eitaa logo
پرسش و پاسخ احکام
119 دنبال‌کننده
1 عکس
0 ویدیو
1 فایل
ارائه احکام کاربردی در ماه مبارک رمضان احکام موجود در این کانال از نرم افزار موبایل احکام روزه محصول مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی کپی شده است.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اطمینان یا احتمال ضرر پرسش: براي ترک روزه، اطمينان به ضرر لازم است يا صرف احتمال کفايت مي کند؟ پاسخ: امام، خامنه اي، خويي، تبريزي، فاضل ،سيستاني ،وحيد، مکارم، صافي و نوري: اگر انسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر دارد واز آن احتمال ترس براي او پيدا شود چنانچه احتمال او عقلايي باشد (در نظر مردم بجا باشد) نبايد روزه بگيرد وروزه اش صحيح نيست. بهجت: اگر انسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر دارد واز آن احتمال ترس براي او پيدا شود چنانچه احتمال او عقلايي باشد (در نظر مردم بجا باشد) مي تواند روزه نگيرد. شبيري: اگر انسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر دارد واز آن احتمال ترس براي او پيدا شود نبايد روزه بگيرد و روزه اش صحيح نيست.
ضرر نبودن ضعف و سردرد پرسش: آيا ضعف، بي حالي،سردرد و...که بخاطر روزه حاصل مي شود ضرر محسوب مي شود؟ پاسخ: همه مراجع: ضعف و مواردي مانند آن ضرر محسوب نمي شود لذا انسان نمي تواند بخاطر ضعف روزه را بخورد هرچند زياد باشد اما اگرضعف او به قدري است که معمولا نمي شود آن را تحمل کرد دراين صورت خوردن روزه اشکال ندارد.
تعریف ضرر پرسش: منظور از ضرري که از جهت فقهي باعث سقوط وجوب روزه و عدم صحت آن مي شود چيست؟ پاسخ: يکي از شرايط صحيح بودن روزه ،ضرر نداشتن آن است پس اگر مکلف بترسد روزه برايش ضرر داشته باشد وبترسد که با گرفتن روزه مريض شود يا بيماري وي شدت يابد ويا بهبودي آن به تأخير بيفتد ،روزه وي صحيح نيست .حتي اگر روزه گرفتن براي عضوي از بدن مانند ضعيف شدن چشم مضر باشد روزه گرفتن صحيح نخواهد بود ضرري که گفته شد شامل بيماري هاي روحي و رواني هم ميشود البته اين خوف وترس از ضرر بايد منشأ عقلايي داشته باشد. در تمام اين موارد که ذکر شد يقين وعلم داشتن به ضرر شرط نيست بلکه حتي اگر مکلف گمان کند ويا احتمال عقلايي بدهد که روزه برايش ضرر دارد نبايد روزه بگيرد و روزه اش صحيح نيست. همچنين در تشخيص ضرر ،ملاک نظر شخص بيمار است وتابراي خود شخص ترس از ضرر حاصل نشده باشد گفته ديگران حتي پزشک معتبر نيست مگر اينکه ازگفته ديگران ترس از ضرر برايش پيدا شود.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شک به خارج شدن از حد ترخص بعد از اذان پرسش: شخصي در ماه رمضان به قصد مسافرت از شهر خود خارج شده و بعد از اين که از شهر و حد ترخص مي گذرد شک مي کند که آيا اين خروج از شهر و يا حد ترخص بعد از اذان بوده است ويا قبل ازاذان آيا روزه اين شخص صحيح است؟ پاسخ: خامنه اي: روزه صحيح نيست. مکارم: روزه او صحيح است. زنجاني: بلي. صافي: در فرض سوال احتياط اتمام روزه و قضا آن است.
شک در رسیدن مسافر به وطن قبل از ظهر پرسش: شخصي در ماه مبارک رمضان به وطن مي رسد ولي شک دارد که در هنگام اذان ظهر رسيده است و يا بعد از اذان؛ آيا روزه آن روز او صحيح است (به عبارت ديگر، بين استصحاب عدم وصول به وطن در هنگام اذان ظهر و استصحاب عدم زوال هنگام رسيدن به وطن ، کدام يک مقدم است؟ پاسخ: خامنه اي: در فرض مذکور روزه صحيح است . زنجاني: بنا بر عدم وصول بگذارد.
باطل کردن روزه قبل از رسیدن به حد ترخص پرسش: اگر روزه دار قصد مسافرت داشته باشد و قبل از رسيدن به حد ترخص عمدأ روزه خود را باطل کند آيا بايد کفاره بدهد؟ پاسخ: خويي، بهجت، سيستاني، تبريزي، وحيد، مکارم، صافي، نوري: پرداخت کفاره واجب نيست. امام،خامنه اي،فاضل: بنابراحتياط واجب بايد کفاره بدهد. شبيري: اگر از شب در فکر سفر باشد چنانچه پيش از ظهر مسافرت کند پيش از رسيدن به حد ترخص جايز نيست روزه را باطل کند ولي اگر روزه را باطل کند بعد به سفر برود کفاره ندارد.
السلام علیک یا حسن بن علی ایها المجتبی یابن رسول الله با تبریک میلاد با سعادت کریم اهل بیت و تشکر از عزیزانی که در مسابقه احکام روزه شرکت کردند در خصوصی برندگان مسابقه هماهنگی پرداخت وجه جایزه انجام می‌شود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مسافرت رفتن بعد از باطل کردن روزه پرسش: اگر روزه دار عمداً روزه خود را باطل كند و قبل از اذان ظهر به مسافرت برود آيا كفاره ساقط ميشود؟ پاسخ: امام، گلپايگاني، صافي، فاضل: اگر بقصد فرار از روزه سفر كرده به فتوا و اگر بدون اين قصد سفر كرده بنا بر احتياط واجب كفاره ساقط نميشود. خامنه‏ اي، خوئي، وحيد، سيستاني، مكارم، نوري، بهجت، تبريزي: كفاره ساقط نميشود. شبيري: اگر از شب حتي بصورت مردد در فكر سفر نبوده و پيش از ظهر سفر كند كفاره ساقط نميشود اما اگر از شب در فكر سفر بوده و قبل از ظهر مسافرت برود كفاره ندارد، هرچند براي فرار از كفاره باشد.
دادن پول به جای طعام در کفاره پرسش: آيا در پرداخت كفاره مي‏توان به جاي طعام، قيمت آن را به فقير داد؟ پاسخ: همه مراجع: درصورتي كه پول كفاره را به فقير بدهد و فقير را وكيل كند كه با پول همان طعام را بخرد و اطمينان داشته باشد كه ميخرد، كفايت ميكند.