. لحظه‌ی بیداری ✍نجمه صالحی "آدم‌ها نباید بی‌جهت صحبت کنند، بی‌دلیل، تحلیل کنند، بی‌حساب، رفتار کنند، بی‌منطق درست، قضاوت کنند و..." شاید بارها این جملات را شنیده‌ایم اما عجیب در ورطه‌ی عمل، لنگ می‌زنیم! در طول زندگی، چه بسیار زمان‌هایی که دچار این گرفتاری می‌شویم و هر آنچه در ذهن خود در مورد دیگران، بافته بودیم، شکافته می‌شود! یا حتی بر خلاف تصور، دوخته می‌شود! مثلا آدمی را پر تلاش می‌بینیم و گمان می‌کنیم در پس تلاشش آرامش خاطری دست‌نیافتنی است غافل از آن‌که وقتی از اوضاع زندگی‌اش می‌گوید تازه متوجه سختی‌های سر راهش می‌شویم! یا ظاهر یک فرد را سالم و قوی می‌بینیم اما وقتی می‌شنویم با وجود تومور مغزی این‌قدر قوی و محکم، فعالیت می‌کند و درد را شریک همراهش می‌داند، چقدر خجالت می‌کشیم از تصویرسازی نادرست ذهن! انگار شرم وجودمان را فرا می‌گیرد و دیگر جرأت نداریم از سردرد جزئی یا بیماری مقطعی خودمان صحبت کنیم! در مورد اثر کلمات می‌گفت و زخم‌زبان‌هایی که شنیده بود! این واژه‌های بی‌حجم و سیال در فضا و به ظاهر بی‌اثر، چنان خطی بر پیشانی زندگی‌اش کشیده بود که شاید تا ابد اثرش باقی بماند! چقدر در این اثرگذاری و نقش واژه‌ها دقت داریم؟ دیروز که از تومور مغزی‌اش برایم گفت و از ماجراهایی که در این سال‌ها برایش اتفاق افتاده، از نابینا شدنش و گرفتاری‌های ریز و درشت زندگی‌اش، چقدر عذاب وجدان داشتم که سال‌ها او را دیده‌ بودم اما متوجه‌اش نبودم! حتی گاهی در مورد برخی از رفتارهایش، قضاوت هم کرده بودم! کاش تا دیر نشده فرصت جبران بیابیم! کاش این تلنگرها ما را از خواب غفلت بیدار کند، از بی‌توجهی و بی‌خبری نسبت به اعمال‌ خود، قبل از فرا رسیدن سفر آخرت! چه زیبا گفتند رسول مهربانی‌ها۱*و به نقلی مولای متقیان۲* علیهما‌السلام:《«النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»/مردم خوابند و وقتی می‌میرند، بیدار خواهند شد.》 ➖➖ *۱ قال رسول الله، ورّام بن أبی فراس، تنبیه الخواطر و نزهة النواظر، ج 1، ص 150، مکتبة فقیه، قم، 1410 ق. *۲قال علی علیه السلام،شریف الرضی، محمد بن حسین، خصائص الأئمة ع (خصائص أمیر المؤمنین ع)، محقق، مصحح، امینی، محمد هادی‏، ص 112، مشهد، آستان قدس رضوی، چاپ اول، 1406ق. #رسول_الله #امیرالمومنین #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

  . قانونی که هرگز مانع از مشارکت مردم نیست ✍زینب نجیب زیبا کلام در مصاحبه‌ای که انصاف نیوز با وی داشت، گفته است: "نمی‌شود که مسئولان کشور از یک طرف برای مسئله‌ی حجاب شاخ و شانه بکشند و بگیر ‌و ببند راه بیندازند و از طرف دیگر هم بگویند که «مردم! برای انتخابات تشریف بیاورید و انتخابات یک وظیفه‌ی ملی است». این دو رویکرد را نمی‌توان با هم جمع کرد. این رفتار مثل این‌ می‌ماند که در مواجهه با یک انسان، او را همزمان تشویق و تنبیه کنید؛ شدنی نیست". مقصود نگارنده در این یادداشت پاسخ به زیبا کلام و زشت کلامانی همچون ایشان نیست! اما از آنجاکه بسیاری از سخنان ایشان برای طیفی از مخاطبان ایجاد شبهه، سؤال و حتی نگرانی می‌کند به نکات قابل تأملی اشاره می‌کند. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی امام خمینی به عنوان رهبر این نهضت، در حالی که هنوز در خاک ایران قدم ننهاده بود با زن خبرنگار در فرانسه مصاحبه‌ کرد که شرح آن چنین است: بهمن ۱۳۵۷- نوفل لوشاتو – [خبرنگار زن:] «چون مرا به عنوان یک زن پذیرفته‌اید، این نشان‌دهنده این است که نهضت ما یک نهضت مترقی است؛ اگرچه دیگران سعی کردند نشان دهند که عقب مانده است. فکر می‌کنید به نظر شما آیا زنان ما باید حتماً حجاب داشته باشند؟ مثلاً چیزی روی سر داشته باشند یا نه؟ [امام:] «اینکه من شما را پذیرفته‌ام، من شما را نپذیرفته‌ام! شما آمده‌اید اینجا و من نمی‌دانستم که شما می‌خواهید بیایید اینجا! و این هم دلیل بر این نیست که اسلام مترقی است به مجرد اینکه شما آمدید اینجا! اسلام مترقی است. مترقی هم به این معنی نیست که بعضی زنها یا مردهای ما خیال کرده‌اند. ترقی به کمالات انسانی و نفسانی است، و با اثر بودن افراد در ملت و مملکت است نه اینکه سینما بروند و دانس بروند و اینها ترقیاتی است که برای شما درست کرده‌اند و شما را به عقب رانده‌اند؛ و باید بعداً جبران بکنیم. شما آزادید در کارهای صحیح. در دانشگاه بروید و هر کاری که صحیح است بکنید؛ و همه ملت در این زمینه‌ها آزادند. اما اگر کاری خلاف عفّت بکنند و یا مضر به حال ملت ،خلاف ملیت، بکنند، جلوگیری می‌شود؛ و این دلیل بر ترقی اسلام است.» (صحیفه امام، جلد ۵، صفحه ۵۲۰-۵۲۱) در ادامه خبرنگار فرانسوی چنین می‌پرسد: «برخى از رسوم اسلامى مانند حجاب اجبارى رها شده است. آیا در جمهورى اسلامى از نو اجبارى خواهد شد؟» امام خمینی: «حجاب به معناى متداول میان ما، که اسمش حجاب اسلامى است، با آزادى مخالفتى ندارد؛ اسلام با آنچه خلاف عفت است مخالفت دارد و ما آنان را دعوت مى‌کنیم که به حجاب اسلامى رو آورند و زنان شجاع ما دیگر از بلاهایى که غرب به عنوان تمدن به سرشان آورده است به ستوه آمده‌اند و به اسلام پناهنده شده‌اند.» (صحیفه امام، ج۵، ص۵۴۱) در خاطره یکی از همراهان امام راحل در «نوفل لوشاتو » می‌خوانیم: «درمورد حجاب هم وقتی از فرانسه آمدم، هنوز با مانتو و شلوار و مقنعه بودم. یک بار در مهران، پایم صدمه دید و من با عصا و با همان مانتو و شلوار خدمت امام رفتم تا گزارش بدهم. امام فرمودند: اگر چادر ندارید، بگویم احمد برایتان بخرد. عرض کردم: نه حاج آقا! چون به کوه می‌رفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم باید سه‌پایه تیربار را روی دوش می‌گرفتم، چادر سرکردن برایم دشوار بود. فرمودند: چادر برای زن بهتر است. من از آن روز چادر سر کردم.»