قلمت را بردار ...
بنویس از همه‌ی خوبی‌ها ...
زندگی ... عشق ... امید ...
و هرآنچه بر روی زمین زیباست !
گل مریم ... گل رز ...
روی کاغذ بنویس :
زندگی با همه تلخی‌هایش زیباست !
#ناشناس
نمی توانم از اين بغض بی اراده بگويم
که با سواره چه حرفی منِ پياده بگويم؟
به آن که در دلش آبی تکان نخورده، چگونه
از آتشی که نگاهت به جا نهاده بگويم؟
چه سود اگر که هوای تو را نداشته باشد؟
سرم کم از بدنم باد اگر زياده بگويم
نه طاقتي که از آن چشم تيره، دست بدارم
نه فرصتی که از اين حال دست داده بگويم
پناه می برم از شرّ شهر بی تو به غربت
به گوشه ای که غمم را به گوش جاده بگويم
چه سخت منزوی ام کرده است عشق تو، بشنو:
"دلم گرفته برايت، سليس و ساده بگويم"
شاعر؟
ز دو دیده خون فشاندم که نظر کنی، نکردی
به رهِ تو خاک گشتم که گذر کنی، نکردی
دمِ مرگ، هیچ دانی ز چه مانْد باز چشمم؟
ز تو بود چشمِ آنم که نظر کنی، نکردی
چو نکرد یار رحمی، ز تو ای فغان! چه حاصل؟
ز تو بود امیدِ آنم که اثر کنی، نکردی
ز نخست کردم ای دل، به تو شرح غمزه‌ی او
خبرت ز فتنه دادم که حذر کنی، نکردی
به وطن -«شریف»!- روزی که تو را نمانْد قدری
به جز این نمانْد چاره که سفر کنی، نکردی
.
تو که رفتی #دل من
#تاب نیاورد شکست
#کمرم خم شد و از فرط
غم و #درد شکست
تو که #رفتی همه بر
زخم دلم #نیش زدند
#قامت سرو تنم
مثل #گل زرد شکست
