غریبانه ترین جهاد
یادداشتی به بهانه روز معلم
غریبانه ترین جهاد
جهاد فرهنگی است
آنانی که در گمنامی و بی پولی
کار تربیتی می کنند
یک دنیا انگ و اتهام می خورند
و مرگشان را
کسی شهادت نمی خواند.
#اول:
اگر معلمی شغل انبیاء است، مربی گری و کار تربیتی شیوه و روش انبیاست.
در برخی روایات آمده وقتی عابد به عرصه محشر می آید و قرار است راهی بهشت شود ندا می آید:
"انطلق الی الجنه"
به سوی بهشت برو!
پس او به ازای عبادتش به بهشت وارد می شود بدون هیچ تشریفاتی.
اما در مقابل وقتی قرار است یک #مربی تربیتی وارد بهشت شود ندا می آید:
"قف،تشفع للناس بحسن تادیبک لهم"
یعنی بایست؛ بدون تشریفات و مراسم خاص حیف است تو وارد بهشت شوی، اول کسانی را که تربیت کرده ای بفرست داخل بهشت ، یعنی اول بچه های مسجد و حلقه و گروهت را شفاعت کن بعد از آن نوبت خودت می شود که با شکوه وارد شوی.
#دوم:
مربی حق شفاعت دارد
اولا شفاعت بالاصاله و بالحقيقه از آن خداست.
و ثانيا خداوند شفاعت را به اولياء الله و مقربان درگاه خداوند واگذار مي کند ، و در رأس همه آنها خاندان عظيم الشان پيامبر اسلام (ص) هستند.
امام صادق(ع):
"اذا کان یوم القیامه بعث اللَّه العالم و العابد، فاذا وقفا بین یدى اللَّه عز و جل قیل للعابد انطلق الى الجنة، و قیل للعالم قف تشفع للناس بحسن تادیبک لهم "
در روز رستاخیز خداوند" عالم" و" عابد" را بر می انگیزد به عابد میگوید تنها به سوى بهشت رو اما به عالم میگوید براى مردمى که #تربیت کردى شفاعت کن"
(اختصاص مفید بنقل بحار ج ۳ ص ۳۰۵)
#سوم:
مربی خودش یک امت است
رسول گرامی اسلام(ص) میفرمایند:
«آيا به شما خبر دهم كه بخشنده ترين بخشنده ها كيست؟
بخشنده ترين بخشنده ها خداست و من بخشنده ترين فرزندان آدم هستم
و بعد از من از همه شما بخشنده تر، كسي است كه علم و دانشي را فراگيرد و آنرا نشر دهد و به ديگران بياموزد،
چنين كسي، روز قيامت، خود به صورت امتي برانگيخته خواهد شد!»
(ميزان الحكمة 6/474)
#چهارم:
استغفار تمام موجودات برای مربی
پيامبر گرامى اسلام(ص) مى فرمايند:
«انّ معلّمَ الخيرِ يستغفرُ لهُ دوابُّ الارضِ و حيتانُ البحرِ و كلُّ ذي روح فىِ الهواءِ و جميعُ اهلِ السَّماءِ و الارضِ و اِنَّ العالمَ و المتعلّمَ فىِ الاجرِ سواءٌ بِاتيانِ يومَ القيمةِ كَفَرسَى رهان يزدحمان.»
تمامى جنبندگان روى زمين و ماهيان دريا و هر موجود زنده اى در فضا و همه اهل آسمان و زمين براى معلمى كه نيكى به مردم بياموزد طلب آمرزش مى كنند. دانشمند و دانشجو در پاداش با يكديگر برابرند و در روز قيامت بدين سبب، بسان دو اسب مسابقه با يكديگر به رقابت مى پردازند...
بحارالانوار جلد2صحفه17
#پنجم:
مربی احیا کننده اسلام است
عبد السلام بن صالح هروی می گوید: از امام رضا(ع) شنیدم که فرمودند:
« رحِمَ اللهُ امراً احیا امرَنا »
خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده کند.
به حضرت گفتم: چگونه کسی می تواند امر شما را زنده کند. حضرت فرمودند:
«یتعلمُ علومَنا و یعلمهَا الناسِ»
علوم ما را یاد بگیرند بعد به مردم یاد بدهند.
برادر من!
خواهر من!
مربی!
سرگروه!
کار تربیتی یعنی گرفتن دست چند جوان و نوجوان و رساندن آنان به خدا
حال ممکن است عده ای بگویند که آقا ما سرگروه ها قابلیت نداریم و از این حرف ها.
