eitaa logo
فرهنگستان اهل بیت علیهم السلام
269 دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
5.1هزار ویدیو
294 فایل
تفسیر ن_______________ور هرروزیک آیه ازقرآن کریم باصدای دلنشین حاج آقاقرائتی تفسیرمیگردد. بزرگواران مارادرنشرمطالب و مفاهیم قرآنی یاری کنید. کپی مطالب آزاداست. ازقرآن واهل بیت ع امدادبجوییم @Yazahrayeatharادمین eitaa.com/joinchat/523173890Ca1c4896e78
مشاهده در ایتا
دانلود
❤️ پارسایان و عابدان امام حسن عسکری علیه‌السلام: أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ، أَعْبَدُ النّاسِ مَنْ أَقامَ عَلَی الْفَرائِضِ أَزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرامَ، أَشَدُّ النّاسِ اجْتَهادًا مَنْ تَرَكَ الذُّنُوبَ. پارساترین مردم كسی است كه در هنگام «شبهه» توقّف كند. عابدترین مردم كسی است كه «واجبات» را انجام دهد. زاهدترین مردم كسی است كه «حرام» را ترك نماید. كوشننده ترین كسی است كه «گناهان» را رها سازد. 🔹تحف العقول ، ص 489
❤️مولودی پر خیر و برکت: امام جواد علیه السّلام در اواخر عمر امام رضا عليه السّلام به دنیا آمد. گفته‌اند که قبل از تولد ایشان و با توجه به اینکه امام رضا عليه السّلام فرزندی نداشت، برخی از مخالفان افکندند که امام رضا نسلی از خود باقی نمی‌گذارد و سلسله امامت قطع می‌شود. به نقل ، وقتی امام جواد به دنیا آمد و وی را نزد پدرش آوردند، امام رضا فرمود: «این مولودی است که برای شیعیان ما با برکت‌تر از او زاده نشده است» همچنین در روایتی، از ابن اسباط و عباد بن اسماعیل چنین نقل شده است: «در حضور امام رضا بودیم که ابو جعفر (امام جواد) را آوردند. عرض کردیم: این همان مولود پر خیر و برکت است؟ امام رضا عليه السّلام فرمود: این همان مولودی است که در اسلام با برکت‌تر از او زاده نشده است. ▫️تولد مبارك امام جواد علیه‌السلام نه تنها پایان‌بخش دلهره‌های شیعیان و افشای نیت فرصت‌طلبان و سودجویانی چون فرقه واقفیه بود، بلكه آغاز فصل نوینی از ائمه اطهار علیهم السلام است. شیخ طوسی از احمد بن محمد  عیاش در كتاب انوار البهیه 10 رجب سال 195 هجری را روز ولادت حضرت دانسته است برخی تولد حضرت را در شب جمعه و برخی روز جمعه ذكر كرده‌اند. در این میان، فرازی از دعای ناحیه مقدس نیز ولادت آن امام را در ماه رجب تایید می‌نماید آنجا كه حضرت صاحب الامر علیه السلام می‌فرمایند: "اللهم انی اسئلك بالمولدین فی رجب محمدبن علی الثانی و ابنه علی بن محمد المنتخب 🔸شیعیان پس از شهادت امام رضا عليه السّلام : امام رضا در سال ۲۰۳ قمری به شهادت رسید. در این هنگام فرزندش جواد که ۸ سال بیشتر نداشت، به امامت رسید. کودکی امام سبب اختلاف میان شیعیان شد؛ به گونه‌ای که برخی از شیعیان به دنبال عبدالله بن موسی بن جعفر، برادر عليه السّلام رفتند، ولی از آنجا که حاضر نبودند بدون دلیل، فردی را بپذیرند، برخی از آنها سوالاتی را از عبدالله پرسیدند. پس از اینکه عبدالله را از پاسخ دادن ناتوان دیدند وی را ترک کردند. برخی از شیعیان نیز به  پیوستند. به نظر نوبختی علت پیدایش این اختلاف، آن بود که آنها رسیدن به سن بلوغ را یکی از شرایط امامت می‌دانستند. با این حال، بیشتر به امامت امام جواد گرویدند. امام جواد علیه السّلام در پاسخ به کسانی که مسئله سن امام را مطرح می‌کردند، با اشاره به جانشینی سلیمان از داوود، فرمود: حضرت سلیمان هنگامی که هنوز کودکی بیش نبود و گوسفندان را به چرا می‌برد، حضرت داوود او را جانشین خود کرد. بنابر برخی روایات، وقتی امام جواد(ع) در سنین کودکی به امامت رسید، گروهی از بغداد و شهرهای دیگر در موسم حج به قصد دیدار وی به مدینه رفتند. آنان در دیداری که با عبدالله بن موسی (عموی امام) داشتند سوالاتی از او پرسیدند، ولی پاسخ‌های عبدالله درست به نظر نرسید وشیعیان متحیر و غمگین شدند. آنان سپس با امام جواد(ع) دیدار و همان مسئله‌ها را مطرح کردند و او به آنها پاسخ‌هایی داد که شیعیان شاد شدند و امام را دعا کردند و ستودند. ▫️واقفیه: واقفیه از دیگر فرقه‌های فعال عصر امام جواد بودند که بر امامت موسی بن جعفر علیه السّلام توقف کرده و امامت امام رضا را قبول نکردند. وقتی از امام جواد درباره نماز خواندن پشت سر واقفی مذهبان سوال شد آن حضرت در جواب، شیعیان را از این کار نهی کرد. ▫️سخنان بزرگان اهل سنت: گفتگو‌ها و مناظرات علمی امام جواد در دوران حکومت و معتصم که گره از مشکلات و مسایل علمی و فقهی می‌گشود باعث اعجاب و تحسین دانشمندان و اسلامی اعم از شیعه و سنی شده است. بسیاری از آنها شخصیت علمی امام را ممتاز دانسته و آن را ستوده‌اند. سبط ابن جوزی می‌گوید: او در علم و تقوا و و بخشش بر روش پدرش بود. ابن حجر هیثمی می‌نویسد: مامون او را به دامادی انتخاب کرد زیرا با وجود کمی سن، از نظر علم و آگاهی و حلم، بر همه دانشمندان برتری داشت. فتال نیشابوری بیان می‌کند که: مأمون شیفته او(امام جواد) شد زیرا می‌دید که او با وجود کمی سن، از نظر علم و حکمت و ادب و کمال عقلی به چنان رتبه والایی رسیده که هیچ یک از بزرگان علمی آن روزگار بدان پایه نرسیده‌اند.