#مباهله_در_فرهنگ_ايرانی در #تاريخ_ايران باستان نيز موارد متعددی از مباهله را سراغ داريم. برای مثال، بنا به ادعای #موبدان زرتشتی، اوستا در عصر ساسانی، با همين روش تأييد و اثبات شد! توضيح اينكه در آن دوره نسخه‌های مختلفی از #اوستا توسط موبدان ارائه می‌شد. پس از اينكه شاهپور دوم ساسانی، دستور گردآوری اوستا را صادر كرد، مجمعی به رياست آذرباد مهرسپندان تشكيل شد و اوستا را در 21 بخش تأليف كردند. سپس برای اينكه حقانيت آن را اثبات كند (طبق مدعای زرتشتيان)، حاضر شد فلز گداخته بر روی سينه‌اش بريزند (اصطلاحاً وَرِ آتش)، تا اگر دروغ می‌گويد كشته شود! اما زنده ماند و لذا حقانيت اوستا ثابت شد.[1] (هرچند می‌دانيم كه اين داستان‌ها دروغ است و در حقيقت اوستا در عصر ساسانی با شمشير شاهان و فريبكاری موبدان تصويب شد). همچنين در تاريخ ايران باستان، موارد بسيارى ديگر نيز سراغ داريم، كه براى روشن شدن حقانيت، به افرادى آب گوگرد دار مى‌خوراندند، تا اگر دروغگو است، بميرد و اگر راستگو است، زنده بماند و مواردى مشابه اين.[3] اكنون آن دسته از باستانگرايانِ ضدّ اسلام را به مباهله فرامی‌خوانم. كه هر كس به شيوه خود مباهله كند، تا حق آشكار شود. اگر باستانگرايان توان مباهله به شيوه ايران باستان را ندارند، به آنان اين فرصت را مى‌دهيم كه به شيوه اسلامى، مباهله كنند. تا دروغگو از راستگو روشن شود. پى‌‌نوشت:📚📖 [1]. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، قم: مؤسسه آل البيت عليهمالسلام، 1409 هجرى قمرى، ج 7، ابواب الدعاء، باب 56، ص 134-136 [2]. آرتور كرستين سن، ايران در زمان ساسانيان، ترجمه رشيد ياسمى، تهران: نشر دنياى كتاب، 1368، ص 207 [3]. مرى بويس، زرتشتيان آداب و باورهاى دينى آن‌ها، تهران: انتشارات ققنوس، 1391، ص 53-149-215؛ آرتور كرستين سن، همان، ص 409-410 ؛ موبد جهانگير اوشيدرى، دانشنامه مزديسنا، تهران: نشر مركز، 1389، ص 466 🌐 @adyan8