در جواب این عده می گوییم که اگر شما این کار را انجام ندهید و برای حزب خدا یارگیری نکنید، حزب شیطان بسیار آماده است و غافل نمینشیند. از طرفی این ویژگی را در خود نهادینه کنید، می رویم به سراغ حدیثی از امام رضا(ع).
اگر مردم بدانند که کلام ما چه قدر زیباست حتما از کلام ما پیروی می کنند.(جلد اول کتاب اهل بیت در قرآن صفحه 534)
ذکر روایت تنها به منزله روایت خوانی نیست. اگر ما خود را مخاطب روایت بدانیم هر زمان که در محضر علی بن موسی الرضا(ع) قرار میگیریم خود را مسئول می بینیم که در مقابل این حدیث حضرت چه کرده ایم، عمریست در مسجد و بسیج فعالیت می کنیم و کلی مطلب از معصومین آموخته ایم و حال باید به دیگران نیز یاد بدهیم.
حضرت در ابتدای روایت می فرماید «رحِمَ الله» خدا رحمت کند، عبارت دعایی حضرت در شروع پاسخ ، سبب برکات و خیرات کثیری برای هر سوال کننده ای است. وجود مقدس حضرات معصومین حجه الله فی الارض هستند و چنانچه در حق کسی دست به دعا بردارند به یقین آن فرد در دنیا و آخرت عاقبت به خیر می شود.
دیگر جایی برای تامل نمی ماند، باید حرکت کرد، حرکت به سمت احیاء نمودن امر اهل بیت.
شما عزیزان سرگروه احیا کننده این امر هستید و ان شاء الله مورد رحمت خدا و دعای حضرت رضا(ع) قرار خواهید گرفت.
✍ م.انصاری
#یادداشت
#بدانیم_چرا_انسان_خلق_شدهایم
#فقط_من_و_شما_مانده_ایم
⚘نثار ارواح طیبه شهداء و امام شهداء که معلمان واقعی بودند صلوات⚘
࿐𖡹🍃🖌 پندانه🖌🍃𖡹࿐༊
📖#عنوان:
🟢 جلوههای #قناعت در زندگی حضرت امام(ره)
🔖قسمت #سوم و پایانی
و- حساسیت امام بر اسراف و اهتمام به صرفهجویی
غرق شدن در مادیات و روی آوردن به تجملات که به حق میتوان آن را به نوعی بیماری مربوط به قرن اخیر نامید، از نمونههای بارز اسراف و از عوامل عمده آن به شمار میآید.
بسیاری از افراد اگر به اندازه نیاز خود مصرف کنند، جایی برای کمبود و فقر در جامعه باقی نمیماند.
با کمی دقت در این مورد متوجه میشویم بسیاری از چیزهایی را که مصرف میکنیم و یا به داشتن آنها تمایل داریم، غیرضروری هستند و نبود آنها هیچ مشکلی را در زندگی ایجاد نمیکند. بدون اسراف هم میتوان زندگی سالم و درستی داشت؛ به شرط آنکه ساده زیستن را بر هر چیزی ترجیح دهیم؛ همچنانکه امام(ره) نمونه بارز و مجسم آن در تمام طول زندگی پربار خویش بود.
حساسیتهای امام به اسراف نیز از دیگر جنبههای وجودی ایشان نسبت به پرهیز از رفاه بود؛ زیرا اسراف یکی از روشهای ضد اخلاقی است که مخالف قناعت میباشد.
