eitaa logo
المدرس الافضل
799 دنبال‌کننده
600 عکس
172 ویدیو
111 فایل
ارتباط با ما؛ @alafzal
مشاهده در ایتا
دانلود
یا ابتا....mp3
1.84M
🎙 بشنو از مدرّس(۱۵) 📢 روضه خوانی علامه مدرس افغانی(ره) برای حضرت صدیقه طاهره فاطمه الزهرا(سلام الله علیها) 🔹 تهیه و تنظیم: کانال دانشنامه 🤲 التماس دعا @daneshnameh1399
؛ ؛ ✅ سردار حسین معروفی درباره تقید ویژه آزادگان به مسایل شرعی می نویسد: 🔹برخی مسایل شرعی در اردوگاه پیش می آمد. 🔹برای پاسخگویی به این سوالات شرعی ناچار بودیم راه حلی پیدا کنیم که بتواند در آن محیط خفقان آور، مشکلمان را حل کند. 🔹زیرا در آن شرایط، دسترسی به هیچ رساله و منبع شرعی نداشتیم و به عنوان مسلمان نمی توانستیم دست روی دست گذاشته و اقدامی انجام ندهیم. 🔹به اتفاق تعدادی از بچه ها که نسبت به دیگر اسرا اطلاعات بیشتری از احکام شرعی داشتند و با محوریت برادر محمدی، گروهی را تشکیل داده و به بحث و تبادل نظر پرداختیم. 🔹در مورد بعضی از احکام که یقین نداشتیم اجماع می کردیم؛ بدین شکل که هر نظری را که به عقل و شرع نزدیک تر بود می پذیرفتیم. 📗بچه های حاج قاسم، خاطرات سردار حسین معروفی، چاپ هشتم، ص ۴۰۰. @alafzal1400
؛ (۳)؛ ✅ جناب جونگی در حاشیه شرح تصریف درباره نام زیبای محمد (صل الله علیه و آله و سلم) می نویسد: 🔹و محمد معناه الوضعی اولا هو البلیغ فی کونه محمودا. 🔹یقال: حمد الرجل فهو محمد، اذا کثرت خصاله المحموده، فالهم الله تعالی اهله (علیه الصلوه و السلام) تسمیته بذلک، لما علم من خصاله الحمیده. ✅ پس در نتیجه: 1⃣ محمد مبالغه در محمود بودن است. 2⃣ صفات محموده پیامبر اسلام زیاد است. 3⃣ نام شریف پیامبر عظیم الشان با الهام الهی انتخاب شده است. 📗 حاشیه جونگی، ص ۱۳_ کلیات ابو البقاء، ص ۷۴۵. @alafzal1400
؛ ؛ (۱)؛ ✅ درباره اصطلاح (تنبیه) گفته شده: 1⃣ اقول: هو فی اللغه مصدر من نبهته الشیء، اوقفته علیه، او نبهت فلانا من نومه ای ایقظته. 2⃣ و فی الاصطلاح: اشاره الی شیئ غفل عنه المخاطب. 3⃣ و قیل: ما یشیر الی المذکور قبله بطریق الاجمال. 4⃣ و قیل: ما لو جرد النظر الی الابحاث السابقه یعلم الابحاث الآتیه. 5⃣ و انما یستعمل فیما تعلق به ضرب من العلم سابقا او کان فی حکمه، کما فی البدیهیات. 6⃣ او انما یستعمل حیث لا یحتاج الی الدلیل کالبدیهی و ما تعلق به علم سابقا فی حکمه. 7⃣ و هو خبر مبتداء محذوف. 8⃣ و قیل لا محل له من الاعراب لانه بمنزله البیاض بین المسالتین. 📗 حاشیه جونگی، ص ۹۴. @alafzal1400
؛ ؛ (۲)؛ ✅ درباره واژه (تنبیه) گفته شده: 1⃣ واژه (تنبیه) در لغت مصدر باب تفعیل است، به معنی آن شخص را بر فلان مطلب آگاهی دادم یا فلانی را از خواب بیدار کردم. 2⃣ واژه (تنبیه) در اصطلاح، اشاره کردن به چیزی است که مخاطب از آن غفلت ورزیده است. 3⃣ گفته شده: تنبیه اشاره تفصیلی به مطلبی است که قبلا به طور اجمالی مطرح شده بود. 4⃣ تنبیه درباره مطلبی می آید که اگر خود مخاطب در مباحث قبلی دقت می کرد، آن مطلب را می فهمید. 5⃣ و این است و جز این نیست که واژه تنبیه در یک نوع مطلب علمی به کار می رود که سابقا گذشته بود یا در حکم سابق است، مانند مطالب بدیهی که حتی اگر سابقا ذکر نشده باشند، به خاطر بدیهی بودن گویا در سابق گفته شده اند. 6⃣ یا این است و جز این نیست که واژه تنبیه در مطلبی به کار می رود که نیاز به دلیل ندارد، مانند بدیهیات؛ یا مطلبی که در سابق به آن علمی تعلق گرفته و در حکم بدیهی می باشد. 7⃣ واژه تنبیه مرفوع است و خبر برای مبتدای محدوف می باشد مثلا (هذا تنبیه) یا مبتدای موخر برای خبر محذوف می باشد، مثلا (هاهنا تنبیه). 8⃣ عده ای گفته اند واژه تنبیه محلی از اعراب ندارد، زیرا مانند سفیدی بین دو مساله می باشد. 📗حاشیه جونگی، ص ۹۴. @alafzal1400
؛ ؛ (۳)؛ ✅ جناب ابو البقاء درباره واژه (تنبیه) می نویسد: 1⃣ هو اعلام ما فی ضمیر المتکلم للمخاطب. 2⃣ من نبهته بمعنی رفعته من الخمول. 3⃣ او من نبهته من نومه بمعنی ایقظته من نوم الغفله. 4⃣ او من نبهته علی الشیء بمعنی وقفته علیه. 5⃣ و ما ذکر فی حیز التنبیه بحیث لو تامل المتامل فی المباحث المتقدمه فهمه منها بخلاف التذنیب. ✅ خلاصه آنکه واژه تنبیه در هنگام بیان مطلبی به کار می رود که آن مطلب از مطالب قبل فهمیده می شود و هنگام برخورد به واژه تنبیه باید مطالب قبل را بررسی کرد تا متوجه شویم از کجای مطالب قبلی این مطلب فهمیده شده است. 📗 کلیات ابو البقاء، ص ۲۴۰. @alafzal1400
؛ ؛ ؛ ✅ درباره این سه اصطلاح گفته شده: 1⃣ الشاذ هو الذی یکون وقوعه کثیرا، لکن یخالف القیاس. وقوع شاذ زیاد است، ولی بر خلاف قاعده است‌. 2⃣ النادر هو الذی یکون وقوعه قلیلا، لکن علی القیاس. وقوع نادر کم است، ولی بر اساس قاعده است. 3⃣ الضعیف هو الذی لم یتصل حکمه الی الثبوت. ضعیف مطلبی است که ثابت نشده است. 🔹نکته: گاهی این سه واژه به جای هم استعمال شده اند، مثلا گاهی به جای نادر، شاذ گفته اند. 📗حاشیه جونگی، ص ۶۴ و ۶۶. @alafzal1400
؛ ؛ ؛ 🔹الشاذ هو الذی یکون وجوده قلیلا، لکن لا یجیء علی القیاس. 🔹الشاذ المقبول: هو الذی یکون علی خلاف القیاس و یقبل عند الفصحاء و البلغاء. 🔹الشاذ المردود: هو الذی یجیء علی خلاف القیاس و لا یقبل عند الفصحاء و البلغاء. 🔹الشاذ فی القیاس و الاستعمال ک: مسک مدووف و فرس مقوود. 🔹الشاذ فی القیاس و المطرد فی الاستعمال، کقولهم: استنوق الجمل. 🔹المطرد فی القیاس و الشاذ فی الاستعمال، کالماضی من یذر و یدع. 🔹المطرد فی القیاس و الاستعمال، نحو: قام زید. 📗 کلیات ابو البقاء، ص ۴۴۴. @alafzal1400
؛ ؛ ✅ الشاذ: ما یکون بخلاف القیاس من غیر نظر الی قله وجوده و کثرته کالقعود. ✅ الضعیف: ما یکون فی ثبوته کلام کقرطاس بالضم. ✅ و المطرد: لا یتخلف. ✅ و الغالب: اکثر الاشیاء و لکنه یتخلف. ✅ و الکثیر: دون الغالب. ✅ و القلیل: دون الکثیر. ✅ و النادر: اقل من القلیل. ✅ و النادره: هی النکته الغریبه التی لا یاتی بها الاولون. ✅ و المنکر: اضعف من الضعیف و اقل استعمالا بحیث انکره بعض ائمه اللغه و لم یعرفه. ✅ و المتروک: ما کان قدیما من اللغات ثم ترک و استعمل غیره. 📗 کلیات ابو البقاء؛ ص ۴۸۳، ۴۴۴، ۲۰۶. @alafzal1400