#حدیث_بزرگان
✍امام موسی کاظم علیهالسلام:
🔸 لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِبْ نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ فَإنْ عَمِلَ حَسَناً استَزادَ اللهَ و إنْ عَمِلَ سیّئاً اسْتَغفَرَ اللهَ مِنهُ و تابَ اِلَیهِ
✨ از مانیست کسی که هر روز #حساب خود را نکند، پس اگر کار #نیکی کرده است از خدا زیادی آن را بخواهد، واگر بدی کرده، از خدا #آمرزش طلب نموده و به سوی او #توبه نماید.
📚 اصول کافی، ج ۴، ص ۱۹۱
▪️شهادت امام موسیکاظم (ع) تسلیت🥀
⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️
☄
⭕️انسانهای #صاحب_بصيرت چه علاماتی دارند؟
🔷وقتى #يقين حاصل شد، #بصيرت از آن زاييده مى شود. #قرآن در اينباره ميفرمايد: «إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُّبْصِرُونَ؛ #پرهیزكاران هنگامى که گرفتار #وسوسههاى_شیطان شوند، به یاد [خدا و پاداش و کیفر او] مىافتند و [در پرتو یاد او، راه حق را میبینند و] در این هنگام #بینا میشوند»؛ [اعراف، ۲۰۱] #بصير خواهد توانست جنت و اهل آن و دوزخ و ساكنان آن را نظاره گر باشد، اگر اين #بصيرت حاصل شد، همانگونه كه آتش را در دهان نمى گذارد، خوردن مال يتيم را هم جایز نمى شمرد؛ زيرا چنان كه از قرآن استفاده مى شود، مال يتيم خوردن مثل خوردن آتش است، «اِنّ الَّذِينَ يَأكُلُونَ اَموَالَ اليَتَامَى ظُلْماً اِنّمَا يَاكُلُونَ فِى بُطُونِهِم نَاراً وَ سَيَصْلَونَ سَعِيراً؛ محققاً كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و به غير حق مى خورند [دخل و تصرف مى كنند] جز اين نيست كه در شكم هاى خود آتش داخل مى كنند و به زودى به آتش انداخته مى شوند». [نساء، ۱۰]
🔷همچنين خداوند متعال درباره علماء يهودى كه با اخذ رشوه كلمات حق را در تورات بدل كرده و كتمان مى كنند مى فرمايد: «اُولئِكَ مَا يَأكُلُونَ فِى بُطُونِهِم اِلَّا النّارَ؛ آنها جاى نمى دهند در شكم هاى خود مگر آتش را». [بقره، ۱۷۴] آرى اگر #بصيرت آمد #حقايقِ_اشيا براى #بصير آشكار شده تا جايى كه امیرالمؤمنین امام علی (ع) درباره خود مى فرمايد: «لَو كُشِفَ الغِطَاءُ مَا اِزْدَدْتُ يَقِيناً؛ (اگر پرده ها كنار رود [ذره اى] به يقين من افزوده نمى شود». [۱] صاحب كتاب «سفينة البحار» [۲] در ماده يقين روايتی را از اسحاق بن عمار از امام صادق (ع) آورده كه حضرت فرمودند: «پيامبر گرامى اسلام (ص) نماز صبح را با مردم اقامه كردند. [۳] سپس نظر كردند به جوانى كه در حال چُرت زدن بود، و سرش به طرف پايين متمايل مى شد، رنگى زرد و جسمى نحيف و چشمانى گود رفته داشت؛
🔷پيامبر (ص) از او پرسيدند: «كَيفَ اَصبَحتَ يَا فُلَانُ؛ چگونه صبح كردى؟»؛ گفت: «اَصبَحتُ يَا رَسُولَ اللهِ مُوقِناً؛ اى رسول خدا صبح كردم در #حال_يقين»؛ پيامبر تعجب كرده و فرمودند: «اِنّ لِكُلِّ يَقِينٍ حَقِيقةً فَمَا حَقِيقَةُ يَقِينِكَ؟؛ براى هر يقينى علامتى است، پس علامت #يقين تو چيست؟»، عرض كرد: #يقين من، مرا محزون و خواب را از ديدگانم ربوده، و مرا به تشنگى روزه در روزهاى گرم وادار كرده است، #نَفْسَم را از دنيا و آنچه در آن است كنار كشيده ام و «گويا نظر مى كنم و مى بينم #عرش_الهى را كه #حساب بر پا شده، و خلائق محشور شده براى محاسبه، و من در بين آنها هستم، و گويا نظر مى كنم و [بالعيان مى بينم] كه اهل بهشت متنَعّم در آن هستند، و يكديگر را شناخته و بر تخت ها تكيه زده اند، و گويا نظر به اهل آتش مى كنم كه در آن مَعَذَّبند و ناله مى كشند و مثل اين است كه الان صداى آتش در گوشم طنين افكن است».
🔷پيامبر (ص) فرمودند: «هَذَا عَبدٌ نَوَّرَ اللهُ قَلبَهُ بِالاِيمَانِ؛ اين بنده اى است كه خداوند قلب او را با نور ايمان روشنى بخشيده است»؛ سپس پيامبر اكرم (ص) به او سفارش كردند: دائماً با اين حالت ملازم باش. آن جوان از پيامبر خواست كه براى او از خداوند شهادت طلب كنند، پيامبر دعا كرده و پس از مدتى در يكى از غزوات بعد از ۹ نفر ديگر به شهادت رسيد». بعضى از محققين گويند: اين #بصيرت و #بينايى كه در روايت به آن اشاره شده به #زيادى_ايمان و #شدت_يقين ميسر گردد، و اين دو، صاحب خود را به #مرحله_اطلاع بر #حقايق_اشياء اعم از محسوس و معقولش مى رسانند، پس #حجابها منكشف و پرده ها كنار مى رود و به #وضوح و #يقين، آنها را بدون شائبه شكى بالعيان مى بيند، و #قلب او مطمئن و #روحش در استراحت به سر مى برد، و اين حكمت حقيقتى است كه به هر كس اعطاء شود، خير كثير به او اعطا شده است.
پی نوشتها:
[۱] بحار الأنوار، مجلسى، محقق / مصحح: جمعى از محققان، دار إحياء التراث العربي، بيروت، ۱۴۰۳ق قمری، چ دوم، ج ۴۰، ص ۱۵۳، باب ۹۳؛ مناقب آل أبيطالب(ع)، ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، علامه، قم، ۱۳۷۹ ق، چ اول، ج ۲، ص ۳۸
[۲] مستدرك سفينه البحار، نمازى شاهرودى، على، جامعه مدرسين، قم، ۱۴۱۸ ق، چ اول، ج ۱۰، ص ۵۹۷، (ماده يقن).
[۳] در نسخه الكافی، كلينى، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر و آخوندى، محمد، دارالكتب الإسلامية، تهران، ۱۴۰۷ ق، چ چهارم، ج ۲، ص ۵۳، (باب حقيقة الإيمان و اليقين)
📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين، نسل جوان، قم، ۱۳۸۵ ش، چ اول، ج ۱، ص ۲۴۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#ایمان #بصیرت #بصیر #يقين
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️در جهان بینی اسلامی «دنیا» و «آخرت» از چه جایگاهی برخوردار است؟
🔷 #دنيا براى دنياپرستان و آنها كه آخرت را علماً و يا عملاً انكار مى كنند، تمام مطلوب و منتهاى مقصود است و به همين دليل، تمام ارزشها را در پاى آن قربانى مى كنند. تمام بدبختى هاى مردم جهان مولود اين طرز فكر است كه در عقيده و يا در عمل، زندگىِ سراى ديگر حضور نداشته باشد؛ ولى در #جهانبينى_اسلامى، #دنيا مرحله اى است گذرا و #مقدّمهاى_براى_آخرت، كه در روايات اسلامى با تشبيهات مختلفى آمده است: گاه «مزرعه»، گاه «پل»، و گاه «تجارتخانه» شمرده اند. [۱] ولى در بعضى از خطبه هاى #نهج_البلاغه، دنيا تشبيه به ميدان تمرين و آخرت تشبيه به ميدان مسابقه شده؛ تشبيهى بسيار رسا و گويا. در واقع انسان ها در اين ميدان با آموزش هاى عقيدتى و پرورش هاى اخلاقى، چنان قوى و نيرومند مى شوند كه در ميدان مسابقه آخرت مى توانند به سرعت در بهشت جاى گيرند و در آسمان قرب خدا پرواز كنند. از اين تشبيه نكات زير استفاده مى شود: الف) #سعادت و نجات در #آخرت را بى حساب به كسى نمى دهند؛ بلكه در پرتو سازندگى های فكرى و اخلاقى و عملى خواهد بود.
🔷ب) با پايان دنيا، #پرونده_اعمال بسته مى شود و #قيامت جاى #حساب است نه عمل. همانگونه كه ميدان مسابقه جاى تمرين نيست. ج) جايزه اين مسابقه، برترين جوائز است! چرا كه اين مسابقه برترين مسابقه ها است. د) #تفاوت_درجات و مراتب انسان ها با #اعتقاد #اعمال و #اخلاق آنها ارتباط دارد. ممكن است گروهى بهشتى باشند، ولى هر كدام در مقامى از مقامات بهشت؛ همانگونه كه شركت كنندگان در يك مسابقه، نفر اوّل و دوم و سوم دارند كه هر كدام جايزه متناسب رتبه خود مى گيرند. هـ) هيچ چيز از #اعمال و #رفتار ما در دنيا از ميان نمى رود و آثار همه باقى مى ماند. همانگونه كه آثار همه تمرينات براى مسابقه دهندگان محفوظ است. اين همان است كه «قرآن مجيد» مى فرمايد: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ - وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ». [زلزال، ۷و۸] در حديثى از #امام_حسن_مجتبى (ع) میخوانیم كه: «حضرت بعد از آنكه #ماه_رمضان را به عنوان مضمار خلق و ميدان تمرين مى شمرده، مى فرمايد: «وَ ايْمُ اللهِ لَوْ كُشِفَ الْغِطَاءُ لَعَلِمُوا أَنَّ الْمُحسِنَ مَشْغُولٌ بِإِحْسَانِهِ، وَ الْمُسِيئَ مَشْغُولٌ بِإِسَائَتِهِ؛ به خدا سوگند! اگر پرده برداشته شود، مردم خواهند دانست كه #نيكوكار، بهره مند از نيكوكارى خود و #بدكار، درگير بدكارى خويش است». [۲]
پی نوشت:
[۱] رجوع کنید به: نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، ۱۴۱۴ ق، چ اول، ص ۷۱، (خطبۀ ۲۸)
[۲] بحارالأنوار، محقق / مصحح: جمعى از محققان، دار إحياء التراث العربی، بيروت، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ۷۵، ص ۱۱۰، باب ۱۹
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۴، ص ۴۷۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنيا #آخرت #قيامت #سعادت #اعمال #حساب
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد