🔴قوانين #زيست‌_اخلاقی 🔷قسمت اول 🖊احمدحسين شريفي 1.دانش لازم و کافي دربارة‌ مسائل مختلف زندگي، آگاهي از مهارت‌ها و تکنيک‌هاي خوب‌زيستن و آگاهي از مهارت‌هاي حل مسأله و برخورد با مشکلات، سه شرط مهم برخورداري از يک زندگي خوب‌اند. 2.انسان اخلاقي همواره پيرو حقيقت است؛ حتي اگر بر ضرر او باشد. 3.عليرغم همة سختي‌ها و شکست‌ها، هرگز اميد خود را از دست نمي‌دهد؛ از دست دادن اميد، يعني تن دادن به فرومايگي و پوچي. 4.با مخالفان خود، هر اندازه هم بي‌انصاف باشند، با عقلانيت برخورد کنيم؛ هرگز به شيوه‌هاي غيراخلاقي آنها متوسل نشويم. 5.از پذيرش يا انکار اکثريت، باک نداشته باشيم؛ اکثريت هرگز معيار حقانيت نيست. 6.انسان اخلاقي هيچ گاه منفعلانه، با چيزي موافقت يا مخالفت نمي‌کند. 7.لذت کُشتي به زمين‌زدن ديگران است؛ اما لذت زندگي به بلند کردن ديگران است. بکوشيم اين لذت را از دست ندهيم. 8.انسان اخلاقي توانايي‌ خودش را براي گره‌گشايي از زندگي ديگران به کار مي‌گيرد؛ نه براي گره‌افزايي در کار آنان. ✍️احمدحسين شريفي #اخلاق #قواعد_اخلاقی #زیست_اخلاقی 🆔 https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🔹ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat 🌹

🔴قوانين #زيست‌_اخلاقي 🔷قسمت دوم 🖊احمدحسين شريفي 9.نوع‌دوستي، خدمت به خلق، فداکاري و ايثار، تعهد به حقيقت، از اموري‌اند که به زندگي معنا مي‌دهند. بکوشيم با ممارست در اين کارها، به زندگي خود معنا دهيم. 10.دلسوزي و شفقت نسبت به ساير انسان‌ها، شرط انسانيت و نشانه‌اي از سلامت روح و روان است: تو کز محنت ديگران بي‌غمي/ نشايد که نامت نهند آدمي. يک انسان اخلاقي، مشکلات ديگران را مشکل خود مي‌داند. 11.انسان اخلاقي، از توانايي‌ فردي و اعتبار اجتماعي خود براي حل مشکلات ديگران استفاده مي‌کند. 12.شادي واقعي در خدمت به ديگران و ياري رساندن به نيازمندان است؛ اين شادي‌ را از خود دريغ نکنيم. 13.خدمت‌ بي‌چشمداشت به نيازمندان، لذت‌بخش است؛ اين لذت را با نيت الهي داشتن، هم بيشتر کنيم و هم ابدي. 14.کساني که از «هوش اخلاقي» برتري برخوردارند نه تنها هرگز محبت خود را از کساني که از آنها انتظار محبت دارند، دريغ نمي‌کنند؛ بلکه بدي‌هاي ديگران را نيز با خوبي جبران مي‌کنند. 15.انسان‌هاي اخلاقي، نسبت به همة‌ مخلوقات الهي، حتي حيوانات و نباتات و جمادات، محبت مي‌ورزند: به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست/ عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست. 16.همة مخلوقات، اعم از جاندار و بي‌جان، همواره به ذکر خدا مشغول‌اند: «وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ» (اسراء/ 44)، ما هم بکوشيم از اين قافله عقب نمانيم. ✍️احمدحسين شريفي #اخلاق #قواعد_اخلاقی #زیست_اخلاقی 🆔 https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🔹ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat 🌹

🔴قوانين #زيست‌_اخلاقی 🔹قسمت ششم: بي‌توجهي به داوري‌هاي ديگران 🖊احمدحسين شريفي انسان اخلاقي کسي است که 33. در عين عشق و محبت به همه مردم، هرگز دنبال کسب رضايت آنان نيست؛ چون مي‌داند که: اولاً، چنين هدفي، هرگز دست‌يافتني نيست؛ به تعبير امام علي(ع): «رِضَي النّاسِ غَايَةٌ لا تُدْرَک؛ رضايت مردم هدفي دست‌نايافتني است.»‏ زيرا هم خواسته‌ها و توقعات آنها بي‌پايان است و هم کاري که موجب رضايت فرد يا گروهي مي‌شود، ممکن است موجب نارضايتي فرد يا گروهي ديگر شود. ثانياً، مي‌داند که خوشايند يا بدآيند ديگران، تأثيري در خوب بودن يا بد بودن رفتار او ندارد. داوري ديگران دربارة خوبي يا بدي فعل ما، هرگز نمي‌تواند واقعيت آن را تغيير ‌دهد. و ثالثاً، دغدغة داوري‌هاي ديگران را داشتن، به معناي اصالت دادن به آنها و ترجيح دادن داوري‌هاي مردم، بر داوري‌هاي الهي و همچنين داوري‌هاي دروني و حکم وجدان اخلاقي است؛ که هيچ انسان اخلاقي به آن راضي نمي‌شود، خوشايندها يا بدآيندهاي ديگران ممکن است مدتي کوتاه پرده‌اي از غفلت بر وجدان اخلاقي ما بيافکند، اما دير يا زود آن پرده کنار خواهد رفت و حقيقت رفتار ما دست کم براي خودمان آشکار خواهد شد. نکته: بي‌توجهي به خواسته‌ها و داوري‌هاي ديگران، هرگز به معناي مخالفت کردن دائمي با آنها نيست؛ انگشت‌نما شدن و تک‌روي هم هرگز مطلوب يک انسان فرزانه و اخلاقي نيست. #قواعد_اخلاقی #اخلاق #داوري‌_اخلاقی #زیست_اخلاقی 🆔 کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🔷 ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat

قوانين #زيست‌_اخلاقي قسمت هفتم: #لذت‌جويي احمدحسين شريفي انسان اخلاقي کسي است که 34. هرگز غريزه و ميل خدادادي لذت‌جويي را ناديده نمي‌گيرد و آن را سرکوب نمي‌کند. 35. هرگز در تأمين غريزة لذت‌جويي، به لذت‌هاي آني و زودگذر و جسماني اکتفا نمي‌کند؛ بلکه همواره در جستجوي والاترين، خالص‌ترين و پايدارترين لذ‌تهاست. 36. اگر در جايي به لذت‌هاي مادي و جسماني بي‌توجهي مي‌کند؛ بدان سبب است که آنها را با لذت‌هاي والا و اصيل انساني در تعارض مي‌بيند. 37. از لذت مناجات با خدا غافل نيست؛ محروم‌ترين انسان‌ها کساني‌اند که از چنين لذتي محروم‌اند. و حسين(ع) در روز عرفه چه نجواي زيبا و حکيمانه‌اي با خداي بزرگ داشت که: «مَا ذَا وَجَدَ مَنْ فَقَدَكَ وَ مَا الَّذِي فَقَدَ مَنْ وَجَدَكَ لَقَدْ خَابَ مَنْ رَضِيَ دُونَكَ بَدَلا؛ آن که تو را ندارد، چه دارد؟ و آن که تو را دارد، چه ندارد؟ به حقيقت، کسي که به غير تو راضي شد، زيان کرد و باخت» 38. به همين دليل، انسان اخلاقي کسي است که غير از انجام وظايف اجتماعي و خانوادگي، لحظاتي از شبانه‌روز خود را صرف گفتگو و راز و نياز با خدا مي‌کند. امام سجاد(ع) در مناجات الذاکرين مي‌گويد: «أَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيْرِ ذِكْرِكَ وَ مِنْ كُلِّ رَاحَةٍ بِغَيْرِ أُنْسِكَ‏ وَ مِنْ كُلِّ سُرُورٍ بِغَيْرِ قُرْبِكَ وَ مِنْ كُلِّ شُغُلٍ بِغَيْرِ طَاعَتِك‏؛ پروردگارا، از هر لذتي جز ياد تو، و از هر آسايشي جز انس با تو، و از هر شادي و سروري جز قرب به تو، و از هر مشغولیتی جز طاعت تو، از تو آمرزش مي‌طلبم». #قواعد_اخلاقی #اخلاق #زیست_اخلاقی 🆔 کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🔷 ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat

🔴قوانين #زيست‌_اخلاقي 🔹قسمت دهم: گشودگي به تجربه 🖊احمدحسين شريفي انسان اخلاقي کسي است که: 42. از تجربه‌هاي جديد استقبال مي‌کند. گشودگي به تجربه از ويژگي‌هاي فرزانگان و حکميان و اخلاقيان است. اينان همواره تجربه‌هاي جديد را دوست دارند. زيرا به خوبي مي‌دانند که اولاً، دوري از تجربه‌هاي جديد به رکود يا جمود فکري مي‌انجامد. و به تعبير باربارا تاکمن در کتاب «تاريخ بي‌خردي»، «رکود يا جمود فکري، کشتزاري بارور براي بي‌خردي است.» ثانياً، تجربه، نوعي علم است؛ و هيچ انسان خردمندي هرگز راه آموختن حقايق جديد را بر خود نمي‌بندد. تعصب و خشک‌مغزي، محروم ساختن خود از حقايق را در پي دارد. 43.انسان‌هاي اخلاقي، هرگز اهل تعصب و خشک‌مغزي نيستند؛ چرا که نتيجه چنين حالتي، چيزي جز محروم ساختن خود از حقايق نيست؛ توجه: گشودگي به تجربه و استقبال از انديشه‌ها و سبک‌هاي جديد، هرگز به معناي پذيرش بدون تأمل آنها و پيروي کورکورانه از آنها نيست؛ انسان اخلاقي کسي است که ضمن استقبال از تجربه‌هاي جديد، بهترين آنها را برمي‌گزيند: «فَبَشِّرْ عِباد الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْباب‏؛ (زمر، 18) پس بندگان مرا بشارت ده! همان كسانى كه سخنان را مى‏شنوند و از نيكوترين آنها پيروى مى‏كنند؛ آنان كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده، و آنها خردمندانند.» و به تعبير امام علي(ع): «ثَمَرَةُ التَّجْرِبَةِ حُسْنُ الِاخْتِيَار؛ ثمره تجربه، انتخابِ خوب است» #قواعد_اخلاقی #اخلاق #زیست_اخلاقی 🆔 کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🔷 ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat

🔴قوانين #زيست‌_اخلاقي 🔹قسمت هشتم: چاره‌جويي يا چاره‌سازي؟ 🖊احمدحسين شريفي انسان اخلاقي کسي است که: 39. مي‌داند اگر در «چاره‌جويي» و جستجوي راه زندگي، کوتاهی کند، مشکلات و گره‌ها، او را وادار به «چاره‌سازی» خواهند کرد. به تعبير امام علي(ع): «مَنْ قَعَدَ عَنْ حِيلَتِهِ أَقَامَتْهُ الشَّدَائِدُ؛ هر که از چاره‌سازي کار خويش فرونشيند؛ سختي‌ها او را برخيزاند». اما چاره‌جويي‌هاي انفعالي، تفاوتي با تسليم مشکلات شدن ندارد؛ برخورد انفعالی با مشکلات موجب تن دادن به پيشامدها و سختي‌هاي ناخواسته میشود. به همين دليل: اولاً، پیش از آنکه مشکلات زندگی او را وادار به پذيرش شکست و تسليم کنند، پیش‌دستی کرده و براي زندگي خود و حل مشکلات آن برنامه‌ریزی مي‌کند و ثانياً، به جاي آنکه خود را تسليم حوادث روزگار کند، زندگي و آينده خود را با اراده و خواست خود مي‌سازد. #قواعد_اخلاقی #اخلاق 🆔 کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🔷 ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat

🔴قوانين #زيست‌_اخلاقی 🔹قسمت نهم: عمل به دانسته‌ها 🖊احمدحسين شريفي انسان اخلاقي کسي است که 40.از دانسته‌هاي خود نهايت استفاده را مي‌برد؛ "علم" را براي "علم" نمي‌خواهد؛ بلکه "علم" را براي "عمل" مي‌خواهد؛ عالم بي‌عمل نيست؛ 41.به دانسته‌هاي خود، هر اندازه که اندک هم باشند، "عمل" مي‌کند؛ و مي‌داند که در سايه عمل به دانسته‌هاست که خداوند دانش او را مي‌افزايد. پيامبر اعظم(ع) فرمودند: «مَنْ عَمِلَ بِمَا يَعْلَمُ وَرَّثَهُ اللَّهُ عِلْمَ مَا لَمْ يَعْلَم‏؛ کسي که به دانسته‌هايش عمل کند، خداوند علم آنچه را نمي‌داند، بهره او سازد.» #قواعد_اخلاقی #اخلاق #زیست_اخلاقی 🆔 کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🔷 ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat

🔴قوانين #زيست‌_اخلاقی قسمت يازدهم: #مشورت 🖊احمدحسين شريفي 🔸انسان اخلاقي کسي است که 44. در کارهاي عمدة زندگي خود، از ديگران مشورت مي‌گيرد؛ زيرا اولاً، خودش را عقل‌ کل نمي‌داند؛ بلکه دانش و تجربه خود را ناقص و ضعيف مي‌شمارد؛ زان که با عقلي چو عقلي جفت شد مانع بعد فعلي و بد گفت شد عقل با عقل دگر دو تا شود نور افزون گشت و ره پيدا شود ثانياً، مي‌داند که در گفتگو و مشورت با ديگران احتمال بيشتري براي انکشاف حقيقت وجود دارد؛ مشورت عقل و انديشه را روشنايي مضاعف مي‌دهد؛ زيرا مشورت چيزي جز مشارکت در عقول و انديشه‌هاي دلسوزان و افراد بي‌طرف نيست. امام علي(ع) فرمودند: «مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ وَ مَنْ شَاوَرَ الرِّجَالَ شَارَكَهَا فِي عُقُولِهَا» مشورت ادراک و هشياري دهد عقل‌ها مر عقل را ياري دهد اين خردها چون مصابيح انور است بيست مصباح از يکي روشنتر است ثالثاً، مي‌داند که استبداد در تصميم‌گيري از مهمترين لغزشگاه‌هاي انديشه و عمل است. رابعاً، مشورت حتي با زيردستان، موجب تربيت اخلاقي و عقلاني آنان مي‌شود. خامساً، از برکات مشورت با ديگران، تقويت حس نرم‌خويي و انعطاف‌پذيري در انسان است. سادساً، مشورت با ديگران موجب تقويت روحية همدلي و همياري اجتماعي و ايجاد حس مسؤوليت در ديگران مي‌شود. #اخلاق #قواعد_اخلاقی 🆔 کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🔷 ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat