💢مروری بر سه گزاره راهبردی قرآنی در مواجهه با کفار حربی💢 🔹ایران فرصت زیادی برای پاسخ ندارد. تأخیر انجام شده کار را سخت کرده است و هرچه بگذرد، دشمن صهیونی گستاخ‌تر می‌شود. اگر قاتلین حاج قاسم قصاص می‌شدند، شاید امروز هنیه و فؤاد شکر و ابراهیم عقیل و علی کرکی و زاهدی و نیلفروشان و سید حسن نصرالله و ده‌ها عزیز دیگر را در کنار خود داشتیم. من به جای تصمیم گیران ارشد نظام بودم، تا قبل از اتمام عزای عمومی 5 روزه در شهادت سیدحسن نصرالله، قلوب مؤمنین را تشفی می‌دادم ... این منطق قرآن است: تنها راه تمام شدن خصومت ظالمین و مستکبرین این است که بفهمند اگر در برابر دین و فرهنگ و پیشرفت شما بایستند، شما در برابر همه دنیای آنها خواهید ایستاد: 🔹سه گزاره راهبردی زیر این منطق را به خوبی توضیح می‌دهد:👇 1️⃣ گزاره اول: جنگ نیابتی مؤمنین از خدای متعال با ظالمین! خداوند مدافع مؤمنین است. اگر مؤمنین به صحنه نبرد آمده‌اند نه از سر ماجراجویی و زیاده خواهی که از خدای متعال اذن گرفته‌اند که در برابر ظالمین بایستند و خداوند نیز پشتیبانی خود را اعلام کرده است. مؤمنین در جنگ با کفار یدالله اند و به نیابت از او وارد میدان شده‌اند. إِنَّ اللَّهَ يُدافِعُ عَنِ الَّذينَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ (38) أُذِنَ لِلَّذينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ نَصْرِهِمْ لَقَديرٌ (حج/ 39) 2️⃣ گزاره دوم: با ائمه کفر بجنگید تا کوتاه بیایند. مؤمنین اگر جنگیدند، خدا وارد میدان خواهد شد! خدای متعال دستور به مقاتله و جنگ با «ائمه کفر» را در صورت نقض عهد صادر کرده است. دلیل این دستور به جنگ بسیار جالب و مهم است. مؤمنین باید با ائمه کفر بجنگند نه به این خاطر که آنها به خدای متعال ایمان ندارند و نه حتی به این خاطر که وساطت بزرگان و ریش سفیدان را نمی‌پذیرند؛ نه؛ بلکه دلیل اصلی این است که آنها حتی به قول و قرار خودشان هم پایبند نیستند. «أیمان» که در آیه قران آمده جمع یمین به معنای سوگند و عهد و قرار است. آیه شریفه نکته مهم دیگری هم دارد و آن اینکه تنها راهی که امید است از آن طریق «ائمه کفر» کوتاه بیایند، همین مقاتله است و بس. (لعلهم ینتهون). در این جنگ نباید ترسید و فقط باید خدا را در نظر گرفت که اگر چنین شد، خدای متعال در متن این مقاتله شجاعانه و مخلصانه، کفار را عذاب می‌کند و ذلیلشان می‌گرداند و نصرت می‌کند و غیظ قلب مؤمنین را تشفی می‌دهد. وَ إِنْ نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا في‏ دينِكُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَيْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ (12) أَ لا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَؤُكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ (13) قاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْديكُمْ وَ يُخْزِهِمْ وَ يَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنينَ (توبه/ 14) 3️⃣ گزاره سوم: پیروزی در جنگ، حاصل جمع جبری نیرو و امکانات نیست؛ همه کاره خداست! در جنگ با دشمن، کمی افراد و امکانات را بهانه نکنید. عقب ننشینید. در منطق قرآنی، پیروزی در برتری تکنولوژیکی و فرونی نیروی رزمی قرار داده نشده است. همه‌ی امور در دست خداست و خدا وعده کرده است که کسانی که مخلصانه و شجاعانه پای مبارزه با باطل می‌ایستند و در این مسیر، صبر می‌کنند و از هیبت جالوتی دشمن نهراسند و به خدای متعال تکیه کنند، خدای متعال گروه کوچک مؤمنین (فئه قلیله) را در برابر دشمن دارای جاه و جلال (فئه کثیره) ثبات قدم می‌دهد و یاری می‌کند و نصرت می‌بخشد. كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرينَ (249) وَ لَمَّا بَرَزُوا لِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالُوا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرينَ (250) فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ وَ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَهُ مِمَّا يَشاءُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَ لكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعالَمينَ (بقره/251) #عقلانیت_انقلابی #مقاتله_با_ائمه‌_کفر #منطق_قرآنی