✍ احمدحسین شریفی 🔹«گفتگوهای عمربن سعد با ابی‌عبدالله الحسین در روزهای منتهی به عاشورا»، «امان‌نامه شمر در شب عاشورا برای عباس بن علی و برادرانش» و «امان‌نامه شامیان برای علی‌اکبر حسین در عصر عاشورا»، همگی نشان می‌دهد که اولاً، دشمن از انسجام و وحدت و یکپارچگی جبهه حق می‌هراسد. حتی اگر تعداد افراد جبهه حق ۷۲ نفر باشد در مقابل لشکر ۳۰ هزار نفره جبهه کفر و نفاق؛ و ثانیاً، هرگز از تلاش در جهت ایجاد انشقاق در جبهه حق، دست برنمی‌دارد. حتی از طمع در عباس و علی‌اکبر هم فروگذار نمی‌کند! 🔸ایجاد تزلزل و تذبذب و تفرقه‌انگیزی در میان مدافعان جبهه حق، روش همه منافقان و فاسقان و تزویرگران در طول تاریخ بوده و هست. و این مهمترین ابزار حیات جبهه باطل و حاکمیت فاسقان است. #وحدت #دشمن‌شناسی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔻انشقاق اجتماعی؛ پیامد گناهان اجتماعی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از مهم‌ترین پیامدهای دنیوی اعمال ناپسند اجتماعی، تفرقه و شقاق اجتماعی است. به تعبیر دیگر، گناهان اجتماعی، مثل بی‌حیایی و فساد و بی‌بندوباری و دروغ و بی‌مسؤولیتی و بی‌توجهی به خواسته‌های ولی‌امر مسلمین و امثال آن، هر چند عواقب سنگین و دردناک اخروی دارند، اما پیامدهای دنیوی بسیار سنگین و دردآوری هم دارد. برخلاف تصور عامه مردم، پیامدهای دنیوی گناهان اجتماعی لزوماً از سنخ زلزله و سیل و آتش‌سوزی و امثال آن نیست. بلکه عذاب‌هایی به مراتب بدتر از زلزله و سیل هم وجود دارد که ممکن است به دنبال برخی از گناهان اجتماعی، جامعه اسلامی را فرابگیرد. یکی از آن عذاب‌های بزرگ، اختلاف و انشقاق و چند صدایی و چند دستگی مردم است. قرآن کریم می‌فرماید: قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلى‏ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذاباً مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعاً وَ يُذيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُون‏؛ (انعام، ۶۵) بگو: «او تواناست كه از بالاى سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را گروه گروه به هم اندازد [و دچار تفرقه سازد] و عذاب بعضى از شما را به بعضى [ديگر] بچشاند.» بنگر، چگونه آيات [خود] را گوناگون بيان مى‌‏كنيم باشد كه آنان بفهمند.» در تفسیر این آیه اموری مثل صاعقه و رگبارهای مخرب و حاکمان ناکارآمد و فاسد و دنیاطلب و طبقه سرمایه‌داران زالوصفت و تمامیت‌خواه و امثال آن به عنوان مصادیق عذاب‌های بالای سر و اموری مثل زلزله و سیل و طوفان‌های مخرب و آتش‌سوزی و وجود و فراوانی افراد بی‌غیرت و بی‌حیا و پست و ذلت‌پذیر در میان جامعه، به عنوان مصادیق عذاب‌های زیرپا بیان شده است. اما همانطور که می‌بینیم در این آیه شریف در عرض این عذاب‌ها، «اختلاف و تشتت و چندصدایی در جامعه» هم به عنوان یکی از عقوبت‌های دنیوی اعمال اجتماعی ناپسند ذکر شده است که می‌تواند جامعه را نابود و مضمحل کند. به تعبیر دیگر، نتیجه خودخواهی‌ها و سودجویی‌ها و لجاجت‌ها و عصبیت‌های حزبی و جریانی و گروهی و صنفی و قومی و نژادی و نادیده گرفتن وحدت و انسجام و همدلی و همصدایی و تک‌صدایی در راستای اهداف و آرمان‌های اسلامی، گرفتار شدن در عذاب‌ تشتت اجتماعی و اختلاف و انشقاق ملی است. درگیری‌های حزبی و سیاسی و قومیتی، می‌تواند یک جامعه و ملت را مضمحل کند. و او را از پای درآورد. اختلاف و چندصدایی در یک جامعه، آن هم در میان تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران آن، از هر زلزله و صاعقه و سیل و بمبارانی بدتر و آسیب‌زاتر است. خدا رحمت کند علامه مصباح را که در تفسیر این آیه می‌فرمود اگر جامعه اسلامی به جایی برسد که به احکام اجتماعی اسلام بی‌اعتنا و بی‌اهتمام باشد و اگر حاکمان اسلامی به جایی برسند که تحقق ارزش‌های اسلامی از اولویت برنامه‌ریزی و عمل آنها خارج بشود و علیرغم ظاهرسازی، در باطن نسبت به اوامر ولی امر وفادار نباشند، آنگاه «مؤاخذه‌اش این است که بینشان ایجاد اختلاف و چند دستگى مى‌شود و به جان هم مى‌افتند و هر کدام در طرد و حذف دیگرى تلاش مى‌کند. کمترین ضرر اختلاف و چند دستگى نیز این است که جامعه درجا مى‌زند و به جاى آنکه فرصت‌ها، نیروها و امکانات، صرف پیشرفت جامعه شود صرف اصطکاک‌ها و تقابل‌ها و خراب کردن یکدیگر مى‌گردد.» #وحدت #فرهنگ @Ahmadhoseinsharifi 🌹