📌 #حرف های #عقل_یشمی_خال_خال_پشمی در حین شنا [🏊] درباره #دانشگاه_باقرالعلوم ع
حاجی! از خدا که پنهان نیست، از شما هم پنهان نباشه، این روزها گاهی کانال خبری دانشگاه را چک می‌کنم؛ ماشاءالله فعالیتش تقریبا دوسه‌برابر قبل شده.
تغییرات محسوس است. دانشگاه از دست علوم‌اجتماعی‌ها خارج شده و دارد تحت سیطره علوم‌سیاسی‌ها قرار می‌گیرد. حالا ریش‌های آنکاردشده و عمامه‌های <۱۰متری و خوش‌تیپی تیم جدید در مقابل تیپ زاهدانه (!) قبلی‌ها به کنار!
شاید بگی خب باقرالعلوم با علوم سیاسی تاسیس شد و حالا به اصل خودش برگشت؛ در جواب میگم که نه! آن علوم سیاسی، در واقع همین علوم اجتماعی بود. قطبش می‌شد #پارسا و #پارسانیاییسم. مع‌الاسف باید اعتراف کرد که باقرالعلوم دارد از پارساییت‌اش خارج می‌شود!
رفقایی که فلسفه‌های مضاف می‌خواندند، اخیرا هیئت علمی شدند. گروه‌های دیگر روز‌به‌روز با افراد جدید خودشان را تقویت می‌کنند، اما خمودی در گروه علوم اجتماعی موج می‌زند. انگیزه‌ای نیست؛ #حرف_جدید ی هم البته نیست.
دانش اجتماعی و فلسفه علوم اجتماعی و فرهنگ‌وارتباطات که به کنار، گروه #منحصر_به_فرد رشته فخیمه ما -یعنی #مدیریت_راهبردی_فرهنگ و #سیاست_گذاری_فرهنگی - وضعیتی بدتر از همه دارد.
استاد هاشمیان -که حتی همین الان که دارم اسمش را می‌نویسم، تن و بدنم می‌لرزد- به گوشه‌ای رانده شده!؟ اویی که همچون امام خمینی، با یک نهیب نه فقط برای دانشجو، که برای آموزش و سایر بخش‌ها، "دولت تعیین می‌کرد" و به‌عنوان محبوب استاد پارسا، توپ هم تکانش نمی‌داد و دست‌راست همیشگی ایشان در امور فرهنگی بود و همویی که در کنار مریجی، یکی از سه صاحب امضای حساب دانشگاه بود که هنگام ثبت نام، پول بهش واریز کردیم، چه شد که اینطور شد؟ محسود شد یا عکس‌العمل کنش‌هایش را دید؟ به قول آقای خامنه‌ای در کتاب #همرزمان_حسین، "نمی‌دانم و نمی‌خواهم که بدانم".
اما هرچه هست، امروز رشته #سیاست_گذاری_فرهنگی بی‌پدرومادرتر از قبل شده. یتیمی است که هیچکس گردنش نمی‌گیرد. هاشمیان دو بار رفت و برگشت و بعید است دوباره برگردد. احتمالا دیگر اتاق‌های سیخ و شبه‌بیمارستانی باقرالعلوم برای پروازش کوتاه است و قانعش نمی‌کند. شاید ققنوسی است که از خاکسترش، در جایی جدید پرنده‌ای نو سر بر می‌آورد. اما هر چه هست، این چیزها برای گروه #مدیریت_راهبردی ، نان و آب نمی‌شود.
همین لحظه که گروه‌های علوم‌سیاسی و فلسفه مضاف و... هی دارند بزرگ می‌شوند، ما #منحصر_به_فرد هستیم! منحصر در هاشمیان! خوبای فارغ رشته، همگی دست خودشان را یک گوشه بند کرده‌اند. حالا گروه یا باید به کوتوله‌ها قناعت کند یا نظری‌ها را جذب کند و یا شاید افرادی هستند که من نمی‌شناسم ولی خب لو کان لبان! ولی این نتیجه‌ی #سیاست_اعمالی بود. نبود؟
من البته فکر می‌کنم، دهه آینده باقرالعلوم، متناسب با این آغاز، آغازی برای مرگ علوم اجتماعی است. استاد #پارسانیا ایده‌اش که #روش_شناسی_بنیادین بود را داد و در سطح نهاد هم کشاند و رشته‌هایش را تاسیس کرد. #پارسانیاییسم حرف بنیانی جدیدی ندارد. ادامه‌اش بازتولید همان حرف‌های قبلی است.
