‍ 🔷🔹بیان #اوضاع_قبل از #ظهور امام زمان عج در #نهج_البلاغه #بخش_دوم 💠 مترجمین و شارحین نهج البلاغه عبارات زیر که در خطبه ۱۳۸ آمده است را عباراتی می دانند که در آن حضرت امیر(ع) به توصیف اوضاع و احوالی دیگر از اوضاع و احوال زمان قبل از ظهور امام دوازدهم (عج) پرداخته اند. ایشان می فرمایند: ✨ حتی تقوم الحرب بکم علی ساق بادیاً نواجذها مملوءَه اخلافها حلواً رضاعها علقماً عاقبتها الا و فی غدٍ (و سیأتی غد بما لاتعرفون) (در آینده (منظور آخر الزمان) آتش جنگ میان شما افروخته می گردد و چنگ و دندان نشان می دهد. با پستان های پرشیر که مکیدن آن شیرین اما پایانی تلخ و زهرآگین دارد به سوی شما می آید. آگاه باشید فردایی که شما را از آن هیچ شناختی نیست.) (شیروانی. ۱۳۸۸.ص ۲۳۳) 👈🏻عبارات فوق توصیف حضرت امیر (ع) از اوضاع قبل از ظهور امام عصر (عج) را بیان می دارد که عنایت به ترجمه فارسی آن، بسیاری از مفاهیم مدنظر امیرالمؤمنین (ع) را آشکار می کند اما برای درک بهتر آن مفاهیم به چهار نکته زیر اشاره می کنیم: الف) بیان اصطلاح «تقوم علی ساق» به معنای آن است که #جنگ به منتهای #شدت و #اوج خود خواهد رسید. (میثم البحرانی. ۱۴۰۳.ص ۱۶۸) ب) عبارت «بادیاً نواجذها» (دندان های خود را آشکار می کند) به یکی از اوصاف حیوانی به نام شیر اشاره دارد که آن حیوان هنگام خشم دندان های خود را آشکار می کند که استفاده از این استعاره توسط حضرت امیر (ع) این معنا را می رساند که در جنگ هایی که در آخرالزمان به وقوع می پیوندد، سختی های زیادی رخ خواهد داد. (نواب لاهیجانی ۱۳۷۹.ص ۶۲۶) ج) عبارت «مملوءَه اخلافها» در توصیف ناقه (شتر ماده) است، که برای بیان #آمادگی_جنگ استعاره شده است، یعنی همانگونه که پستان های ناقه از شیر پر می گردد و آماده دوشیدن می شود، جنگ نیز افراد و وسایل خود را به حد کمال فراهم می سازد و شرایط درگیری مهیا می گردد. (انصاری قمی. ۱۳۴۵. ص ۳۶۰) د) وسیاتی غد بما لا تعرفون (فردایی است که خواهد آمد و شما به چگونگی آن آگاهی ندارید) عبارتی است که توسط حضرت امیر(ع) برای توصیف شرایط قبل از ظهور امام زمان (عج) بکار رفته است تا بزرگ و #عظیم_بودن رویدادهایی که در آن زمان به وقوع خواهد پیوست را به ما یادآوری کند. (شریعتی- ص ۱۱۸) د) لحظه قیام امام دوازدهم در کلام حضرت علی(ع) امام علی (ع) در کلمات غریب شماره ی (۱) به توصیف لحظه ای که حضرت مهدی (عج) قیام خود را آغاز می کند پرداخته است. ایشان می فرمایند: فإذا کان ذلک ضرب یعسوب الدین بذنبه (پیشوای دین با طوفندگی قیام می کند.) (انصاری قمی. ۱۳۴۵.ص ۱۱۳۲) استفاده از عبارت «ضربه بذنبه» از آن جهت مورد استفاده حضرت علی (ع) قرار گرفته تا لحظه #قیام _حضرت_مهدی (عج) را به حمله و خشم شیر درنده تشبیه کند. 👈🏻 مترجمین نهج البلاغه علاوه بر معنای فوق، بیان می دارند که عبارت «ضربه بذنبه» کنایه از طوفندگی و خشم حضرت مهدی (عج) هنگام قیام است که این طوفندگی به خاطر احیای دین خدا بوجود آمده است. (نواب لاهیجانی. ۱۳۷۹. ص ۱۲۸۹) شریعتی در این باره معتقد است این جمله که حضرت مهدی (عج) با طوفندگی حرکت خود را آغاز می کنند، این محتوا را می رساند که ایشان زنده و غایب هستند و زمانی که لازم شد قیام می کنند. این مسئله تأیید ادعای شیعیان درباره حضرت مهدی (عج) است مبنی بر اینکه شیعه معتقد به تولد و زندگی و غیبت امام عصر (عج) است اما اهل تسنن معتقدند مهدی موعود (عج) هنوز به دنیا نیامده است. شریعتی می گوید که اثبات ادعای تشیع درباره ی حیات امام زمان (عج) در ابتدا مورد توجه یکی از مترجمین و شارحین غیر شیعه ی نهج البلاغه یعنی ابن ابی الحدید معتزلی هم قرار گرفته اما او در انتهای مباحثش به خاطر تعصب، حرف خود را انکار و از اعتقاد معتزله جانبداری می کند. (شریعتی . ص ۱۳۵) 🔺منابع کامل 👇👇👇 ۱) انصاری قمی- محمدعلی- ۱۳۴۵- ترجمه و شرح نهج البلاغه- قم ۲) خلیلی- سیدجعفر- ۱۳۷۸- نسیم ولایت- نشر همسایه - قم- چاپ اول. ۳) دشتی- محمد- ۱۳۸۴- ترجمه نهج البلاغه- انتشارات قدس- قم- چاپ پنجم. ۴) زمانی- مصطفی- ۱۳۷۴- ترجمه نهج البلاغه- نشر پیام اسلام- تهران. ۵) شریعتی مزینانی- امامت در نهج البلاغه- نشر بعثت. ۶) شیروانی- علی- ۱۳۸۸- ترجمه نهج البلاغه - نشر نسیم حیات- قم- چاپ پنجم. ۷) فیض الاسلام- حاج سید علینقی- ۱۳۵۱- ترجمه و شرح البلاغه. ۸) معادیخواه- عبدالمجید- ۱۳۷۳- خورشید بی غروب- نشر ذره- تهران- چاپ اول. ۹) میثم البحرانی- کمال الدین- ۱۴۰۴ قمری- شرح نهج البلاغه- نشر دفتر نشر الکتاب- چاپ دوم. ۱۰ و ۱۱) نواب لاهیجانی- میرزا محمدباقر- ۱۳۷۹- شرح نهج البلاغه- جلد اول و دوم- نشر میراث مکتوب- تهران- چاپ اول. ╔═.🍃.══════╗ @alamatha ╚══════.🍃.═╝