(مصاحبه‌ی سایت ساجد با طاهره حدیده چی) پس دیده می‌شود که امام خمینی، هرگز وعده نداده‌اند که بعد از انقلاب، حجاب آزاد خواهد بود. بلکه بلافاصله بعد از بهمن ۵۷ در اسفند ماه همان سال در مدرسۀ فیضیه قم فرمودند: «الآن وزارتخانه‌ها- این را می‌گویم که به دولت برسد، آنطورى که براى من نقل مى‌کنند- باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود. در وزارتخانه‌هاى اسلامى نباید زن‌های لخت بیایند؛ زنها بروند اما با حجاب باشند. مانعى ندارد بروند؛ اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعى باشند، با حفظ جهات شرعى باشند.» (صحیفه امام، ج ۶، ص: ۳۲۹) ادامه‌ی مطلب در صفحه‌ی نویسنده #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. قهرمان اوّل کربلا ✍مخدره چمن خواه [۱] در آیین اسلام قانون واحدی به نام جنگ و جهاد وجود ندارد. اسلام در شرایط خاص دستور می‌دهد مسلمانان با دشمنان بجنگند و در جای دیگه دستور داده که اگر نبرد برای پیشبرد هدف مؤثر نیست، صلح کنند. پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در جنگ بدر، احد، احزاب، حنین و ...دست به نبرد زدند و در شرایط دیگری صلح کردند، مثل صلح حدیبیه با اهل مکه. حال این سؤال پیش می‌آید چه شرایطی برای امام حسن(علیه‌السّلام) پیش آمد که تن به صلح دادند؟ به اجمال باید گفت: حضرت مجتبی(علیه‌السّلام) در واقع صلح نکردند، بلکه صلح بر او تحمیل شد. یعنی اوضاع و شرایط نامساعد داخلی و خارجی کشور اسلامی و دیگر عوامل، وضعی به وجود آورد که صلح به عنوان یک مسئله ضروری بر امام تحمیل گردید و باعث شد بزرگترین و مهمترین ضربه‌ بر اسلام وارد شده و حکومت اسلامی از امامت به سلطنت تبدیل شود. [۲] پس از شهادت امام علی(علیه‌السّلام) در ماه رمضان سال ۴۰ هجری، مسلمانان با فرزند ارشد امام به عنوان رهبر حکومت اسلامی بیعت کردند. این در حالی بود که معاویه در شام مدعی خلافت گردید و حاضر به بیعت با امام حسن(علیه‌السّلام) نشد؛ لذا با فراهم نمودن لشکری برای جنگ با امام به سوی عراق حرکت کرد. نفوذ روحیه دنیاگرایی و ضعف ایمان؛ که آثار زیانباری در رفتارهای عوام و خواص از خود به جای گذاشته و سرانجام به ضعف شدید جبهه صالحان انجامید، از یک طرف و حضور خوارج و عدم بصیرت لازم در خواص و بزرگان قبایل و خیانت برخی از سران سپاه که زمینه‌ساز تضعیف روحیه سپاهیان امام شد، از سوی دیگر، موجب از بین رفتن انسجام درونی در جبهه یاران امام حسن (علیه‌السّلام) گردید تا آنجا که حتی حاضر به تسلیم یا قتل امام خود بودند. امام حسن(علیه‌السّلام) با سنجش دقیق شرایط و اوضاع، معقول‌ترین و خردمندانه‌ترین راهکار را، صلح تشخیص داده و به تکلیف الهی خویش در برقراری معاهده صلح با معاویه اقدام نمودند؛ تا از این طریق اصل دین اسلام و جان شیعیان و مسلمانان را حفظ نمایند. [۳] به همین جهت در سال ۴۱ هجری قرارداد صلحی میان امام حسن (علیه‌السّلام) و معاویه به امضاء رسید که مهم‌ترین بند این توافقنامه سلب حق تعیین خلیفه بعدی برای معاویه و سپردن خلافت پس از او به امام حسن (علیه‌السّلام) بود. البته امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) آن روز به خاطر یک مصلحت بزرگتر، که حفظ اصل اسلام بود، مجبور شد این تحمیل را به جان بپذیرد. در نتیجه حکومت را از امام حسن گرفتند و حکومت از مرکز دینىِ خودش خارج و در اختیار دنیاطلبان و دنیاداران گذاشته شد. و