محسن عباسی ولدی
https://eitaa.com/abbasivaladi
🌾کِی میآیی؟
میگویند اگر بیایی
دنیایمان آباد میشود
امنیت بر سر همهمان سایه میافکند
فقر از فرهنگ لغاتمان حذف میشود.
آقا!
من ویرانهها را با حضور تو آبادترین جای دنیا میدانم
قعرِ سیاهچالهایِ دژخیمان هم در کنار تو امنترین جای عالم است.
تو خود، گنجینهای، عزیز دل!
اگر تکّه نان خشکی هم در بساط نداشته باشم
ولی تو را داشته باشم
خودم را ثروتمندترین مرد دنیا میدانم.
آبادیِ زندگیام!
امنیت قلبم!
گنج ویرانۀ دلم!
کی میآیی؟
#بهانه_بودن
#محسن_عباسی_ولدی
https://eitaa.com/abbasivaladi
🍃چشم انتظار
چشمهای عکسی که از من
روی دیوار دلت، خانه کرده
چه زیبا حرف میزنند با آدم.
من این چشمها را خیلی دوست دارم.
چه قدر گیراست نگاهشان.
هر عکسی را که تا امروز دیده بودم
چشمهایش طوری بود
که گویی دارد به من نگاه میکند
امّا نگاه این عکس طور دیگری است.
مثل همۀ عکسها به من نگاه میکند
ولی قشنگ معلوم است که دارد با من حرف میزند.
اصلاً من با دیدن این عکس فهمیدم
که میشود با نگاه هم حرف زد.
راستش کمی میترسم
به این چشمها خیره شوم.
چوب سرزنشی در نگاه این چشمها هست
که وقتی نگاهشان میکنم
گویی هر لحظه، هزار بار میخورد به سرم.
الآن چند دقیقهای هست که ترسم را کنار گذاشتهام
و خیره خیره نگاه میکنم به این چشمها.
تلاش کردم با چوب سرزنشش کنار بیایم
تا حرفهای دیگرش را هم خوب بشنوم.
خیلی گلایه دارد از خراشهایی که روی دل تو انداختم
و میگوید این خراشها التیام نمییابد
مگر این که من تغییر کنم.
چشمها مفهوم چشم انتظاری را خوب میفهمند.
این چشمها دارند با صدای بلند میگویند
تو خیلی وقت است که چشم انتظار تغییر منی.
میدانم چشم انتظار گذاشتن تو کار خوبی نیست
ولی وقتی میفهمم که تو چشم انتظار من بودهای
خیلی بیشتر از هزاران خیلی، خوشحال میشوم.
چشم انتظار بودن تو برای من
یعنی دنیا دنیا امید.
در دنیایی که یأس از در و دیوارش میبارد
این چشم انتظاری
روحی است در پیکر بیجان امید.
شبت بخیر چشم انتظار من!
#بهانه_بودن
#شب_بخیر
#محسن_عباسی_ولدی
https://eitaa.com/abbasivaladi
محسن عباسی ولدی
http://eitaa.com/abbasivaladi
🍃اهمیت خانواده
تو را دوست دارم؛ چون خدا دوستت
دارد. اگر میدانستم این اندازه محبوب
خدایی، زودتر تشکیلت میدادم. حالا که
تو را دارم، هم خوشحالم و هم دست و
پایم میلرزد. خوشحالم که محبوبترین
را دارم. میلرزم از این که اگر روی صفحۀ
سفید تو، لکّهای از نادانی و غفلت من بیفتد، حسابم با خداست.
عجب مدافع سرسختی داری خانواده!
اگر کسی چشم چپ نگاهت کند،
نانِ سفرۀ زندگیاش، خشم الهی و
آب کوزههای خانهاش، زهر چشمی
است که خدا از او میگیرد.
من دوستت دارم. نمیخواهم
خم به ابروی تو بیاید. محبوبها، ناز،
بسیار دارند. میدانم که حسّاسی.
برای همین هم آمدهام یاد بگیرم
نگهداشتن تو را.
