"پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده بند بندم آتش و سینه آتش‌دان شده اشک‌هایم می‌چکد بر لبت یعنی که باز آسمان تشنه‌ام، موسم باران شده بین این گودال سرخ، در دل این قتلگاه دیدمت تنهاترین، غرق در طوفان شده نیزه‌ای خون می‌گریست، پای زخم کاری‌اش قصد زخمی تازه داشت، دشنه‌ای پنهان شده صد نیستان ناله را، هر نفس سر می‌دهم بی سر و سامان توست، آه سرگردان شده... #پنجم_محرم #حضرت_عبدالله_بن_الحسن_ع #حسن_لطفی @aleyasein

"گفت رنجور دلش از اثر فاصله‌هاست آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدله‌هاست از چه در خیمه بماند اگر او می‌داند چشم در راه غزالان حرم آبله‌هاست؟ آفتاب است که از زین به زمین افتاده‌ست! شیهۀ اسب یقیناً خبر از زلزله‌هاست نه که هنگام نماز است، عمو در سجده‌ست نکند وقت به پا داشتن نافله‌هاست؟ این طرف محفل پر اشک‌ترین زمزمه‌هاست آن طرف مجلس پر شورترین هلهله‌هاست به یتیمی ز نوک تیر، محبّت کردن جلوۀ بارزی از خُلق خوش حرمله‌هاست! خواستند آینۀ باغ شقایق باشد سینه‌ای که پر آواز پر چلچله‌هاست" #پنجم_محرم #حضرت_عبدالله_بن_الحسن_ع #جواد_محمدزمانی @aleyasein

شمسی و روی زمین با روی ماه افتاده‌ای تا اذان مانده چرا در سجده‌گاه افتاده‌ای؟   سینه تنگ و عرصه تنگ و غربت تو می‌کشد زیر دست و پای دشمن بی سپاه افتاده‌ای   گفت بابا دست خود را حایل رویت کنم راست گفته، مثل زهرا بی‌پناه افتاده‌ای   ای عمو از خیمه می‌آیم، کمی آرام باش از چه با زانو به سوی خیمه راه افتاده‌ای   خب معلوم است از پیشانی و ابروی تو با رخت از روی مرکب گاه­گاه افتاده‌ای   در دل گودال جای ماهرویی چون تو نیست یوسف زهرا چرا در بین چاه افتاده‌ای   من به هَل مِن ناصرِ تو آمدم در قتلگاه آمدم دشمن نگوید از نگاه افتاده‌ای #پنجم_محرم #حضرت_عبدالله_بن_الحسن_ع #محمد_سهرابی @aleyasein

صبر كن پای گلوی تو ذبیحت باشم صورتم غرقۀ خون شد كه شبیهت باشم ذكر الغوث بریده ز لبت می آید سعی كن تشنۀ اذكار صریحت باشم آمدم باز بخندی و بگویی پسرم كشته ومردۀ لبخند ملیحت باشم دست من رفت نشد سینه زنت باشم حیف دم دهم تا دم گودال مسیحت باشم بدنم خوب قلم خورده به سر نیزه و نعل تن پر زخم رسیدم كه ضریحت باشم مانده ام مات كه با سنگ تو را زد چه كنم خون زخم سر تو بند نیامد چه كنم خرمن موی تو در پنجۀ دشمن دیدم عمه این صحنه ندیده است ولی من دیدم دور تا دور تو از بغض حرامی پر بود پیكرت را هدف نیزه و آهن دیدم سر تقسیم غنائم چقدر دعوا بود دزدی و غارت عمامه و جوشن دیدم شمر بی خیر تو را از بغلم كرد جدا پشت و رو كرد تو را لحظۀ مردن دیدم زیر لب آه كشیدی و پر از درد شدم سهم از درد تنت برده ام و مرد شدم #پنجم_محرم #حضرت_عبدالله_بن_الحسن_ع #محسن_حنیفی @aleyasein