معاویه با زیر پا گذاشتن تمامی بندهای معاهده، به جامعه اسلامی و مسلمانان خیانت کرد و حکومت امام حسن(علیه‌السّلام) و حکومت علی‌بن ‌‌ابی‌طالب (علیه‌السّلام) به سلطنت شام تبدیل شد! البته صلح، برای معاویه حکم شمشیر دو لبه را داشت که هر دو لبه اش به زیان وی بود؛ زیرا اگر او به مفاد صلحنامه عمل می‌کرد، هدف امام تا حدودی تأمین می‌شد و اگر آن را نقض می کرد، نتیجه آن ایجاد تنفر عمومی از حکومت اموی بود و پیشوای دوم این مسئله را از نظر دور نداشت. متن کامل در صفحه‌ی نویسنده #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. «پسران رسول خدا(ص)» ✍فاطمه شکیب رخ وقتی امام حسن علیه السلام دیده بر جهان هستی گشود، کودک را بر قنداقه ای پیچیدند تا به محضر طاهای دلربا بیاوردند، حضرت رسول صلی الله علیه و آله خطاب به بانوی حامل نوزاد فرمودند: پسرم را بیاورید! و این جمله بارها در طول حیات متبرک نبی خدا (ص)، خطاب به امام حسن و امام حسین علیهما السلام، شنیده شد! گویی این اتصال نسبی باید به کرات یادآوری می گشت تا که حجت بر گمراهان از مسیر حق تمام گردد! جمله پسران رسول خدا(ص)، دردی بی درمان بر احوال غاصبان‌ حق بود، تاجایی که معاویه لعنة الله، فرمان داده بود که هر کس حسنین علیهماالسلام را ابناء رسول خدا (ص) خطاب نماید، به مجازات ابتلا شود! هر چند که درد این نسب شریف را، نه آن آتش رسیده به مسمار، نه سم جگر سوز و نه سرهای بریده ی از کین، توانست التیام دهد! و نه تخریب قبر و شخم زدن خاک قبور مطهر آن بزرگواران، توانست اذهان را به فراموشی مبتلا کند! فمَا أَحْلَى أَسْمَاءَكُمْ وَ أَكْرَمَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَعْظَمَ شَأْنَكُمْ وَ أَجَلَّ خَطَرَكُمْ وَ أَوْفَى عَهْدَكُمْ كَلَامُكُمْ نُورٌ وَ أَمْرُكُمْ رُشْد پس چه شیرین است نامهایتان و چه گرامی است جانتان، و چه با عظمت است مقام و منزلت تان، و چه با جلالت است خاطر شریف تان و … #رسول_الله #امام_حسن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🔻نجمه صالحی پژوهشگر حوزوی در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه: 🏴 پیامبر اکرم(ص) را محدود به مسلمانان نکنیم ◻️ حضرت محمد (ص)، رسول خدا و خاتم پیامبران بوده‌اند، به عبارتی پیامبر همه‌ جهان هستند و واژه "اسلام" پس از عنوان "پیامبر"، چه بسا محدود کردن ایشان فقط برای مسلمانان است و ظاهرا عنوان "پیامبر اسلام" از سوی مستشرقین در منابع ذکر شده و مترجمین در آثار خود نقل کرده‌اند و به تدریج کاربرد عمومی یافته است. ◻️در اسلام، رعایت استقلال ذاتی برای زن به منزله یک انسان که در عبودیت با حضرت حق هویت می‌یابد، تبیین می‌شود. یکی از عمده تلاش‌های پیامبر(ص) در اصلاح نگاه حاصل از افراط و تفریط‌های عصر جاهلی درباره زن بود. ◻️پس از اسلام پذیری، بیعت نوعی از مشارکت، اجتماعی، سیاسی و اعلام تعهد به مشارکت است و زنان در این مشارکت سهم داشتند. سیاست پیامبر (ص) درباره زنان، درگیر کردن آنان در امور اجتماعی بود. ◻️ پس از رحلت پیامبر(ص) به دلیل رویکرد و نظرات شخصی خلفا نسبت به حضور زنان، حضور و نقش زنان کم‌رنگ‌تر شد. مشروح گفت‌وگو #رسول_الله #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. 🔖مؤسس نظام توحیدی جهانی آمنه عسکری منفرد ▪️از همان زمان که اولین سلول‌های پیکره‌ی امت اسلامی در روزهای دشوار دوران جاهلیت در مکه با دست توانای پیامبر اسلام بنا شد، اولین ایمان آورندگان به نور ایشان، ستون‌های مستحکمی بودند که بنای امت اسلامی بر دانایی، شجاعت و نورانیت آنها استوار گشت. دلهای آماده آماده‌ای که به جنگ با تعصب‌ها، کینه ورزی‌ها، قساوت‌ها، شقاوت‌ها، ظلم‌ها و شهوت‌ها رفتند. آنها که با نور معارف و دستورات الهی  تبدیل به اراده‌هایی مستحکمی شدند تا پایه‌های بنای جامعه مدنی و نبوی را استوار گردانند.  ▪️برای رسیدن به این مقصود پیامبر خوبی‌ها یک یکِ دل‌ها، ذهن‌ها و خردها را با دانش، علم و حکمت تربیت کرد.«هو الذی بعثَ فی الاُمیین رسولاً مِنهُم یَتلوا عَلیهم آیاتِه و یُزکیهم الکتابَ والحِکمَه» (جمعه/۲). ایشان امت‌سازی کرد تا با کمک آنها جامعه اسلامی، حکومت اسلامی و سپس نظام اسلامی را ایجاد کند. در حقیقت حضرت با یک مبارزه‌‌ی سیاسی، به دنبال ایجاد جامعه‌ای همراه با عدالت و قسط بود تا زمینه را برای تحقق هدف انبیای الهی یعنی تشکیل نظام اسلامی فراهم کند. «نظامی که پیامبر ساخت شاخص‌های گوناگونی داشت که هفت شاخص از همه مهمتر و برجسته‌تر بود: اول) شاخص ایمان و معنویت که موتور پیش برنده‌ی حقیقی نظام نبوی بود. ایمانی که از قلب می‌جوشد، بدن‌ها را هم در مسیر صحیح به حرکت در می‌آورد، دوم) قسط و عدل، سوم) علم و معرفت است که به انسان‌های انقلابی قدرت تشخیص می‌دهد، چهارم) صفا و اخوتی است که باعث همدلی می‌شود، پنجم) صلاح اخلاقی و رفتاری است که انسان‌ها را تزکیه می‌کند، ششم) اقتدار و عزت است که جامعه را به صلاح و سعادت می‌رساند، هفتم) کار و حرکت و پیشرفت  دائمی است که به انسان  نشاط، نیرو و شوق می‌بخشد.» (بیانات رهبر انقلاب، ۱۳۸۰/۲/۲۸). ▪️در حقیقت حضرت محمد (صلی‌الله علیه و آله و سلم) به عنوان خاتم انبیا که صاحب «خُلق عظیم» (قلم/۴) است، برانگیخته شد تا در سایه‌ی تکمیل مکارم اخلاق، انسان‌ها را از جاهلیت به بیداری رهنمون گردد و از سیطره‌ی حکومت طاغوت خارج کرده، به «حکومت الله»  وارد کند. ایشان به عنوان یک الگوی حقیقی از انسان کامل، اندیشه‌ها و افکار را در قالبِ «کلمه‌ی توحید» تربیت کرد تا در سایه‌ی آن حکومت جهانی توحید  برقرار شود. «پیامبر می‌خواست در تمام دنیا وحدت کلمه ایجاد کند. می‌خواست تمام ممالک دنیا را در تحت یک کلمه‌ی توحید قرار دهد.» (صحیفه امام، جلد ۲، ص۳۲). چرا که اساساً جریان نبوت در طول تاریخ بشریت به دنبال ارائه‌ی سبک زندگی توحیدی است  که ضامن سعادت دنیا و آخرت نوع بشر است. بنابراین «مسلمانهایى که امروز پیرو پیغمبرند و به یاد پیغمبر به هیجان مى‏‌آیند و عاشق رسول خدا هستند و احکام او و شرایع او را میخواهند عمل بکنند، باید روی این نکته توجّه کنند که تبعیّت از پیغمبر به صورت درست و کامل، در آن صورتى تحقّق پیدا خواهد کرد که یک نظام اسلامى بر اساس دین پیغمبر به وجود بیاید؛ وَالّا نظام جاهلانه، نظام کفرآمیز، جایى نیست و زمینه‌‏ى مناسبى نیست براى اینکه انسان بتواند در آن طبق خواسته‌‏ى پیغمبر و شریعت پیغمبر زندگى کند.» (بیانات رهبر انقلاب، ۱۳۶۷/۷/۱۷). #پیامبر_رحمت #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. دختر بدرالدجی ✍ سمانه اسفندیاری دولابی روزهای پایانی ماه صفر است ناخودآگاه یاد این بیت می‌افتم که «دختر بَدر الدُجی امشب سه جا دارد عزا/ گاه می‌گوید پدر گاهی حسن گاهی رضا» امان از دل حضرت زهرا‌(س) ،همانطور که چند روز پیش نوای امان از دل زینب، طنین افکن راهپیمایی اربعین بود. امان از دل زهرا(س), امان از دل زینب(س) اما چقدر هم صدایی ما ، همراه همدلی است؟ آیا همانطور که امان از دل زنان حماسه ساز اسلام، سر میدهیم ، لبیک گوی دعوتشان هم هستیم ؟ بله هستند زنانی که در این هیاهوی زن زندگی آزادی ، در تلاشند که خود را با هنر زن بودن و لطافت ریحانه بودن به کمال خود یعنی انسانیت برسانندو زندگی را در کنار خانواده ، همسر و فرزند با ایجاد امنیت و آرامش ، معنا کنند و آزادی را در مسیر تحصیل علم و حضور در فعالیت های اجتماعی، تحقق بخشند همان بانوان طلبه که با حضور گرم و خالصانه خود در مناسبات مختلف در عرصه اجتماع ،خواهرانه و با رویی گشاده پذیرای زنان و کودکان هستند. همان‌ها که کمتر دیده شدند و بیشتر قضاوت قضاوتی حاصل از شناخت نادرست. بیایید به دنیای بانوان طلبه و حوزه علمیه خواهران ورود پیدا کنیم و آنها را بهتر بشناسیم. #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. #امام_رضا ✍زينب نجیب در آستانه‌ی سالروز شهادت امام‌ رضا (علیه السّلام) یادی کنیم از سردار شهید حاج قاسم سلیمانی عزیز که تمام عمر در کسوت خادمی زیست و در نهایت در همین مسیر به شهادت رسید. مکتب سلیمانی ذو ابعاد است البته بعد معنویت او در رأس قرار دارد. نگاه توحیدی و سبک زندگی وِلایی ایشان در سرتاسر اندیشه، باورها و اعمال او موج می‌زد. توکل، توسل ومحبت او به اهل‌بیت علیهم‌السّلام شیوه‌ی نرم‌ او در عملیات‌های سخت بود. اما در کنار تمامی این تفاسیر و تحلیل‌هایی که حول محور شخصیت ممتاز این شهید بزرگوار ارائه می‌شود، یک تحلیل از همه دقیق‌تر و ظریف‌تر است و آن سخن رهبری درباره‌ی این سرباز بصیر، نوع‌دوست، باهوش، بادرایت و فداکار است. ایشان درباره‌ی حاج قاسم می‌فرمایند؛ "شهید سلیمانی نرم افزار مقاومت و الگوی مبارزه را در میان ملت‌های اسلامی رایج کرد... و نام او رمز برانگیختگی و بسیج مقاومت در دنیای اسلام شد". حال باید تأمل کرد، آیا خدمتی بزرگتر از امت‌سازی مزیّن به روح مقاومت و مبارزه می‌توان یافت؟ خدمتی که برگرفته از سیره‌ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل‌بیتش بود. آری، حاج قاسم از علما نبود اما عالم به خادمی بود. خادمی که خدمت را در رشد شیعه... رشد شیعه را در آزادی و آزادگی... و آزادی و آزادگی را در استقلال... و استقلال را در پرتو مقاومت یافت. #خادم‌الرضا #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. قدمگاه خورشید هشتم ✍️نجمه صالحی از آن هنگام که قدوم نورانی حضرت سلطان، شاه خراسان علیه‌السلام، خاک ایران را منور کرد، دوستداران ایشان به قصد تبرک جستن و یادبود حضور حضرت یار علیه السلام آثار فراوانی در زمین به یادگار گذاشتند. قدمگاه یا گام جای امام هشتم علیه السلام از معروف‌ترین کتیبه‌های ورود آن بزرگوار به ایران است. بیشتر اوقات هنگامی که نام قدمگاه را می‌شنویم، قدمگاه شهر نیشابور به ذهن متبادر می‌شود؛ وجه تسمیه قدمگاه، با توجه به سنگی سیاه است که جای دو پا بر روی آن نقش بسته‌ و با نام قدمگاه امام رضا علیه السلام معروف شده‌ است. بنای کنونی قدمگاه نیشابور متعلق به قرن یازدهم هجری قمری است که به دستور شاه عباس صفوی با گنبد فیروزه‌ای رنگ در دو طبقه و به شکل هشت‌گوش ساخته شده است. اما در طول تاریخ و پس از هجرت امام رضا علیه السلام به ایران، آثار زیادی به یاد ایشان ساخته شد به عنوان نمونه قدمگاه‌های زیادی به قصد گرامیداشت یاد آن امام و تبرک جستن، در شهرهای مختلف ساخته شد که نشان از اهمیت سفر و علاقمندی مردم به پیشوای هشتم شیعیان علیه السلام دارد. برخلاف تصور عموم که گمان دارند قدمت حضور شیعه در ایران به قرن نهم یعنی دوران صفویه و به اجبار دولتمردان صفوی بوده است، اینگونه نیست! پیش از آن تاریخ نیز ایرانیان، دارای قدرت اجتماعی و هویت بوده و به تبع آن آثار شیعی اسلامی را بنا کرده‌اند؛ به عنوان نمونه قدمگاه حضرت امام رضا علیه السلام در توران پشت یزد در سال ۵۴۹ ه.ق. ساخته شده است و اکنون به عنوان یک اثر و کتیبه تاریخی در یکی از موزه‌های بیرون از مرزهای ایران (فریر واشینگتن)نگهداری می‌شود. وجود این قدمگاه‌ها افزون بر آن‌که در مطالعات تاریخ اجتماعی مهم است، گواه چند نکته است: اینکه اولا در ایران گرایش‌های شیعی آن‌قدر زیاد بوده که حتی در شهرسازی و آثار فرهنگی نیز بروز داشته است. ثانیا به فرض اینکه نسبت دادن برخی از این بناها به حضرت رضا علیه السلام جعلی باشد، اما حاکی از آن است که بنای اصلی‌ای بوده و افرادی به قصدهای مختلف از جمله کسب درآمد و جلب نظر دلدادگان، شیعیان و عاشقان اهل بیت علیهم السلام و... دست به جعل زده‌اند. به هر روی باید دانست که مردم با حضور در قدمگاه‌ها، دل را تسلّا می‌دهند و با هر قدم خود را به ضامن آهو و آرام جانشان نزدیک‌تر می‌بینند و این عشق ورزیدن‌ها بوی تولّا می‌دهد. هنوز ندای حدیث سلسله الذهب در کوچه پس کوچه‌های نیشابور به گوش می‌رسد. او به میان مردمی آمد که تمدن اصیل و فرهنگی عمیق داشتند و همین خود عامل مهمی برای پذیرش آیین تشیع در ایران شد. هفت شهر عشق را عطار می‌گردد ولی او نمی‌داند بهشت جاودان دارد #رضا پرسه در کوی رضا دل را کند آرام‌تر من ندیدم دلرباتر از ضریحش تا به حال https://virasty.com/najmehsalehi/1694773660324154527 #امام_رضا #مشهدالرضا #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI