🔴خط سرخ مرجعیت یا مرجعیت، خط قرمز؟ ۱
🔹 آیا طلبه حق دارد مرجع تقلید را نقد کند یا نه؟ بی تردید منطقا و شرعاً چنین حقی را دارد؛ اما برخی با استناد غلط به کلام امام خمینی در سال ۴۳، نقد مرجعیت را تخطئه می کنند.
⚒پس از سرکوبهای ۱۵ خرداد ۴۲ و ریزش برخی بزرگان از ادامه حمایت از خیزش امام خمینی، مسائلی نسبت به برخی مراجع مطرح می شود. لذا امام خمینی با «تمرکز و نگرانی نسبت به سرنوشت نهضت»، در ۲۶ فروردین ۴۳، پس از آزادی از زندان، در جمع علما و مردم می گوید:
✅«من يک نصيحت میکنم به بچه های طلاب؛ طلاب جوان که تازه آمده اند و حاد و تندند؛ و آن اين است که آقايان، متوجه باشيد اگر چنانچه شَطْر کلمه ای به يک نفر از مراجع اسلام، شطر کلمه ای #اهانت بکند کسی به يک نفر از مراجع اسلام، بين او و خدای تبارک و تعالی ولايت منقطع میشود. ... #فحش دادن به مراجع بزرگ ما را کوچک فرض میکنيد؟ اگر به واسطه بعضی از جهالتها لطمه ای بر #اين_نهضت_بزرگ وارد بشود، معاقَبيد پيش خدای تبارک و تعالی؛ توبه تان مشکل است قبول بشود،👈 #چون_به_حيثيت اسلام لطمه وارد میشود ...». صحيفه امام، ج1، ص ۳۰۶ تا ۳۰۸
🔻نکات مهم این سخن:
آ. مرکزیت بحث «نهضت اسلامی و خطر عظیم لطمه به آن؛
ب. مقتضیات خاص سال ۴۳ و ریزش محسوس حمایت برخی آقایان بزرگ و خطر تفرقه بین روحانیت و بین مردم و لطمه به نهضت؛
ج. هشدار به فحاشی و اهانت؛ نه نفی نقد منطقی و مطالبه گری محترمانه. 👈امام در همین جا نیز با طرح بحث «عشره میمونه و عشره مشئومه» تلویحاً مراجع غیر انقلابی را تهدید کرده اند.
🔴 بیانهای دیگر امام
1️⃣ وظیفه طلاب جوان در بازشناسی مقدس مآبها
«... آنقدر که اسلام از این مقدسین روحانی‌نما ضربه خورده است، از هیچ قشر دیگر نخورده است ... طلاب جوان باید بدانند که پرونده تفکر این گروه #همچنان_باز است و شیوه مقدس‌مآبی و دین‌فروشی عوض شده است. شکست خوردگان دیروز، سیاست‌بازان امروز شده‌اند. آنها که به خود اجازه ورود در امور سیاست را نمی‌دادند، پشتیبان کسانی شدند که تا براندازی نظام و کودتا جلو رفته بودند.» منشور روحانیت، صحيفه امام، ۲۱: ۲۷۸
2️⃣ تداوم خطر مقدس های دشمن رسول الله
«خطر تحجرگرايان و مقدس نمايان احمق در حوزه های علميه کم نيست. #طلاب عزيز #لحظه ای از فکر اين مارهای خوش خط و خال کوتاهی نکنند، اينها مروّج اسلام امريکايی اند و دشمن رسول اللَّه». همان، ص ۲۷۸
3️⃣سطح نفوذ در حوزه تا حد مرجعیت
« ... ایادی استکبار، روحانی‌نماهایی را که تا #حد_مرجعیت تقویت نموده است، ... آنها که در توفان پانزده سال مبارزه قبل از انقلاب و ده سال حوادث کمرشکن بعد از انقلاب نه غصه مبارزه و نه غم جنگ و اداره کشور را خورده‌اند و نه از شهادت عزیزان متأثر شده‌اند و با خیالی راحت و آسوده به درس و مباحثه سرگرم بوده‌اند می‌توانند در آینده پشتوانه انقلاب اسلامی باشند؟». منشور روحانیت. همان، ص ۲۸۷
4️⃣ صلاحیت عوام برای نقد مرجع تقلید
«مجتهد بايد به مسائل زمان خود احاطه داشته باشد. برای مردم و جوانان و حتی عوام هم قابل قبول نيست که مرجع و مجتهدش بگويد #من_در_مسائل_سياسی اظهار نظر نمیکنم.» منشور روحانیت. همان، ص ۲۸۹
⏪ نتیجه
1. شرایط سخن امام در منشور روحانیت در اواخر عمر و در نهایت تجربه، پیروزی، استقرار و شوکت نهضت بوده است؛ نه بعد از زندان سال ۴۳ و ریزش برخی بزرگان در حمایت از خیزش اسلامی و خطر_لطمه_به_نهضت.