خدایا! نادانیام را به علم و غفلتم را
به هشیاری بدل کن تا یار و نگهدارِ
محبوب تو باشم.
📚تا ساحل آرامش، کتاب اول، صفحه۲۲
#تا_ساحل_آرامش
#کتاب_اول
#فانوس_دانایی
#شناختهای_لازم_در_زندگی_مشترک
#محسن_عباسی_ولدی
https://eitaa.com/abbasivaladi
🍃🌷🌷🌷
✅ خلاصهی #درس هشتادم:
یاد خدا چه جوری زندگی رو آباد میکنه؟
🍃🌷🌷🌷
☑️از درس قبل وارد فضای دوست داشتنی دعای کمیل شدیم. به قسمتی از بخش پایانی دعا رسیدیم؛ تو این بخش بود که دیدیم بنده از خدا میخواد که همۀ لحظههای شب و روزش رو با ذکر خودش آباد کنه. امّا یه سؤال:
⁉️وقتی شبانه روز به یاد خدا باشم، چی میشه که زندگیم آباد میشه؟
🔻به این آیه از قرآن که خیلی هم شنیدیمش دقّت کنید:
🍃الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكرِ اللَّهِ أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ.
🍂همان كسانى كه ایمان آوردهاند و دلهایشان به یاد خدا آرام مییابد. آگاه باشید كه دلها تنها به یاد خدا آرام مییابد.
✨(سورۀ رعد، آیۀ 28)
✔️ اصلیترین ویژگی یه زندگی آباد، آرامشیه که تو اون زندگی هست. هر چه قدر آرامش بیشتر، زندگی، آبادتر. اگه ظاهرِ یه زندگی پر باشه از چیزای دنیایی، ولی آرامش توش نباشه، اون زندگی خرابه.
▫️راز آرامش، یاد خداست. آدمی که صبح تا شب مشغول ذکر خداست، دلش آرومه. مگه میشه دلی آروم نباشه و زندگیش آباد باشه؟ و مگه میشه کسی به یاد خدا نباشه و تو زندگی خوش بگذرونه؟
🍃وَ مَن أَعرَضَ عَن ذِكری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنكاً وَ نَحشُرُهُ یومَ القِیامَةِ أَعمى.
🍂و هر كه از یاد من روى گرداند حتما براى او زندگى تنگى خواهد بود و روز قیامت او را نابینا محشور می كنیم.
✨(سورۀ طه، آیۀ 124)
☑️بعضی از جمله ها انگار برق دارن. برقش آدم رو میگیره. این «بِذِکرِکَ مَعمورَة» از جملههاییه که خیلی برقش قویه.
امّا بازم سؤال:
⁉️ذکری که زندگی آدم رو آباد میکنه، چه ذکریه؟
🔻امام صادق علیه السلام فرمودن:
☘از شدیدترین اموری که خدا بر خلقش واجب کرده، ذکر زیاد خداست. البتّه منظور من از ذکر «سُبحان الله وَ الحَمدُ لِلهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكبَرُ» نیست، اگر چه این هم جزئی از ذکر است؛ بلکه مقصود من، یاد خدا در هنگام مواجهه با آن چیزی است که خدا حلال یا حرام کرده که اگر طاعت بود به آن عمل کند و اگر معصیت بود، ترکش کند.
📚(الکافی، ج 2، ص 80).
✔️ عمل، نتیجۀ ذکره. یعنی وقتی شما یاد خدا باشید، نتیجهش این میشه که اهل طاعت میشید و ترک معصیت.
▫️اگه کسی موقع انجام یه واجب و ترک معصیت، یاد خدا نباشه، عملش چندان ارزشی نداره؛ چون معلومه که بهش عادت کرده.
▫️من وقتی مواجه میشم با یه عملی که مصداق اطاعت خداست و انجامش میدم، اگه وقت عمل کردن، حواسم باشه که این کار رو خدا از من خواسته پس باید انجامش بدم، این عمل ارزش داره؛ یعنی روح عمل، این ذکرهست. خیلی به این نکته توجه کنید.
