eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸🇮🇷
2.1هزار دنبال‌کننده
9.7هزار عکس
2.6هزار ویدیو
106 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
من چشم به راهت شده ام زود بیا تا هیزم عشقم نشود دود بیا از آتش قهرت همه ام سوخت که سوخت گر عشق تو همپای دلم بود بیا
با شجاعت بروی دل ببری برگردی زهر مارت بشود با دل من بد کردی
اختیارم داده اما این عطایش جبر دارد خاک شاید،گِل ولی آیا بر آتش صبر دارد می‌رود تا آسمان با گریه میریزد زمین و طاقت پُر گشتن و خالی شدن را ابر دارد زندگی مانند تعقیب و گریز ببر و آهوست مثل آهویی دویدم قصد جان را ببر دارد ما به دنیا آمدیم اما نیامد او به ما چون انتظار و طاقت مارا فقط یک قبر دارد آتش دل شعله ور میگردد و پروانه هاهم دل پرستش می‌کنند ‌و درکِ آن را گبر دارد
مستی از نامِ علی باشد اگر حکمش چیست؟
بیا و راز مرا فاشِ عام نکن مرا ببخش و دگر فکر انتقام نکن به پای خویش آمده وعاشقت شده ام "پرنده ی قفست را اسیر دام نکن" قبول، دور و برت خوبها فراوانند برای وصل کسی جز من اهتمام نکن برای روز مبادا پلی به جا بُگْذار امید آمدنت را تو نفی ِتام نکن منم ذلیلِ محبّت، ترحّمی بِـــــنَما... مرا ببخش و دگر فکر انتقام نکن
چشم سبز رنگ دریا مگر از دیده ی تو وام گرفت؟ که تماشاش چنین لذّتِ بی پایان است...
یهو یاد حاج قاسم افتادم نیست این غائله‌را خاتمه‌انگار،ولی... ما نه‌آنیم کَز این‌معرکه بازنده رویم
ببین که با غزلم شهره شعر شهر شدم غریب و بی کس و حالا دو جام زهر شدم چه بارشی زده از ابر چشم حیرانم بیا ببین که چرا من مسیر نهر شدم پرندهٔ قفست را اسیر دام نکن که خود به خود خودِ من با خودم به دهر شدم شب است و من همه شب ها بخیر محتاجم دعا بکن گل من چون تو با تو قهر شدم
ببین که با غزلم شهره شعر شهر شدم غریب و بی کس و حالا دو جام زهر شدم چه بارشی زده از ابر چشم حیرانم بیا ببین که چرا من مسیر نهر شدم پرندهٔ قفست را اسیر دام نکن که خود به خود خودِ من با خودم به دهر شدم شب است و من همه شب ها بخیر محتاجم دعا بکن گل من چون تو با تو قهر شدم
گاه باید همه سرمایهٔ خود را بدهی تا که شاید بتوانی ز تلاطم برهی فرض کن قایق بشکسته به موج افتاده تکه چوبی که نباید به کسی باج دهی
گاه باید همه سرمایهٔ خود را بدهی تا که شاید بتوانی ز تلاطم برهی فرض کن قایق بشکسته به موج افتاده تکه چوبی که نباید به کسی باج دهی
گر "عقل" شود حاکم ترسی ز وجودت نیست! گر ره به "دل"ت دادی...خود دانیّ و خود دانی...