2. منشور روحانیت یک سند تخصصی و راهبردی ویژه روحانیت و نوشته شده در پایان عمر بابرکت امام خمینی است؛
3. امام نه تنها طلاب، بلکه عوام مردم را نیز برای نقد مرجع تقلید، صالح دانسته اند؛ هنگامی که مرجعی بخواهد در سیاست دخالت نکند.
4. امام اساساً کسی را که در سیاست دخالت نکند، شایسته مرجعیت نمی دانند. چنین فقیهی، «حافظاً لدینه» نیست!
🔵پس نمیتوان نقد یک طلبه یا راننده تاکسی به یک مرجع تقلید در عدم موضع گیری سیاسی نسبت به خسارت های دولت روحانی به دنیا و آخرت مردم کشور و منطقه و حجاب و ۲۰۳۰ و برجام و مبانی شیعه (نقد معصوم و ...) را با استناد به سخنرانی سال ۴۳ امام خمینی در نفی اهانت و فحاشی، تخطئه و بلکه تقبیح کرد.
5️⃣ عمق فاجعه: خیانت
🔴امام خامنه ای در سخنرانی ۹۷/۱۲/۱۳ با اشاره به ضروت انقلابی بودن طلاب و مراجع تقلید گفتند که اگر موضع کسی مغایر با انقلاب باشد، ولو متضاد نباشد، خیانت کرده است.
📚یک مسأله می ماند: اختلاف مبانی آقایان؛ که ان شاء الله در نوشته پسین.
🌍مرجع امیرتعقل و ابرفقه
@abarin
خط سرخ مرجعیت یا مرجعیت خط قرمز ۴
📚 شرط «حافظا لدینه»
امام عسکری ع درباره آیه مذمت تقلید عوام از مدعیان مرجعیت (و منهم امّیون) می فرمایند که از میان فقهای شیعه، فقط برخی، سزاوار تقلید هستند: «فأما مَن کانَ مِن الفقهاءِ صائنا لنفسِه حافظا لدینه مخالفا علی هواه مطیعا لأمر مولاه فلِلعوام أن یقَلِّدوه و ذلک لا یکون الا بعضَ فُقهاءِ الشیعة لا جمیعَهم». احتجاج، ۲: ۴۵۸
🌼«حافظا لدینه» یا به معنای حفظ دینداری است یا به معنای حفظ دین. اگر آن را به معنای حفظ دینداری شخصی نیز بدانیم، باز هم نسبت به مرجع تقلید، به حفظ دین بر می گردد؛ زیرا مقابله در برابر جنگ سخت، نیمه سخت و جنگ نرم یا نفوذ دشمن و امر و نهی کردن، جزئی از دینداری شخصی کسی در تراز مرجع تقلید است؛ بنابراین:
اگر فقیهی در برابر سند خیانتبار ۲۰۳۰ موضع غیر انقلابی داشته باشد، شایسته مرجعیت نیست؛ چون این سند برای هجوم سیستماتیک به دین و دینداران است و غربزدگان خائن و نفوذی و حسن روحانی خود را متعهد به انجام این خیانت معرفی کرده بودند.
❇️ تدقیق فنی
آ. آیا احراز این صلاحیت (حافظا لدینه) لازم است، تا بتوانیم کسی را مرجع تقلید بدانیم؟
ب. یا احراز عدم صلاحیت فقیه برای مرجعیت لازم است؟ یعنی اصل بر این است که هر فقیهی صلاحیت مرجعیت دارد، مگر اینکه ثابت شود وی صلاحیتی مثل حافظاً لدینه ندارد.
