#کفایه_مقدمه_۳۳؛ #و_منها_أنه_ص_۵۱؛ 5⃣ وجه پنج اعمی ها：اگر شخصی نذر کند در جای مکروه (مثل حمام) نماز نخواند： 🔹 اولا：این نذر صحیح است. 🔹و ثانیا در صورت نماز خواندن در حمام حنث نذر کرده است. ✅ استدلال اعمی：مراد از صلوه در این نذر، صلوه فاسد است نه صلوه صحیح؛ زیرا اگر مراد از صلوه، صلوه صحیح باشد، دو تالی فاسد دارد： 🔹اولا：اگر در حمام نماز بخواند، حنث نذر نکرده است؛ زیرا بر اساس وجوب وفا به نذر، ترک نماز در حمام دارای امر است و واجب می شود و امر به شیء (ترک نماز) مقتضی نهی از ضد آن (انجام نماز) می شود و نهی در عبادت موجب فساد می شود، پس نماز در حمام فاسد می شود، پس این شخص نماز فاسد خوانده نه نماز صحیح و حنث نذر نکرده است، زیرا نذر کرده بود نماز صحیح نخواند و حال آنکه این نماز فاسد است. 🔹ثانیا：بر فرض تعلق نذر به نماز صحیح، این نماز با وجود نذر غیر صحیح می شود، پس از صحت این نماز (این نذر) عدم صحت این نماز (این نذر) لازم می آید، و هر چه از فرض وجودش عدمش لازم بیاید محال است، پس فرض صحت این نماز محال است و لفظ صلوه در اعم از صحیح و فاسد استعمال شده است. ⚡️محقق خراسانی： 1⃣ بر فرض صحت استدلال اعمی ها، نهایت ثابت می شود که این نذر باطل است و نذر نمی تواند به نماز صحیح تعلق بگیرد؛ اما دیگر ثابت نمی کند که الفاظ عبادات برای صحیح وضع نشده اند و برای اعم وضع شده اند. 2⃣ فساد نماز که ناحیه نذر و بعد از نذر حاصل می شود، منافاتی با صحت نماز قبل از نذر ندارد؛ زیرا زمان آن دو متفاوت است و در منافات هشت وحدت شرط است که یکی از آنها وحدت زمان می باشد؛ پس از فرض وجود نذر، عدم آن لازم نیامد و محالی در کار نیست. 🔹نکته：نماز صحیح متعلق نذر واقع شده و همیشه متعلق نذر (امر) قبل از نذر (امر) وجود دارد. 3⃣ مراد از صلوه در این نذر، صلوه صحیحه می باشد و مراد از صحت، صحت شأنی می باشد (صحت بدون در نظر گرفتن تعلق نذر به آن)؛ پس شخص نذر کرده صلوه صحیح شأنی نخواند و نمازی که در حمام خوانده است صحیح شأنی بوده پس حنث محقق شده است. 4⃣ بله اگر نذر کرده بود نماز صحیح بالفعل نخواند، در این صورت اگر در حمام نماز بخواند حنث نذر نشده است، زیرا چنین نمازی صحیح بالفعل نیست و به خاطر نذر فاسد بالفعل می باشد. 5⃣ البته صحت چنین نذری محل اشکال است، زیرا صلوه همراه چنین نذری صحیح و مطلوب نیست. @alafzal1400