اما از آن طرف، آخوندهای علوم‌سیاسی خوانده، با پیوندی که با فقه برقرار می‌کنند، خوب می‌توانند حرف‌های جدید ببافند؛ چیزی که از دل سوراخ‌کردن واژه‌ها در کلاس‌های فلسفه فرهنگ و فلسفه علوم اجتماعی در نمی‌آید.
از سوی دیگر، هرچند رابطه پارسانیا و هاشمیان، پدر و فرزندی است؛ اما معتقدم چارچوب محتوای رشته سیاستگذاری و مدیریت‌راهبردی به هیچ عنوان امتداد #پارسانیاییسم نیست! قبول کنید زورچپان کردن ۲واحد فلسفه‌فرهنگ فضایی متعالیه در سرفصل دروس، رشته را #پارسایی نمی‌کند! الغرض اینکه خروجی‌های سیاستگذاری، رابطه‌شان با پارسا، حبی و قلبی است تا فکری و معرفتی. پس گروه سیاستگذاری، بیش از پیش، بی‌پدرومادر شده. #طبیعی_است که مثل کیسه زباله، در ساختار دانشگاه، دست با دست می‌شود!
اما دردناک‌ترین قسمت ماجرا اینجاست که باید اعتراف کنیم #سیاست_گذاری و #مدیریت_راهبردی دانشگاه باقرالعلوم آنقدر عقیم بود که حتی نتوانست خود دانشگاه باقرالعلوم را سیاستگذاری و مدیریت راهبردی کند! در خبرها ببینید که سند راهبردی دانشگاه را علوم‌سیاسی‌ها دارند راهبری می‌کنند!
بلکه #اعتراف کنیم که دانشگاه که هیچ؛ مدیریت راهبردی، حتی نتوانست خودش را هم مدیریت کند... .
بنابراین بگذارید ته دلم اعتراف کنم که ما فقط چهارتا اصطلاح زیبا بلدیم و قشنگ می‌توانیم با #تبر های علمی پر زرق و برق مخاطب را تکه پاره کنیم؛ اما در عمل؟ پووووف.
پی‌نوشت: وقتی این چرت‌وپرت‌ها را می‌نوشتم، گفتم نکنه کسی جدی بگیره و باور کنه! نکنه پشت سرم صفحه بذارن! نکنه اخراجم کنن نذارن دکتری عزیزم رو بگیرم! بعد گفتم نه بابا. فقط یه احمق می‌تونه این شوخی‌های احمقانه رو جدی بگیره. شل کن بره. صلوات بفرست.
@aliebrahimpour_ir ۱۴۰۳.۰۹.۱۵
عقل یشمی خال‌خال پشمی
📌 تا حالا اسم «حق‌الملح» رو شنیدی؟ من همیشه دوره ماه رمضان‌ها برایم یک نقصی داشت. 🤔 ظاهرش این است
📌 #حق_الملح را ترویج کنیم
💫 رمضان کریم به پایان رسیده و عید فطر از راه آمده است. در گوشه‌ای از دنیای اسلام، در کشورهایی مثل #تونس، #الجزایر و #مراکش، صبح عید معنای متفاوت و دل‌انگیزی دارد. مرد خانه وقتی از نماز عید برمی‌گردد، خانه را زیباتر، مرتب‌تر و معطرتر از همیشه می‌یابد. همسرش لباس نو پوشیده و با سینی قهوه و شیرینی به استقبالش می‌آید.