یکی از یاران امام میگوید: «بارها دیدم که معظمله از اتاقشان به طرف اندرون رفت، ولی چند لحظه بعد از میان راه برگشته، لامپ مهتابی را خاموش کرده و دوباره به طرف اندرونی رفت. با آنکه در آن دوره معمولاً بیش از چند دقیقه در اندرونی نمیماند و دوباره به همین اتاق بر میگشت».(۱)
عیسی جعفری، خادم امام میگوید: در حیاطی که حضرت امام زندگی میکرد، لامپی بود که صبحها باید این لامپ را خاموش میکردیم. یک بار حضرت امام تذکر داد، ما یادمان رفت آن را بموقع خاموش کنیم. روز سوم که شد، امام ناراحت شد و گفت: «خانه من و گناه؟ چرا این لامپ را خاموش نمیکنید؟ الان که هوا روشن است. یا آن را خاموش کنید یا اینکه کلید آن را سمت من بگذارید تا خودم آن را خاموش کنم». همچنین روزی حضرت امام در حال رفتن به حسینیه برای ملاقات با مردم بود. جمعیت زیادی هم جمع شده بود. آقایان توسلی و انصاری و چند نفر دیگر هم در حیاط بودند. حضرت امام تا نزدیکی در حسینیه رفت و به یکباره به اتاقش نگاه انداخت و دید که لامپ اتاق روشن است. از دم در حسینیه برگشت، به سمت اتاقش رفت، لامپ را خاموش کرد و دوباره به سمت حسینیه به راه افتاد.(۲)
عیسی جعفری میگوید: حضرت امام در طول شبانهروز هر چند ساعت یکبار قرص میخورد. ما لیوان را پر از آب میکردیم و به ایشان میدادیم تا قرصش را میل کند. ایشان آن را با مقداری از آب لیوان میخورد و باقیمانده آب را دور نمیریخت؛ بلکه کاغذی روی آن میگذاشت تا گرد و غبار به داخل لیوان وارد نشود و دقایق و ساعاتی بعد که میخواست قرص بخورد، آب همان لیوان را میخورد. امام در مصرف آب خیلی صرفهجویی میکرد. من خودم بارها دیدم ایشان وقتی وضو میگرفت، مشتش را از آب پر میکرد و شیر آب را میبست و با آن آب صورتش را میشست. دوباره شیر را باز و مشتش را پر از آب میکرد؛ یعنی هر دفعه یک مشت آب را بر میداشت و مواظب بود آب زیاد مصرف نکند.روزی در حیاط مشغول آب پاشیدن به درختها بودم. حضرت امام در حال عبور از حیاط بود، تا مرا دید فرمود: «این آب خوردن نباشد که اینگونه میپاشی». عرض کردم: آقاجان، این آب چاه است. فرمود: «آب چاهی است که فقط برای آب دادن به گل و گیاه حفر شده است» و دیگر حرفی نزد.
روز دیگر که تشریف آورد، من آب میپاشیدم؛ فرمود: «همین آب چاه را هم زیاد مصرف میکنی»(۳) روزی یکی از اعضای خانواده امام سیبی را که نصف آن خراب شده بود، داخل سطل زباله انداخته بود. حضرت امام آن صحنه را دیده و به اصطلاح به آن فرد تغیر کرده بود که چرا این نعمت خدا را میگذارید خراب شود؟ چرا همه آن را مصرف نمیکنید؟(۴) آقای دکتر منافی پدرش را برای اصلاح دندانهای حضرت امام میآورد. خود دکتر فرزندی داشت که او را هم با خود میآورد. روزی آن پسر دستهایش را شست و از داخل جعبه دستمال کاغذی یک دستمال بیرون کشید و دستهایش را خشک کرد. در همان حین دوباره به سمت جعبه دستمال کاغذی دست برد تا دستمال دیگری بردارد. حضرت امام دستش را گرفت و فرمود: «همان یک دستمال برای خشک کردن دست و صورت کافی است». امام تا این حد حساس بود و ملاحظه کسی را در این مورد نمیکرد.(۵)
☝️☝️☝️ادامه مطلب👇👇👇
🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾
👌شرحی بر اصول مصرف درست در اسلام
🍽 قسمت #سوم
۳.پرداخت حقوق واجب مالی
انسان ضمن مصرف اموال خود در راه رفع نیازهای فردی و خانوادگی با رویکرد اعتدال و میانهروی، واجب است که حقوق واجب مالی و سهم خدا و جامعه را نیز با رغبت و نیت پاک و به قصد قربت به خدا ادا کند تا از این طریق رزق و روزی خود را طیب و پاکیزه کرده باشد(سوره توبه، ۱٠۳). انسان مسلمان اعتقاد و باور دارد که پرداخت خمس و زکات و انفاق، نه تنها مال را کاهش نمیدهد بلکه موجب افزایش و برکت اموال میشود(سوره سبأ، ۳۹؛ سوره انفال، ۶٠؛ حکیمی و حکیمی، 1386، ج۵، ص ۳۵) و «به مقام نیکوکاری نمیرسد مگر اینکه از آنچه دوست دارد، در راه خدا انفاق کند»(سوره آلعمران، ۹۲).
#مصرف
━═━⊰⊰❀🟢❀⊱⊱━═━
#رسانه_اجتماعی_مسجد
حضرت_زینب_سلام_الله_علیها👇
╔═.🌷.═┄┅═✧☫✧═┅┄═╗
🕌https://eitaa.com/ahlolmasjed
╚════════════.🌷.═╝