دُرّ یتیمم و به صدف گوهرم ببین در بحر عشق، گوهر جان‌پرورم ببین هفتاد و دومین صدف ساحل توأم ای روح آب، رشحه‌ای از کوثرم ببین من سینه‌سرخ عشق عمویم، پرم بده دست مرا رها کن و بال و پرم ببین چشمم به قتلگاه و عمو مانده زیر تیغ تصویر غربتی‌ست به چشم ترم، ببین با بانگ استغاثهٔ او تیغ می‌شوم برنده‌تر ز تیغ عدو خنجرم ببین پروانه‌ام به پیله واماندنم مخواه در هرم عشق، شعلهٔ خاکسترم ببین دستم کبوتری‌ست که شوق پریدن است چون نبض عمه ملتهب و مضطرم ببین بر من عمو به چشم خریدار بنگر و دست مرا بگیر و از این برترم ببین کوچک‌ترم ز قاسم و دارم دلی بزرگ همچون علی‌اصغر خود اکبرم ببین من کودک برادر تو بودم و کنون در هیأت دلاور و جنگاورم ببین «هل من معین» شنیدم و تکلیف روشن است در التهاب پاسخت اهل حرم ببین هرچند دست یاری من‌ کوچک است و خرد آن حس عاشقانه و جان‌پرورم ببین احرام بسته‌ام که کنم دور تو طواف خیل حرامیان همه دور و برم ببین کوچکتر است قد من از تیغ دشمنان اما سپر برابر‌شان پیکرم ببین ته ماندهٔ شراب شهادت که مانده ‌ا‌ست می‌نوشم و تو مستی از این ساغرم ببین در دست عمه دست کشیدم ز جان خویش حالا به روی سینه گل پرپرم ببین دیشب سرم به شانهٔ آرامش تو بود اکنون به روی سینهٔ خود بی‌سرم ببین #شب_پنجم_محرم #عبدالله_بن_الحسن_ع #سید_مهدی_حسینی @aleyasein

 تا نیزه‌ای غریب عنان مرا گرفت پهلوی من نشست و نشان مرا گرفت می‌رفت تا که فاش؛ پدر خوانمت عمو! سُمّ فرس رسید و دهان مرا گرفت گویند بو کشیدن گل؛ مرگ مؤمن است بوی خوش دهان تو جان مرا گرفت من سینه ام دُکان محبّت‌فروشی است آهن‌فروش از چه دُکان مرا گرفت دشمن که چشم دیدن ابروی من نداشت سنگی رها نمود و کمان مرا گرفت از پیرهای زخمی جنگ جمل رسید هرچه رسید و عمر جوان مرا گرفت لکنت نداشت من که زبانم ز کودکی مومِ عسل چگونه زبان مرا گرفت؟ چون کندوی عسل بدنم رخنه رخنه است این نیش‌های نیزه توان مرا گرفت پر شد ز خاک سُمّ فرس چشم زخم من ریگ روان، همه جریان مرا گرفت #ششم_محرم #حضرت_قاسم_بن_الحسن_ع #محمد_سهرابی @aleyasein

آن چهرِ برفروخته، ماهِ تمام بود نورُسته بود لیک چوگل سرخ‌فام بود... همچون بنفشه طبری ترد و تازه بود چون میوه های نورس ناچیده خام بود قدّش کمی ز قامتِ شمشیر، بیشتر گویی چو ذوالفقارِ علی در نیام بود... گرما اگرچه شعله کش اما به روی او چون بازتاب شعله به روی رخام بود چون سیب اوفتاده ز شاخه درون آب غرق عرق دوگونه آن گل مدام بود چشمانِ او دو گوهرِ تابان و بی‌قرار در جستجویِ رخصتِ جنگ از امام بود آخِر اجازه یافت که جان را فدا کند وین رخصت از نگاه عمو، بی‌کلام بود بَرجَست بر بُراق و به معراجِ خون شتافت میدان، پلی به جانبِ دارالسّلام بود یک بندِ پای‌پوش، از او برنبسته ماند وین خود برای نسل جوان یک پیام بود: قاسم ز شوقِ وصل، سرازپا نمی‌شناخت بی‌شوقِ حق، مناسک دل، ناتمام بود شیرین‌تر است از عسل ار مرگ، آبروست زَهر است زندگی اگرت بندگی در اوست... #شب_ششم_محرم #حضرت_قاسم_بن_الحسن_ع #سید_علی_موسوی_گرمارودی @aleyasein

