⭕️علت #اهانت و #فحاشی برخی افراد به دین و مقدسات⁉️ 🌀⬇️🌀⬇️🌀⬇️ 🔳بدیهی است که همگان موافق نخواهند بود و مخالفت‌ با مقدسات نیز علل می‌تواند علل متفاوتی داشته باشد که عمدتاً ریشه در #عدم_اطلاع کافی از یک سو و #هوای_نفس از سوی دیگر دارد. اما «اهانت و فحاشی» با مخالفت، انتقاد، سؤال و شبهه متفاوت است که به غیر از جهل و هوای نفس، نمود بی‌تربیتی، بی‌حرمتی، لجاجت، عناد و بغض نیز می‌باشد. 🔳خداوند متعال خود راجع به برخی از بندگانش می‌فرماید، آن قدر #بغض دارند که هر گاه سخن از خدای واحد و احد به میان می‌آید، قلب‌شان مشمئز می‌گردد: ✨«وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَبِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ» (الزّمر، 45) ترجمه: چون خدا به تنهايى (به وحدانیت) ياد شود ،دل‌هاى كسانى كه به آخرت ايمان ندارند #منزجر میگردد و چون كسانى غير از او ياد شوند بناگاه آنان شادمانى مىكنند. ✨و نیز می‌فرماید: افسوس بر این بندگانی که هر گاه برای آنان پیامبری، راهنمایی، روشنگری، هدایت کننده‌ای و خبری کمال‌بخش می‌آید، فقط #مسخره می‌کنند: ✨«يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون» (یس، 30) ترجمه: دريغا بر اين بندگان هيچ فرستادهاى بر آنان نيامد مگر آنكه او را #ريشخند میكردند. #روش_برخورد_با_اهانت_کنندگان 🔳 بدیهی است که نمی‌توان یک روش یا نسخه‌ی ثابت جهت برخورد با این گونه افراد یا موارد بیان داشت، چرا که هر شخصی، هر جمعیتی، هر موقعیتی، هر هدفی و ... متفاوت است، به ویژه با توجه به این که ما نباید در مواجه با مخالفت‌ها و احیاناً بی‌ادبی‌ها و اهانت‌ها، متقابلاً اسیر هوای نفس خودمان بشویم. *⃣ #الف – گاه ممکن است لازم باشد که انسان با #سعه‌ی_صدر، متحمل این شنیده‌ها گردد و با منطق و نرمی او را از فحاشی باز دارد تا مرتکب گناه بیشتری نشود. و ابتدا به او متذکر گردد که مخالف بودن با فحاشی، هتاکی و مسخره کردن متفاوت است و البته عواقب سختی دارد که دامنگیر خواهد شد. *⃣ #ب – گاه ممکن است لازم باشد که انسان به #شدت برخورد کند و شخص بی‌ادب، هتاک، مفتر و لجوج را سر جایش بنشاند. البته نه با انجام خلافی متقابل. *⃣ #ج – گاهی لازم است انسان، فرد یا جمع را از موضع فحاشی، به #بحث بکشاند و چون لجاج دارند، بحث به جدل کشیده می‌شود. در اینجا لازم است به بهترین شکل و منطقی با او جدل شود و البته قصد و جهت جدل باید به سمت دعوت او به حق باشد. ✨«ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِوَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ» (النّحل، 125) ترجمه: با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به [شيوهاى] كه نيكوتر است مجادله نماى در حقيقت پروردگار تو به [حال] كسى كه از راه او منحرف شده داناتر و او به [حال] راهيافتگان [نيز] داناتر است. *⃣ #د – گاهی در جمعی که مشغول به فحاشی و مسخره کردن شده‌اند، باید #تذکر داده شود و اگر نشد، انسان سعی کند موضوع بحث را عوض کند تا از این #فضای_معصیت خارج شوند و اگر نشد، خودش مجلس را به اعتراض ترک نماید: ✨«وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُفَلاَ تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» (الأنعام، 68) ترجمه: و چون ببينى كسانى [به قصد تخطئه] در آيات ما فرو میروند از ايشان روى برتاب تا در سخنى غير از آن درآيند و اگر شيطان تو را [در اين باره] به فراموشى انداخت پس از توجه [ديگر] با قوم ستمكار منشين. 