☕️ این لحظه، لحظه‌ای خاص و نمادین است. مرد، فنجان قهوه را می‌نوشد اما آن را خالی برنمی‌گرداند؛ درون فنجان هدیه‌ای می‌گذارد که نشان سپاس از یک ماه تلاش و زحمتی است که بانوی خانه در ماه رمضان کشیده است. این سنت دلنشین و زیبا را «حق‌الملح» می‌نامند؛ «حق» به‌معنی حق‌شناسی و «ملح» به‌معنی نمک است. در برخی مناطق دیگر، مانند مراکش به آن «التکبیره»، در لیبی «الکبیرة» و گاه در الجزائر «حق الطعام» گفته می‌شود.
🌟 چرا «حق نمک»؟ ریشه این نام زیبا و پرمعنا در فرهنگ شمال آفریقا به این برمی‌گردد که بانوان خانه، علی‌رغم روزه‌داری، برای اینکه غذای خانواده خوشمزه و مناسب باشد، با #ایثار و ازخودگذشتگی کمی از غذای در حال پخت را می‌چشند تا طعم و نمک غذا را تنظیم کنند. از سوی دیگر، در گویش مغربی «نمک» اشاره‌ای نمادین به «نمک زندگی» و معاشرت دارد که کنایه از حق دوستی و محبت میان زن و شوهر است. در فرهنگ این مردمان، این کار نماد عشق، فداکاری و مهر زن به خانواده است، و مرد خانواده به پاس همین «حق نمک»، هدیه‌ای کوچک یا بزرگ تقدیم همسرش می‌کند.
🎁 هدیه حق‌الملح اغلب قطعه‌ای طلا، یک زیور ساده یا حتی هدیه‌ای نمادین است؛ گاهی یک شاخه گل یا کتابی دلنشین. در واقع، ارزش معنوی این هدیه بیش از ارزش مادی آن است و همین امر زیبایی این رسم را دوچندان می‌کند.
✅ حالا که #ماه_رمضان مبارک به پایان می‌رسد، شاید وقت آن باشد که فکر کنیم چگونه می‌توان حال‌وهوای آن را در زندگی‌مان #احیا کنیم. احیای رمضان تنها با عبادت‌های فردی کامل نمی‌شود؛ باید نگاهمان را بزرگ‌تر کنیم و از دل جامعه و فرهنگ برای تداوم این حال معنوی دست‌به‌کار شویم. احیای ماه مبارک رمضان کریم، در حدی که در شأن آن است، نیازمند نگاهی فراتر از عبادت‌های فردی و مناسک روزمره است؛ نگاهی جامعه‌ای و تمدنی. اگر بخواهیم روح این ماه عزیز را در تار و پود زندگی‌مان جاری کنیم، باید از تجربه‌ها و سنت‌های زیبای فرهنگی دیگر ملت‌های مسلمان هوشمندانه الگوبرداری کنیم. آنچه در #سیاست_گذاری_فرهنگی از آن با عنوان #بنچ_مارکتینگ فرهنگی یاد می‌شود. از جمله این سنت‌ها، آیین زیبای «حق‌الملح» است که می‌تواند الگویی ارزشمند برای بازآفرینی محبت، احترام و قدردانی در خانواده‌های ما باشد.
🔅 مطالعه و ترویج این آیین، نه‌تنها پاسداشتی است برای زحمات بانوان در ماه رمضان، بلکه گامی است در جهت زنده نگه‌داشتن روح رمضان در سبک زندگی امروز ما.
💠 حق‌الملح سنتی است که پیوندهای خانوادگی را محکم‌تر، عشق و احترام را زنده‌تر و #عید_فطر را برای خانواده‌ها دلنشین‌تر می‌سازد. شاید امروز وقت آن باشد که ما نیز از این سنت زیبا الهام بگیریم و قدردانی از زحمات مادران و همسرانمان را به رسمیت بشناسیم. چه خوب است که این سنت ارزشمند و پرمهر در خانه‌های ما نیز ترویج شود و عطر مهربانی و قدردانی در میان خانواده‌هایمان جاری گردد.
@aliebrahimpour_ir ۱۴۰۴.۰۱.۰۹