امشب قلم تقدیر ما دست توست.
میخواهی چه بنویسی برایمان؟
هر چه دوست داری بنویسی، بنویس.
چه خیر ما باشد، چه شرّ ما.
اصلاً چرا شرّ؟
مگر خیر، غیر از آنی است که
بر قلم تو جاری میشود؟
اگر دوست داری ما زبان در کام کشیم
و حتّی دعایی نکنیم برای آنچه تو مینویسی
حرفی نیست، حرفی نمیزنیم.
ما فقط تماشا میکنیم.
هر چه نوشتی، دم بر نمیآوریم
حتّی اگر بنویسی
سال دیگر به جای آن که قرآن به سر بگیریم
خاک روی سرمان ریخته باشد
و در خانۀ قبر جایمان داده باشند
لام تا کام حرفی نمیزنیم.
نه تعارف است و نه مبالغه
حرف دل است این که مینویسم
اگه به جهنّم رفتنمان هم راضی هستی
بنویس سال دیگر
در درک اسفل جهنّم بسوزیم
و خوراکمان زقوم باشد.
اگر حرفی زدیم هر چه دوست داری بگو.
خودت میدانی که ما
هر چه را تو دوست داشته باشی
دوست داریم.
فقط اگر دوست داشتی، این را هم بنویس:
بنویس مرگمان اگر شهادت نیست
یا مردن در آغوش تو باشد
و یا در روضۀ حسین
اگر هم دوست داشتی هر دو را بنویس
در آغوش تو در روضۀ حسین.
شبت بخیر کاتب سرنوشت همه.
#بهانه_بودن
#شب_بخیر
#محسن_عباسی_ولدی
https://eitaa.com/abbasivaladi
🌾وقتی از کسی که به او امید بستهام
ناامید میشوم
یاد تو میافتم و امیدهایی که به من بستهای.
🌾امیدهایم که جان میدهند
دنیا قفستر میشود برایم.
جنازههای امید هر چه قدر که بیشتر میشوند
میلههای این قفس مثل نیزه
فرو میروند در سینهام.
🌾آقا!
یعنی وقتی که من تو را ناامید میکنم
دنیا را قفستر میکنم برایت؟
و میلههای این قفس را
فرو میکنم...
نه، اصلاً، به هیچ وجه، هرگز.
🌾اینها همه احساس من است
من که امید در وجودم
فرصت جان دادن و مردن پیدا میکند.
تو که معنای امیدی
مگر میشود مثل من باشی؟
امیدی که سالها جان از تنش به در رفته باشد
به تو که میرسد جان میگیرد.
پس تو هیچ گاه از من ناامید نمیشوی
پس من دنیا را برای تو قفستر نمیکنم
پس میلههای این قفس را هیچ گاه ...
🌾خدا را شکر
که تو مثل من ناامید نمیشوی
و گرنه من بودم و دنیایی که
قفس پیش آن، کهکشان است.
🌾شبت بخیر جان و جانان امید!
#بهانه_بودن
#شب_بخیر
#محسن_عباسی_ولدی
https://eitaa.com/abbasivaladi
🍃🌷🌷🌷
✅ خلاصهی #درس شصت و دوم:
میشه آدم، خودش بشه ذکر خدا؟
🍃🌷🌷🌷
☑️ بحث ما در باره شکر بود و تشکر از واسطه های نعمت. گفتیم باید با رفتارمون هم از طرف مقابل تشکّر کنیم؛ یعنی وظیفهای رو که در برابر طرف مقابل داریم، انجام بدیم. یه قاعدۀ کلّی گفتیم که ما باید نقشی رو که برای ایجاد آرامش تو وجود دیگران داریم انجام بدیم؛
☑️ یه نکتۀ خیلی لطیف در بارۀ همین ایجاد آرامش تو وجود دیگران هست که توجّه به اون، میتونه دنیایی از تحوّل رو تو زندگی ما به وجود بیاره.
🍃به این روایت دقّت کنید که رسول خدا، صلی الله علیه و آله، فرمودن:
🍂حواریّون به عیسی علیه السلام عرض کردند: ای روح خدا! با چه کسی نشست و برخاست کنیم؟ عیسی علیه السلام فرمود: با کسی که دیدنش شما را یاد خدا میاندازد و سخن گفتنش بر علم شما میافزاید و رفتارش شما را به آخرت ترغیب میکند.
📚(الکافی، ج1، ص 39).
🔺این، روایت معروفیه. امّا شاید تا حالا وقتی این روایت رو میشنیدیم، این طرف قصّه بیشتر به ذهنمون میاومد که بریم با کسی نشست و برخاست کنیم که این ویژگیها رو داشته باشه؛ ولی از یه زاویۀ دیگه هم میشه از این روایت استفاده کرد و اون این که ما برا این که بتونیم همنشین خوبی برای اطرافیانمون باشیم، باید بشیم اون کسی که دیدن ما دیگران رو یاد خدا میندازه.