👇 شما یه هفته این کار رو بکنید تا «بِذکرِکَ مَعمورَة» رو حس کنید:
▫️هر کاری خواستید انجام بدید، اوّل خدا رو به ذهن بیارید. اگه اون کار، مصداق طاعت بود، انجامش بدید و اگه مصداق معصیت بود، ترکش کنید. بعد ببینید چه غوغایی میشه تو وجودتون.
▫️میخواید ظرف بشورید، بچّه نگهدارید، غذا بپزید، نماز بخونید، قرآن بخونید، خونه رو تمیز کنید، برید سر کار و ... هر کاری خواستید بکنید، اون حدیث امام صادق علیه السلام رو بیارید به ذهنتون.
✔️ ذکر با همون تعریف امام صادقی، لنگر زندگیه. یه ثباتی به زندگیتون میده که مثلش رو تا حالا تجربه نکردید.
****
⁉️حقیقت ذکر چیه؟ از کجا بدونیم اهل ذکریم یا نه؟ نشونه اینکه خدا به صورت ویژه دوستمون داره چیه؟
⬅️ جواب این سوالات رو تو متن کامل درس بخونید.
#خلاصه_درس هشتادم
https://eitaa.com/abbasivaladi
➖➖➖🍃🌷🌷🌷🍃➖➖➖
🌷 اینم پیدیاف درس هشتادم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن:
👇👇👇👇👇
080 درس هشتادم یاد خدا چه جوری زندگی رو آباد میکنه؟.pdf
213.6K
#درس
درس هشتادم:
یاد خدا چه جوری زندگی رو آباد میکنه؟
https://eitaa.com/abbasivaladi
🍃مثل تو
شباهتها همیشه در ظاهر نیست.
میشود دو نفر، چشم و ابرویشان شبیه هم نباشد
ولی مثل هم باشند
طوری که وقتی یکیشان را دیدی
گویی دیگری را دیدهای.
شباهتها همیشه در ظاهر نیست.
میشود یک کور، شبیه فرد بینایی باشد
و یک گنگ، شبیه سخنوری توانا
و یک سیاه، شبیه یک سفیدپوست
و حتّی یک زشت، شبیه یک زیبا.
آقا!
من که تو را ندیدهام؛ امّا دلم میگوید
این عکسی که از من روی دیوار دلت گذاشتهای
شبیه خود توست. خودِ خودِ تو.
من که تو را ندیدهام و نمیدانم چه شکلی هستی
امّا وقتی این عکس را میبینم
کمتر دلم برای تو تنگ میشود.
اصلاً انگار با تماشای این عکس
نشستهام و دارم خیره خیره صورت تو را نگاه میکنم.
این عکس چرا این طور است
که وقتی نگاهش میکنی
بیشتر از آن که چشم و ابروی آن
صید نگاه آدم شود
شباهتش به تو به دل آدم الهام میشود.
این همه عکس روی دیوار دلت نشسته
و دارم یکی یکی نگاهشان میکنم
یکی سفید و یکی سیاه
یکی سرخ و یکی زرد است
یکی چشمهای درشت دارد
و دیگری چشمهایی ریز
یکی موهای بلند و دیگری اصلاً مو ندارد
یکی ابروان کشیده، یکی ابروانی که به زور دیده میشود
و آن یکی پیشانی بلند و ...
ولی این عکسها همه شبیه هم هستند.
چرا هر کاری میکنم نمیتوانم فرقی بگذارم میان این عکسها؟
چرا این همه تفاوت ظاهری
روی این شباهت را نمیپوشاند؟
چه قدر این شباهت باید بزرگ باشد
که این همه تفاوت، قدرت پوشاندنش را نداشته باشند؟
باید مثل تو شوم
این بزرگترین حرفی است
که این عکس با من میزند
و یک روز میشوم مثل تو، میبینی!
شبت بخیر، بلندترین آرزوی عالم!
#بهانه_بودن
#شب_بخیر
#محسن_عباسی_ولدی
https://eitaa.com/abbasivaladi