان دیدی که یک برنامه فیلتر می شود پس بدان دارد مزایای فراوان غم مخور هر که فیلتر می کند فیلتر شکن هم می دهد چون خداوندی که بر دندان دهد نان غم مخور گول عکس خوشگل یار مجازی را نخور گاه هستند این قماش ، استاد شیطان غم مخور یا اگر رأس قرارت دیدی آن عکسِ جوان هست هم سنّ کوزِت در بینوایان غم مخور در مسیر مشهد و تهران اگر چشمان تو خورد بر عکس دو جادوگر ز سمنان غم مخور
تا ببیند دختر همسایه را از راه دور مثل عاشق پیشه ها چشمک پرانی می کند من نمیدانم چرا داف قشنگم در محل اینقدر با جمع ما نامهربانی می کند این رفیقم لام تا کامی نمی گوید ولی پیش روی دختران بلبل زبانی می کند طفل من تا میخورد قدری چغندر یا لبو پوشکش را گل گلی یا ارغوانی می کند هر که دربی می رود شش بار در امجدیه یاد بهزادی و گلهای کلانی می کند هر که ورزشکار بوده در زمان بچگی یاد از فوتبال با کفش کتانی می کند هرکسی در ظاهر از تک همسری تمجید کرد مطمئنا فکر همسر در نهانی می کند گندهایی که حسن بر کشور ما میزند عاقبت این خطه را آشغال دانی می کند انچنان بر مملکت می تازد این مسئول که گوییا در معرکه ارابه رانی می کند شیخ ما از بهر درمان میرود در خارجه صیغه ای از دختران آلمانی می کند آن وزیر بی لیاقت دیده ام من جمعه ها توی ویلای لواسان باغبانی می کند میبرد اموال مردم را وزیر مختلس دزدی از اموال مردم ناگهانی می کند می کند اسفالت اخر او دهانهای همه جای اسفالت سقف خود را شیروانی می کند 1398/02/07
سکه های مهربانی را کجا انداختی؟؟ ترشرویی میکنی از اینکه صدجا باختی صبح ها ای کاش قبل از رفتنت در جان شهر حسن خُلقت را به روی چهره می انداختی صبر را سنجاق کردم روی قلب نازکم با سماور خو گرفتم،کی تو با دل ساختی؟! تیشه نادانی ات را می زنی برروح عشق فلسفه یا منطق احساس را نشناختی بگذریم از این سخنهاکاش میگفتی به من سکه های مهربانی را کجا انداختی؟!
شرمیست در نگاه ِ من؛ اما هراس نه کم‌صحبتم میان شما، کم حواس نه! چیزے شنیده‌ام که مهم نیست رفتنت درخواست می‌کنم نروی، التماس نه! از بی‌ستارگیست دلم آسمان‍‍ے است من عابری«فلک»زده‌ام، آس و پاس نه من می‌روم، تو باز می‌آیی، مسیر ِ ما با هم موازے است ولیکن مماس نه پیچیده روزگار ِتو ، از دور واضح است ا از عشق خسته مے شوے اما خلاص نه...! ♥️
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای خودم با خودم کنار خودم همین دقیقه که این شعر را تمام کنم از این شلوغِ شما می روم به غار خودم به سمت هیچ تنم را اشاعه خواهم داد به گوش او برسانید رهسپار خودم چه لذتی است که یک صبح سرد پاییزی کنار پنجره باشم در انتظار خودم گلی نزد به سرم زندگی اجازه دهید خودم گلی بگُذارم سر مزار خودم اگرچه این همه سخت است نازنین بپذیر دلم به کار تو باشد، سرم به کار خودم
بهار اندامِ من! این شهر را اردیبهشتی کن که من برعکسِ شاعرها، به شدت ضدِ پاییزم... 🖇💌
میخرامد غزلی تازه در اندیشه ی ما شاید آهوی تو رد میشود از بیشه ی ما! دانه ی سرخ اناریم و نگه داشته اند دلِ چون سنگِ تو را در دل چون شیشه ی ما اگر از کشته ی خود نام و نشان میپرسی عاشقی شیوه ی ما بود و جنون پیشه ی ما! سرنوشت تو هم ای عشق فراموشی بود حک نمیکرد اگر نام تو را تیشه ی ما! ما دو سَرویم در آغوش هم افتاده به خاک چشم بگشا که گره خورده به هم ریشه ی ما!