شیعه زرشناس ▪️پس از غروب آفتاب هشتم امامت، وقتی امام جواد علیه السلام در سن کودکی به مقام امامت میرسد و قرار است بر بزرگان امت، ولایت داشته باشد، یعنی اراده ی خدا به آن تعلق یافته که؛ «و لِیُبلِیَ المومنینَ منهُ بلاءً حَسَناً» تا بیازماید مومنان را با آزمایشی نیکو برای رشد یافتن و خالص و مخلص شدنِ هرآنکه ولایت اهل بیت را پذیرفته است و گوهرِ مهر این خاندان را در دل دارد. ▪️ابتلای حسَن، یعنی باید دیده شود که شیعه، بعد از سالها نشستن در سایه ی رحمت و لطف امام، صاحب خود را از پشتِ پرده های غفلتِ نگاهِ مادی میشناسد؟ بوی آشنای عطرِ کرامت و علم و عصمت امام را هر چند در ظاهر یک کودک باشد از غریبه ی ریش سفیدی که آن را ندارد، تشخیص میدهد؟ ▪️غرورْ روی دوشش سنگینی نمیکند اگر مجبور باشد به امامی خردسال که سالیانی از او کوچکتر است تعظیم و احترام کند؟ میتواند بفهمد که چقدر در کوزه ی تشنه و خشکیده ی ذهن اش سوال دارد و کسی جز همین امام کم سن و سال، چشمه ی متصل به دریای علم الهی نیست که بتواند جواب ها را درکوزه اش بریزد و سیرابش کند؟ تکرار خواهد شد، بارها و بارها.... باید معلوم شود شیعه، زرشناس شده است یا هنوز سقیفه ها میتوانند بدل را بجای طلا غالبش کنند. ✍🏻#شعبان‌زاده 🗒️@HamQalam