#کفایه_مباحث_أمارات_۴۵ (قسمت دوم) #و_منها_آیه_السؤال_ص_۷۵؛ 🔹از آیه سؤال برای اثبات حجیت خبر واحد استفاده شده است. 🔹فسألوا أهل الذکر إن کنتم لا تعلمون (اگر نمی دانید از اهل ذکر سؤال کنید) نحل/۴۳ و أنبیاء/۷. 🔹استدلال：إسألوا فعل أمر است و دلالت بر وجوب دارد، پس بین وجوب سؤال و وجوب قبول جواب ملازمه عقلی بر قرار است مطلقا چه جواب دهنده واحد باشد و چه متواتر باشد، زیرا وجوب سؤال بدون وجوب قبول جواب، لغو و بی فایده می شود. 🔹و فیه：فایده وجوب سؤال وجوب قبول تعبدی هر خبری نیست، بلکه فایده وجوب سؤال وجوب تحصیل علم است، زیرا ظاهر آیه آن است که اگر علم ندارید بپرسید تا عالم شوید، پس فقط جواب علمی قابلیت پذیرش است نه خبر واحد و خبر غیر علمی. 🔹و قد أورد：این آیه اخص از مدعاست و برای اثبات حجیت فتوای مجتهد مفید است نه برای اثبات حجیت خبر راوی؛ زیرا بر فرض هم این آیه دلالت بر وجوب تعبدی همه اخبار واحد و متواتر کند، فقط قبول خبر اهل علم و اهل ذکر را واجب کرده است و حال آنکه ما به دنبال اثبات خبر واحد بما هو راوی هستیم اعم از اینکه اهل ذکر باشد یا نه. 🔹و فیه：بیشتر راوی های ما مثل زراره و محمد بن مسلم، اهل ذکر و اهل علم بودند پس آیه سؤال قبول اخبار واحد آنها را هم می کند. ⚡️اشکال：این آیه اخص از مدعاست، زیرا فقط خبر واحدی را که مورد سؤال قرار گرفته باشد حجت می کند و خبر واحد بدون سؤال را حجت نمی کند. ❄️ جواب： 1⃣ آیه در صدد تشویق به سؤال پرسیدن است و الا سؤال پرسیدن خصوصیت ندارد و آنچه مهم است عالم نبودن است، پس شخصی که جاهل است باید خبر اهل علم را قبول کند اعم از اینکه سؤال پرسیده شود یا اینکه این خبر ابتداء از سوی خود راوی و بدون سؤال مطرح شود. 2⃣ بر فرض که این آیه فقط خبر مسبوق به سؤال را حجت کند، با عدم قول به فصل باقی اخبار هم حجت می شوند زیرا کسی بین حجیت خبر واحد مسبوق به سؤال و خبر واحد بدون سؤال تفصیل نداده است. 🔹فافهم：آنچه حجت است قول به عدم فصل است نه عدم قول به فصل. @alafzal1400