#ماه‌نقره‌ای🔹 #داستان‌واقعی 🦚 #پارت‌دویست‌پنجاه‌چهارم نفس کشیدن ساواش رفته رفته کوتاه تر و تند تر میشد،عصبی از جا بلند شد و به سمت من که نزدیک در ایستاده بودم اومد و نگران لب زد:-زنداداش نگفت کجا میره؟ دیدن چهره عصبی ساواش باعث شد به لکنت بیفتم:-نه چیزی بهم نگفت! حوریه عصبی از جا بلند شد و نزدیک اومد:-اگه بهت نگفته پس از چی ترسیدی؟چرا رنگت پریده؟حرف بزن بگو چجوری دختره رو فراری دادی،خودم دیدم تموم مدت حموم داشتی تو گوشش میخوندی،کمر بستی آبروی این خاندان رو ببری،نه؟ ساواش کلافه دستی توی موهاش فرو برد و خواست چیزی به حوریه بگه که آتاش زودتر گفت:-حرف دهنتو بفهم حوریه خاتون به آیسن چه ربطی داره که کی فرار کرده؟این دختر اگه جرات داشت همون موقع که زوری به عقد من درش آوردی خودش فرار میکرد،بهتره تو این مسائل دخالت نکنی از کجا معلوم خودت مجبورش نکرده باشی فرار کنه؟همونجوری که مجبورش کردی بره توی اتاق ساواش! حوریه هم رنگ گچ دیوار شد،ساواش عصبی داد کشید:-ساره فرار نکرده ،هیچوقتم همچین کاری نمیکنه،مطمئنم یه اتفاقی افتاده،زن داداش تورو به خدا بگو چیز دیگه ای بهت گفت یا نه؟ داشتم میلرزیدم اشک توی چشمام حلقه بسته بود آتاش دستمو گرفت و خواست به سمت اتاق ببرتم که جمله ساره یادم اومد با لبهای لرزونم لب زدن:-فقط میگفت زود برمیگردم انگار همون نزدیکیا کار داشت،هر چی گفتم کجا میری نگفت! ابروهای پرپشت ساواش با شنیدن حرفم در هم شد و دستی روی سرش گذاشت و با سرعت دوید سمت حیاط انگار فهمیده بود کجا میتونه ساره رو پیدا کنه! نگاهی به چهره اخمو و رنگ پریده حوریه انداختم آتاش بد ضربه ای بهش زده بود،از این میترسیدم که بخواد مثل همیشه تلافیشو سر من در بیاره،با کشیدن دستم توسط آتاش از حوریه رو گرفتم و پا گذاشتم توی حیاط و نگاهم تو چشمای سرد و بی احساس اورهان گره خورد،با غم پکی به سیگار توی دستش زد و بیخیال به سمت اتاقش رفت. 🦋🌷🦋🌷🦋🌷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 🦋 🌹🦋 🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🌹🦋 #کانال‌عکس‌نوشته‌ایتا                    @Aksneveshteheitaa                🌻❤️🌻