🔳بدیهی است اگر کسی به فحاش و دشمن احترام گذاشت و یا بر اثر خود کم بینی با آنان همراهی کرد و یا به خاطر روی #دربایستی سکوت کرد و در جمع آنها باقی ماند، خودش نیز از آنان خواهد بود» «وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكَفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا» (النساء، 140) ترجمه: و البته [خدا] در كتاب [قرآن] بر شما نازل كرده كه هر گاه شنيديد آيات خدا مورد انكار و ريشخند قرار مىگيرد با آنان منشينيد تا به سخنى غير از آن درآيند چرا كه در اين صورت شما هم مثل آنان خواهيد بود، خداوند منافقان و كافران را همگى در دوزخ گرد خواهد آورد. ادامه دارد... ╔═.🍃.══════╗ @alamatha ╚══════.🍃.═╝ http://eitaa.com/joinchat/3103653888C83153c787a

‍ 🔷🔹بیان #اوضاع_قبل از #ظهور امام زمان عج در #نهج_البلاغه #بخش_دوم 💠 مترجمین و شارحین نهج البلاغه عبارات زیر که در خطبه ۱۳۸ آمده است را عباراتی می دانند که در آن حضرت امیر(ع) به توصیف اوضاع و احوالی دیگر از اوضاع و احوال زمان قبل از ظهور امام دوازدهم (عج) پرداخته اند. ایشان می فرمایند: ✨ حتی تقوم الحرب بکم علی ساق بادیاً نواجذها مملوءَه اخلافها حلواً رضاعها علقماً عاقبتها الا و فی غدٍ (و سیأتی غد بما لاتعرفون) (در آینده (منظور آخر الزمان) آتش جنگ میان شما افروخته می گردد و چنگ و دندان نشان می دهد. با پستان های پرشیر که مکیدن آن شیرین اما پایانی تلخ و زهرآگین دارد به سوی شما می آید. آگاه باشید فردایی که شما را از آن هیچ شناختی نیست.) (شیروانی. ۱۳۸۸.ص ۲۳۳) 👈🏻عبارات فوق توصیف حضرت امیر (ع) از اوضاع قبل از ظهور امام عصر (عج) را بیان می دارد که عنایت به ترجمه فارسی آن، بسیاری از مفاهیم مدنظر امیرالمؤمنین (ع) را آشکار می کند اما برای درک بهتر آن مفاهیم به چهار نکته زیر اشاره می کنیم: الف) بیان اصطلاح «تقوم علی ساق» به معنای آن است که #جنگ به منتهای #شدت و #اوج خود خواهد رسید. (میثم البحرانی. ۱۴۰۳.ص ۱۶۸) ب) عبارت «بادیاً نواجذها» (دندان های خود را آشکار می کند) به یکی از اوصاف حیوانی به نام شیر اشاره دارد که آن حیوان هنگام خشم دندان های خود را آشکار می کند که استفاده از این استعاره توسط حضرت امیر (ع) این معنا را می رساند که در جنگ هایی که در آخرالزمان به وقوع می پیوندد، سختی های زیادی رخ خواهد داد. (نواب لاهیجانی ۱۳۷۹.ص ۶۲۶) ج) عبارت «مملوءَه اخلافها» در توصیف ناقه (شتر ماده) است، که برای بیان #آمادگی_جنگ استعاره شده است، یعنی همانگونه که پستان های ناقه از شیر پر می گردد و آماده دوشیدن می شود، جنگ نیز افراد و وسایل خود را به حد کمال فراهم می سازد و شرایط درگیری مهیا می گردد. (انصاری قمی. ۱۳۴۵. ص ۳۶۰) د) وسیاتی غد بما لا تعرفون (فردایی است که خواهد آمد و شما به چگونگی آن آگاهی ندارید) عبارتی است که توسط حضرت امیر(ع) برای توصیف شرایط قبل از ظهور امام زمان (عج) بکار رفته است تا بزرگ و #عظیم_بودن رویدادهایی که در آن زمان به وقوع خواهد پیوست را به ما یادآوری کند. (شریعتی- ص ۱۱۸) د) لحظه قیام امام دوازدهم در کلام حضرت علی(ع) امام علی (ع) در کلمات غریب شماره ی (۱) به توصیف لحظه ای که حضرت مهدی (عج) قیام خود را آغاز می کند پرداخته است. ایشان می فرمایند: فإذا کان ذلک ضرب یعسوب الدین بذنبه (پیشوای دین با طوفندگی قیام می کند.) (انصاری قمی. ۱۳۴۵.ص ۱۱۳۲) استفاده از عبارت «ضربه بذنبه» از آن جهت مورد استفاده حضرت علی (ع) قرار گرفته تا لحظه #قیام _حضرت_مهدی (عج) را به حمله و خشم شیر درنده تشبیه کند. 👈🏻 مترجمین نهج البلاغه علاوه بر معنای فوق، بیان می دارند که عبارت «ضربه بذنبه» کنایه از طوفندگی و خشم حضرت مهدی (عج) هنگام قیام است که این طوفندگی به خاطر احیای دین خدا بوجود آمده است. (نواب لاهیجانی. ۱۳۷۹. ص ۱۲۸۹) شریعتی در این باره معتقد است این جمله که حضرت مهدی (عج) با طوفندگی حرکت خود را آغاز می کنند، این محتوا را می رساند که ایشان زنده و غایب هستند و زمانی که لازم شد قیام می کنند. این مسئله تأیید ادعای شیعیان درباره حضرت مهدی (عج) است مبنی بر اینکه شیعه معتقد به تولد و زندگی و غیبت امام عصر (عج) است اما اهل تسنن معتقدند مهدی موعود (عج) هنوز به دنیا نیامده است. شریعتی می گوید که اثبات ادعای تشیع درباره ی حیات امام زمان (عج) در ابتدا مورد توجه یکی از مترجمین و شارحین غیر شیعه ی نهج البلاغه یعنی ابن ابی الحدید معتزلی هم قرار گرفته اما او در انتهای مباحثش به خاطر تعصب، حرف خود را انکار و از اعتقاد معتزله جانبداری می کند. (شریعتی . ص ۱۳۵) 🔺منابع کامل 👇👇👇 ۱) انصاری قمی- محمدعلی- ۱۳۴۵- ترجمه و شرح نهج البلاغه- قم ۲) خلیلی- سیدجعفر- ۱۳۷۸- نسیم ولایت- نشر همسایه - قم- چاپ اول. ۳) دشتی- محمد- ۱۳۸۴- ترجمه نهج البلاغه- انتشارات قدس- قم- چاپ پنجم. ۴) زمانی- مصطفی- ۱۳۷۴- ترجمه نهج البلاغه- نشر پیام اسلام- تهران. ۵) شریعتی مزینانی- امامت در نهج البلاغه- نشر بعثت. ۶) شیروانی- علی- ۱۳۸۸- ترجمه نهج البلاغه - نشر نسیم حیات- قم- چاپ پنجم. ۷) فیض الاسلام- حاج سید علینقی- ۱۳۵۱- ترجمه و شرح البلاغه. ۸) معادیخواه- عبدالمجید- ۱۳۷۳- خورشید بی غروب- نشر ذره- تهران- چاپ اول. ۹) میثم البحرانی- کمال الدین- ۱۴۰۴ قمری- شرح نهج البلاغه- نشر دفتر نشر الکتاب- چاپ دوم. ۱۰ و ۱۱) نواب لاهیجانی- میرزا محمدباقر- ۱۳۷۹- شرح نهج البلاغه- جلد اول و دوم- نشر میراث مکتوب- تهران- چاپ اول. ╔═.🍃.══════╗ @alamatha ╚══════.🍃.═╝

‍ ⭕️علت #اهانت و #فحاشی برخی افراد به دین و مقدسات چیست؟! 🔳بدیهی است که همگان موافق نخواهند بود و مخالفت‌ با مقدسات نیز علل می‌تواند علل متفاوتی داشته باشد که عمدتاً ریشه در #عدم_اطلاع کافی از یک سو و #هوای_نفس از سوی دیگر دارد. اما «اهانت و فحاشی» با مخالفت، انتقاد، سؤال و شبهه متفاوت است که به غیر از جهل و هوای نفس، نمود بی‌تربیتی، بی‌حرمتی، لجاجت، عناد و بغض نیز می‌باشد. 🔳خداوند متعال خود راجع به برخی از بندگانش می‌فرماید، آن قدر #بغض دارند که هر گاه سخن از خدای واحد و احد به میان می‌آید، قلب‌شان مشمئز می‌گردد: ✨«وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَبِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ» (الزّمر، 45) ترجمه: چون خدا به تنهايى (به وحدانیت) ياد شود ،دل‌هاى كسانى كه به آخرت ايمان ندارند #منزجر میگردد و چون كسانى غير از او ياد شوند بناگاه آنان شادمانى مى‏كنند. ✨و نیز می‌فرماید: افسوس بر این بندگانی که هر گاه برای آنان پیامبری، راهنمایی، روشنگری، هدایت کننده‌ای و خبری کمال‌بخش می‌آید، فقط #مسخره می‌کنند: ✨«يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون» (یس، 30) ترجمه: دريغا بر اين بندگان هيچ فرستاده‏اى بر آنان نيامد مگر آنكه او را #ريشخند میكردند. #روش_برخورد_با_اهانت_کنندگان 🔳 بدیهی است که نمی‌توان یک روش یا نسخه‌ی ثابت جهت برخورد با این گونه افراد یا موارد بیان داشت، چرا که هر شخصی، هر جمعیتی، هر موقعیتی، هر هدفی و ... متفاوت است، به ویژه با توجه به این که ما نباید در مواجه با مخالفت‌ها و احیاناً بی‌ادبی‌ها و اهانت‌ها، متقابلاً اسیر هوای نفس خودمان بشویم. *⃣ #الف – گاه ممکن است لازم باشد که انسان با #سعه‌ی_صدر، متحمل این شنیده‌ها گردد و با منطق و نرمی او را از فحاشی باز دارد تا مرتکب گناه بیشتری نشود. و ابتدا به او متذکر گردد که مخالف بودن با فحاشی، هتاکی و مسخره کردن متفاوت است و البته عواقب سختی دارد که دامنگیر خواهد شد. *⃣ #ب – گاه ممکن است لازم باشد که انسان به #شدت برخورد کند و شخص بی‌ادب، هتاک، مفتر و لجوج را سر جایش بنشاند. البته نه با انجام خلافی متقابل. *⃣ #ج – گاهی لازم است انسان، فرد یا جمع را از موضع فحاشی، به #بحث بکشاند و چون لجاج دارند، بحث به جدل کشیده می‌شود. در اینجا لازم است به بهترین شکل و منطقی با او جدل شود و البته قصد و جهت جدل باید به سمت دعوت او به حق باشد. ✨«ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِوَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ» (النّحل، 125) ترجمه: با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به [شيوه‏اى] كه نيكوتر است مجادله نماى در حقيقت پروردگار تو به [حال] كسى كه از راه او منحرف شده داناتر و او به [حال] راه‏يافتگان [نيز] داناتر است. *⃣ #د – گاهی در جمعی که مشغول به فحاشی و مسخره کردن شده‌اند، باید #تذکر داده شود و اگر نشد، انسان سعی کند موضوع بحث را عوض کند تا از این #فضای_معصیت خارج شوند و اگر نشد، خودش مجلس را به اعتراض ترک نماید: ✨«وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُفَلاَ تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» (الأنعام، 68) ترجمه: و چون ببينى كسانى [به قصد تخطئه] در آيات ما فرو می‏روند از ايشان روى برتاب تا در سخنى غير از آن درآيند و اگر شيطان تو را [در اين باره] به فراموشى انداخت پس از توجه [ديگر] با قوم ستمكار منشين. 🔳بدیهی است اگر کسی به فحاش و دشمن احترام گذاشت و یا بر اثر خود کم بینی با آنان همراهی کرد و یا به خاطر روی #دربایستی سکوت کرد و در جمع آنها باقی ماند، خودش نیز از آنان خواهد بود» «وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكَفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا» (النساء، 140) ترجمه: و البته [خدا] در كتاب [قرآن] بر شما نازل كرده كه هر گاه شنيديد آيات خدا مورد انكار و ريشخند قرار مى‏گيرد با آنان منشينيد تا به سخنى غير از آن درآيند چرا كه در اين صورت شما هم مثل آنان خواهيد بود، خداوند منافقان و كافران را همگى در دوزخ گرد خواهد آورد. #ادامه_دارد... ╔═.🍃.════╗ @alamatha ╚════.🍃.═╝