🔴قوانين زيست اخلاقي 🔸قسمت سيزدهم: #از_خود_فراروي 🖊احمدحسين شريفي 🔸انسان اخلاقي کسي است که 46. مي‌داند که «خودبيني» از مهم‌ترين موانع «حقيقت‌بيني» است؛ همانطور که خودبيني ظاهري نشانة بيماري چشم سر است (آب مرواريد)، خودبيني باطني و اخلاقي هم نشانة بيماري چشم باطن است. شخص خودبين، هرگز نمي‌تواند حقيقت‌بين باشد؛ به همين دليل انسان اخلاقي، براي آنکه بتواند حقايق را درک کند، و توانايي پا نهادن به عالم معنا را داشته باشد، دائماً در جهت فراروي از خود (Self-Transcendence) است. 47. انسان اخلاقي بيش از آنکه در انديشه تأمين نيازهاي خود باشد، در انديشه خدمت به ديگران و رفع نيازهاي مادي و معنوي ديگران است. ويکتور فرانکل، بنيانگذار مکتب معنادرماني مي‌گفت کسي که همة همّ و غمش تأمين نيازهاي شخصي‌اش باشد، نمي‌تواند پا به عالم معنا بگذارد. 48. البته مي‌داند که از خودفراروي و خود را نديدن، کاري بسيار دشوار است؛ نيازمند تمرين و ممارست فراوان دارد. کلبرگ آن را بالاترين مرحلة رشد اخلاقي مي‌دانست؛ هر کسي تاب و توان وصول به چنين مرحله‌اي از رشد اخلاقي را ندارد. به همين دليل انسان اخلاقي، در ساية هدايت‌هاي الهي و برنامه‌هاي شريعت، همواره در حال جهاد با نفس و تمرين معنوي و روحي براي تقويت و ارتقاي نفس خود است. #قواعد_اخلاقي #اخلاق #زيست_اخلاقي 🆔کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔 https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964