چون بود انتخاب تو احلی من العسل شد مرگ در حساب تو احلی من العسل پرسید: از شهادت؟ و گفتی که: ای عمو مرگ است در رکاب تو احلی من العسل ای صاحب رساله مستی ، نوشته در هر صفحه از کتاب تو احلی من العسل می خواستی که شاعر کرب و بلا شوی این گونه شد خطاب تو احلی من العسل با دیدن تو طعم دهان ها عوض شده است پس روی در نقاب تو احلی من العسل ما نیز مست جام تو هستیم تا ابد ای مزه ی شراب تو احلی من العسل روزی اگر بقیع شود صاحب حرم خواهد شد اسم باب تو احلی من العسل در پاسخ سوال تو شد مرگ رو سیاه وقتی که شد جواب تو احلی من العسل #شب_ششم_محرم #حضرت_قاسم_بن_الحسن_ع #مجتبی_خرسندی @aleyasein

کبوترانه از این خاک‌ها رها شده‌ای برای درد یتیمانه‌ات دوا شده‌ای ربوده باد ز رویت نقاب و می‌بینم چقدر شکل جوانی مجتبی شده‌ای بیا برای مدینه دوباره گریه کنیم رسیده مادرم و غرق در عزا شده‌ای چقدر حجله‌ی دامادی‌ات پر از سنگ است به خون نشسته‌ای اما چه دلربا شده‌ای دو دست زیر تنت برده‌ام ولی خالی‌ست جدا شدی ز من از بس جدا جدا شده‌ای پس از صدای نفس‌های مانده در سینه پس از صدای ترک‌ها چه بی صدا شده‌ای به قد کشیدن تو تیغ‌ها کمک کردند گمان کنم به بلندیِ نیزه‌ها شده‌ای من از کمر شده‌ام تا و از تو می‌پرسم سرت چه آمده از بین سینه تا شده‌ای؟ #شب_ششم_محرم #حضرت_قاسم_بن_الحسن_ع #حسن_لطفی @aleyasein

خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را که شیرین‌تر کند در لحظه‌های تشنه کامت را رجز خواندی برای مرگ، با لب‌های خشکیده که عرش و فرش بر لب می‌برد هر لحظه نامت را نشان دادی که در نسل حسن، جز حُسن چیزی نیست ندید اما نگاه کوفیان ماه تمامت را دم رفتن به میدان خنده‌ای کردی و فهمیدی که شیرین می‌کند لبخند تو کام امامت را میان کارزار زخم‌ها بردی پناه آخر به پیغمبر که پاسخ داد بی‌وقفه سلامت را در آن لحظه که دشت از بوی تو آکنده شد دیدند ملائک با نگاه تازه‌ای روز قیامت را! تو حُسن مطلع شیرین زبانی در غزل بودی رقم زد با شهادت پس خدا حُسن ختامت را #شب_ششم_محرم #حضرت_قاسم_بن_الحسن_ع #میثم_داودی @aleyasein

#عقیق_شعر لالۀ سرخی و از خون خودت، تر شده‌ای بی‌سبب نیست که این‌گونه معطر شده‌ای دشت را از شرر داغ دلت سوزاندی ‏یک‌تنه باغی از آلالۀ پرپر شده‌ای تَنِش تیغ و تنت، کرببلا را لرزاند ‏زخمیِ صاعقه خنجر و حنجر شده‌ای... سنگ بر آینه‌ات خورده و تکثیر شده مثل غم‌های دلم، چند برابر شده‌ای... مجتبی دست تو را داد به دستم، دیروز ولی امروز، تو مهمان برادر شده‌ای ای به کام تو شهادت ز عسل شیرین‌تر تو در آیین وفا آینه‌باور شده‌ای... دست و پا می‌زنی و من جگرم می‌سوزد خیلی امروز شبیه علی اکبر شده‌ای #شب_ششم_محرم #حضرت_قاسم_بن_الحسن_ع #مصطفی_متولی @aleyasein

در سرخی غروب نشسته سپیده‌‌ات جان بر لبم ز عمر به پایان رسیده‌ات آخر دل عموی تو را پاره پاره کرد آوای ناله‌های بریده بریده‌ات در بین این غبار به سوی تو آمدم از روی ردّ خونِ به صحرا چکیده‏‌ات... خون گریه می‌کنند چرا نعل اسب‌ها؟ سخت است روضهٔ تن د‏ر خون تپیده‌ات بر بیت بیت پیکر تو خیره مانده‌ام آه ای غزل! چگونه ببینم قصیده‌ات باید که می‌شکفت گل زخم بر تنت از بس خدا شبیه حسن آفریده‌ات #ششم_محرم #حضرت_قاسم_بن_الحسن_ع #سید_محمد_جواد_شرافت @aleyasein