ما باید بشیم کسی که وقتی اطرافیانمون حرفایِ ما رو میشنون و کارامون رو میبینن، به جای این که به دغدغههای الکیشون اضافه بشه، به علمشون اضافه شه و از دنیا دور شَن و اشتیاق به آخرت وجودشون رو بگیره.
♦️حضرت فرمود: با کسی همنشین بشید که دیدنش شما رو یاد خدا میندازه. حالا این رو بذارید کنار آیه: «أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلوبُ». نتیجه چی میشه؟ اگه شما طوری باشید که دیدنتون دیگران رو یاد خدا بندازه، نشست و برخاست با شما مایۀ آرامش اونا میشه. ما باید مصداق ذکر بشیم، تا سرمایۀ آرامش دیگران بشیم.
⁉️چی کار کنیم دیدن ما دیگران رو یاد خدا بندازه؟
راهش مشخّصه: یک کلام، بندگی.
بندگی کردن، یکی از اصلیترین مصداقای خدمت به خلق خداست. مگه خلق خدا به چیزی بالاتر از آرامشم نیاز داره؟ من وقتی بندگی میکنم و خوبم بندگی میکنم، دارم برا آرامش خانوادهم زحمت میکشم. این خودش یه خدمت به خلق، اونم از نوع ویژهشه.
☑️ یک نکته مهم دیگه اینجا اینه که اصلاً یکی از دلایل گریز از دین دقیقاً همینه. ما یه تعریفی از دین توی جامعه جا انداختیم که خودمون شدیم مساوی با دین. برای همینم دیدن ما مردم رو یاد اون دینی میندازه که ما جاش انداختیم، در حالی که دین واقعی، با دینی که رفتارای ما مبلّغ اونه، فاصلۀ زیادی داره.
♦️وقتی ما به معنای واقعی کلمه، دیندار زندگی میکنیم، مردم با دیدن ما تعریفشون از دین عوض میشه و یه چهرۀ دیگه از دینداری براشون به تصویر کشیده میشه و تازه میفهمن دیندار کیه. علاوه بر این، معنای آرامش رو با همۀ وجودشون میچشن. این که خدا مایۀ آرامش هست رو با نشست و برخاست با ما میفهمن.
♦️ما برای قانع کردن ذهن مردم و آروم کردن دلشون، بیش از اونی که نیاز به مطلب داشته باشیم، نیاز به الگو داریم. الگویی که ثابت کنه میشه با این زندگی به آرامش رسید و اصلاً فقط دینی زندگی کردنه که انسان رو به آرامش میرسونه. میشه با این زندگی، به دیگران آرامش داد و تنها راه آرامش دادن به دیگران، دینی زندگی کردنه.
⬅️ بعضیا میگن وقتی میخوایم دینی عمل کنیم تا مصداق ذکر بشیم، دور و بریامون مخالفت میکنن؛ یا از تابلو شدن میترسیم؛ جواب این سوالات رو تو متن کامل درس ببینید.
#خلاصه_درس شصت و دوم
https://eitaa.com/abbasivaladi
➖➖➖🍃🌷🌷🌷🍃➖➖➖
🌷 اینم پیدیاف درس شصت و دوم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن:
👇👇👇👇👇
062 درس شصت و دوم میشه آدم، خودش بشه ذکر خدا؟.pdf
حجم:
228K
#درس
درس شصت و دوم:
میشه آدم، خودش بشه ذکر خدا؟
https://eitaa.com/abbasivaladi
💥مجموعۀ #ریحانه_خدا منتشر شد.
✅ اتّفاقی نو، در میان کتابهایی با موضوع حضرت زهرا علیهاالسلام.
👇👇👇👇👇
✔️بارها و بارها شنیدیم و خوندیم و گفتیم که حضرت زهرا سلام الله علیها الگوی زنان؛ بلکه الگوی همۀ آدماییه که دوست دارند از زمین به آسمون راهی پیدا کنن و روزها و شبهای زیادی هم نشستیم پای روضۀ بانو و اشک ریختیم؛
⁉️امّا واقعا چه جوری میشه بانو رو الگوی خودمون قرار بدیم:
👈اوّل باید پذیرفت که بانو، ماورای همۀ دنیاست، زمان روی کسی که ماورائییه اثری نداره؛
✅ پس بانو همون طوری که در گذشته الگوی همه بوده؛ الان هم الگو همهست و در آینده هم الگوی همه خواهد بود.
👇👇👇👇👇