صلی الله علیک یا مظلوم، یا باب الحوائج، یاموسی بن جعفر روزها خورشید اشک افشان برایش می گریست شب به شب ماه از غمش نالان، برایش می گریست خاک، بسیار از غم مظلومی اش غمناک بود آسمان در قالبِ باران برایش می گریست سالها این قصه یِ جانسوز در تکرار بود سالها تاریخ در هر آن برایش می گریست ناله ی زنجیر ها برعرش می رفت از غمش غُل ز سنگینی غم، پنهان برایش می گریست صوت قرآن از لب خشکش نمی افتاد هیچ آیه آیه، خط به خط قرآن برایش می گریست روضه خوانِ کربلا، خود روضه ای جانسوز بود در میان روضه ها، زندان برایش می گریست کاش زینب بود روی تَل کنار مقتلش تاکه بر مظلومی اش از جان برایش می گریست حضرت باب الحوائج، مثل شمعی آب شد شعر چون پروانه سرگردان برایش می گریست وقت تشییع امام عشق از زندان رسید گوشه ای آرام زندانبان برایش می گریست سوی مشهد رفت قلبم، دیدم آقایم رضا(ع) همصدا با مردم ایران برایش می گریست احمدرفیعی وردنجانی

باز آی که چون برگ خزانم رخ زردی‌ است با یاد تو دمساز دل من، دم سردی‌ است گر رو به تو آورده‌ام از روی نیازی‌ است ور دردسری می‌دهمت از سر دردی‌ است از راهروان سفر عشق، در این دشت گلگون سرشکی‌ است اگر راهنوردی‌ است در عرصهٔ اندیشهٔ من با که توان گفت سرگشته چه فریادی و خونین چه نبردی‌ است غمخوار به جز درد و وفادار به جز درد جز درد که دانست که این مرد چه مردی‌‌ است؟‌ از درد سخن گفتن و از درد شنیدن با مردم بی‌درد، ندانی که چه دردی‌ است چون جام شفق، موج زند خون به دل من با این همه دور از تو مرا چهرهٔ زردی‌ است زین لالهٔ بشکفتهٔ در دامن صحرا هر لاله، نشان قدم راهنوردی‌ است یا خون شهیدی‌ است که جوشد ز دل خاک هرجا که در آغوش صبا غنچهٔ وردی‌ است #مهرداد_اوستا

با رفتنت بهانه‌ی یک داستان شدی حالا که می‌روی چه قَدَر مهربان شدی حالا که می‌روی به چه دل خوش کنم عزیز؟ اینجا بمان که با نفسم توامان شدی "هرگز نبوده قلبِ من این گونه گرم و سرخ" زیرا تو در تمامِ صفت‌ها جوان شدی یادش بخیر سبزی و باغی که داشتیم با رفتنت بهانه‌ی فصلِ خزان شدی "دستم نمی‌رسد که در آغوش گیرمت" ای ماه من ستاره‌ی هفت آسمان شدی حالا که می‌روی به خدا می‌سپارمت حالا که می‌روی به خدا مهربان شدی #جویا_معروفی

از نـام خداسـت نـام زیبـای علی مانده است جهان برای معنای علی بـا ذکـر علـی کنـد در خیبـر را چون اسم الهـی شده نجوای علی #محمدجواد_منوچهری #یا_علی_ابن_ابیطالب @gida13

نارنج فرستاده نوشته است که بو کن این عطر سر زُلف شِکن در شِکن ماست #حامد_عسگری

عشق گاهی راه می سازد برای صاحبش گاه می ریزد به هم اما تمام راه را... #امیر_تیموری

بی سَبَب مَظلوم می‌خوانَند او را شاعِران آن‌چه دِل نامیده‌اَندَش ، قاتِلِ ما بوده است ! #حسین_مرادی #ب 🌹❤️🌹

شب چون خیالش آید خوابم گریزد از چشم ... شهریار ‌

مِی را چه اثر به پیش چشمت؟ کاین مستی شادمانه از توست من می‌گذرم خموش و گمنام آوازه‌ی جاودانه از توست ... #هوشنگ_ابتهاج

اشک زنجیر به حال بدنم می‌ریزد گریه بر بی‌کسی زخم تنم می‌ریزد آسمان راه گلوی قفسم را بسته عرق بال من از پیرهنم می‌ریزد روی شلاق به من وا شده و می‌خندد آب مجروح ز زخم دهنم می‌ریزد چارده سال شد از شهر مدینه دورم آهم از غربت و آل حسنم می‌ریزد چوب با پای شکسته سر دعوا دارد سنگ، زیر قدم پا شدنم می‌ریزد هر یک از هفت کفن پشت سر تشییعم لاله برکشته دور از وطنم می‌ریزد روح‌الله عیوضی