🔴 نتیجه مسأله
اگر بگوییم اصل بر این است که هر فقیهی صلاحیت مرجعیت دارد، آنگاه شاید بتوان فقیهی که موضع انقلابی در برابر سندهای خیانت باری مثل ۲۰۳۰ نداشت را با حمل رفتار وی بر صحت، مرجع تقلید بدانیم. اما اگر احراز صلاحیت کسی برای مرجعیت در گرو احراز شرط امام عسکری (حافظا لدینه) باشد، نمی توان با حمل بر صحت کردن رفتار کسی، او را مرجع تقلید دانست؛ بلکه باید احراز کرد که وی «حافظا لدینه» است و در صورت عدم وجود دلیلی بر این امر، مانند بقیه فقهای شیعه است که امام عسکری می فرماید شایسته مرجعیت نیستند.
❌چرا برخی از فقها، جریان غربزده را نسبت به سند خیانت بار ۲۰۳۰، نسبت به فسادهای اقتصادی، نسبت به فسادهای امنیتی و نفوذی پرور، نسبت به ترویج کشف حجاب و نسبت به فسادهای عظیم فضای ولنگار مجازی نهی از منکر نمی کنند یا حتی موضعی خیرخواهانه از خود نشان نمی دهند تا در موضع تهمت فقدان شرط «حافظا لدینه» نباشند.
☄️قرآن می فرماید چرا از سخنان گناهناک و فسادهای اقتصادی نهی از منکر نمی کنند! 👈لولا ینهاهم الربانیون و الاحبار عن قولهم الاثم و اکلهم السحت!
🚨 آیا ما نباید سخن قران را بر علمای ساکت بخوانیم؟ چه رسد که چنین فقهایی، مرجع تقلید پنداشته شوند.
🌋 برخی پرداختن عالمانه به بیان امام عسکری را هتاکی به مرجعیت می دانند و با فحاشی در پی خفقان بر می آیند، برخی شجاعت شنیدن این مسائل را ندارند، برخی شجاعت فکر کردن به آن را ندارند و برخی به صورت کلی آن را قبول دارند اما هرگز به خود اجازه نمی دهند که چنین معیارهای مقدسی را درباره یکی از فقها به گونه مشخص، به بررسی بسپارند.
👈 اگر کسی از ما بپرسد که منطق شفاعت از فرد فاسق و مفسد و مجرمی مانند بچه منتظری چیست؟ لطفا بیان کنند؛ آیا این درخواست غیر علمی است؟ آیا اهانت است؟
❇️دفع یک شبهه
اگر گفته شود که اتخاذ موضع در برابر خیانت های جریان غربزده بر ضد دین و نظام اسلامی و جریان انقلابی، امری شخصی است و شما نمی توانید بگویید که فلان آقا تارک نهی از منکر هست یا نه؛ سه مشکل پیش می آید:
آ. اگر عدم موضع گیری برخی فقها در برابر فسادهای جریان غربزده امری شخصی و فاقد معیارهای عمومی باشد، همین مسأله نسبت به سایرین هم جریان دارد و هیچ کس را نمی تواند به صرف عدم موضع گیری در برابر باطل، فاقد هیچ صلاحیتی دانست.
ب. این ادعا تا هنگامی قابل بیان است که ولیّ امر، فرمان به موضع گیری صریح نداده باشد؛ اما اگر رهبری گفتند که در فتنه ۸۸ همه باید موضع صریح بگیرند، تکلیف آقایانی که موضع صریح نگرفتند، چیست؟
ج. با حمل بر صحت کردن برخی مواضع امام جماعت یا حتی مرجع تقلید، آنها را از فسق تبرئه می کنیم؛ زیرا اصل بر گناهکار بودن نیست، مگر این که ثابت شود. لکن نمی توان گفت که طبق قاعده، اصل بر این است که هر فقیه شیعه، دارای شرط حافظا لدینه است، مگر این که خلافش ثابت شود؛ چون شاید فقیهی عادل باشد، لکن شجاعت یا بصیرت کافی برای حافظا لدینه بودن نداشته باشد. در اینجا حتی اگر معنای حافظا لدینه را حفظ دینداری خودش بدانیم، نتیجه حمل بر صحت، #احراز حافظا لدینه بودن نیست.
👈«برای مردم و جوانان و حتی عوام هم قابل قبول نيست که مرجع و مجتهدش بگويد #من_در_مسائل_سياسی اظهار نظر نمیکنم.» صحیفه امام، ۲۱: ۲۸۹
امیرتعقل @abarin