✡️ مغضوبین ارض یاران گوساله [٣] علماء سوء، سامری‌های امت رسول‌الله (ص) و نیز از دوستان جوانم به جِد می‌خواهم که در شناسایی و پرهیز از #علماء_سوء، همانانی که نقش #سامری قوم یهود را در امت رسول خدا (ص) به تماشا می‌گذارند، کوشا باشند. قطعاً دوستان جوان من می‌دانند که پرهیز از «علماء سوء» تنها شامل افراد و آحادی در شکل و شمائل خاص نمی‌شود: از رنگ و لعابی که بر کاسه و بشقابی که سر سفرهٔ شام و ناهار و یا روی میز غذا چیده شده است، و از نقش و نگاری که بر پارچه و در و دیوار نقش بسته است، و از نوشته و تصویری که بر روی پیراهن ورزشکاری خودنمایی می‌کند، تا فیلمی که بر پردهٔ سینما رفته است، و نمایشی که در سالن تئاتر به اجرا درآمده است، و تصاویر ثابت و متحرکی که از طریق دستگاه‌های فرستنده و گیرنده ارسال و دریافت می‌شود، و تا مجله و روزنامه‌ای که هر صبح و شام بر دکّه‌های مطبوعاتی عرضه می‌گردد، و تا هر جایی که ذهن دوست جوان من توانایی و کشش ارائه‌ی معنا و مفهوم از «علماء سوء» دارد، بر حذر بودن و دوری‌گزیدن نیز ساری و جاری خواهد بود. دوست جوان من بداند که اگر در لسان آیات و روایات، «علماء سوء» افراد جان‌دار معرفی شده‌اند، به این خاطر است که همهٔ فیلم‌ها، نمایش‌ها، صداها، نوشته‌ها، تصویرها، ابزارهای فکری و فرهنگی، کتاب‌ها، مقاله‌ها، ارائهٔ همهٔ تفکرها، ایده‌ها و مکتب‌ها، ریشه در افراد جان‌دار دارد. از آن‌جا که «پرهیز» ریشه در «شناخت» دارد و بدون شناخت اگر نگوییم پرهیز محال است، اما حقیقتاً با دشواری‌های زیادی مواجه است، لذا از باب «الإکرام بالإتمام» توصیه‌هایی ارائه می‌شود: نشانه‌های علماء سوء در امت رسول خدا (ص) 1. از نشانه‌های علماء سوء، رفتاری است که #حاخام‌ها با تورات کرده‌اند: «مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا کَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَاراً.» [جمعه : ۵] کسانی که در امّت رسول خدا (ص) به نوعِ معامله‌ای که یهود با #تورات داشتند با #قرآن رفتار می‌کنند، شک نکنید همانند الاغ‌هایی هستند که افتخار حمل کتاب را دارند. برای الاغ چه فرقی می‌کند که مثلاً سنگ حمل کند یا کتاب؟! از آن‌جا که الاغ است، قطعاً برای او فرقی نمی‌کند. اما برای آدم و یا عالِمی که به‌جای سنگ حمّال کتاب شده است، البته فرقی قابل ملاحظه وجود دارد. آدمی که حمّال سنگ شده است، چقدر می‌تواند مصیبت درست کند؟ او خیلی که شقاوت به خرج دهد می‌تواند قاتل جسم‌ها شود، اما عالِمی که مفهوم و محتوای کتاب را #دگرگون ساخته، #کتمان کرده و یا دست به #تحریف برده، کتاب را همانند کاغذپاره‌ای ناچیز شمرده و آیات الهی را به زیر دست و پا انداخته است، علاوه بر ضلالت خود، اسباب گمراهی بسیاری از امت رسول خدا (ص) را در طول زمان را مهیا کرده است. ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض یاران گوساله [۴] ٢. و از مهم‌ترین نشانه‌های علماء سوء، «محبّت به دنیا» است. می‌فرماید: إِذَا رَأَيْتُمُ الْعَالِمَ مُحِبّاً لِدُنْيَاهُ، زمانی که دیدید محبّت به دنیا در جان عالِمی رخنه کرده، دنیا نگاه آخرتی را از او گرفته، رفتار و کردار دینی‌اش را در خدمت دنیای فانی قرار داده، حاضر است بدعت‌گذاری کند، کتمان کند، دروغ بگوید، مواضع دو پهلو ارائه دهد، تا دنیای خودش، دنیای خانواده‌اش و دنیای دار و دسته‌اش را تأمین کند، نترسید، به فرمایش امام صادق علیه‌السلام: فَاتَّهِمُوهُ عَلَى دِينِكُمْ، نسبت به او بدگمان باشید، پای درس و بحث او ننشینید، و دین‌تان را در گرو افکار و اندیشه‌های او قرار ندهید. این‌که از شما خواسته شده به چنین عالِمی اطمینان و اعتماد نکنید، بی علّت نیست. کسی که گرفتار محبّت دنیا شد، دنیا محیط بر او می‌شود، ذهن چنین عالِمی به فراتر از دنیا که محیط بر اوست و او را احاطه کرده، راه ندارد. اگر رفتار و گفتار دینی و آخرتی هم ارائه می‌دهد، تا جایی برای آن فدا کاری می‌کند که لطمه‌ای به دنیایش وارد نشود: فَإِنَّ كُلَّ مُحِبٍّ لِشَيْءٍ يَحُوطُ مَا أَحَبَّ. [١] با مطالعهٔ روایات ائمهٔ اطهار در ذمّ #علماء_سوء با علمایی آشنا می‌شویم که: ٣. عالِمند و در همان حال فاجرند و پرده‌دری می‌کنند! ۴. عالِمند اما هالِک‌اند، و اهل جهنّم از بوی بد اینان در عذابند! ۵. عالِمند اما فاسقند؛ علمای فاسق علاوه بر کناره‌گیری از جادهٔ حقّ و مسیر درست، مرتکب فساد جنسی می‌شوند. ۶. عالِمند اما به‌جای این‌که «عبدالله» باشند «عبد الدنیا» شده‌اند. از فرمایشات حضرت عیسی است که: اَلدِّینَارُ دَاءُ الدِّینِ [٢]؛ پول، بیماری دین است. و اینان گرفتار بیماری پول شده‌اند. ٧. عالِمند اما دزدند، راهزن و قطاع الطریق هستند. صدّ محبّت خدا می‌کنند. در وحی خدای عزّوجلّ به حضرت داود آمده است که: عالِم دنیازده را واسطهٔ بین من و خودت قرار نده؛ اگر بخواهی از چنین شخصی دینت را یاد بگیری، تو را از محبّت من بازمی‌دارد؛ چنین عالِمانی دزدانِ سرِ گردنه‌اند، جلوی بندگانی را که می‌خواهند به‌سوی خدا بروند را می‌گیرند و به سمت دنیا می‌کشانند. ٨. عالِمند اما دانش‌طلبی و تفقّه‌شان برای غیر دین است. پولِ دین می‌گیرند، اما برای دنیا کار می‌کنند. مبنای احکام و آراءشان بر خیالات و اوهام باطله است. ٩. عالِمند اما متهتّک‌اند. علمای متهتّک باکی از رسوایی ندارند. ایفاگر نقش شیطان‌اند و مردم در دام فریب اینان گرفتار. ١٠. عالِمند اما پر از منیّت‌اند. از این‌که بگویند ما عالِمیم، پروایی ندارند. گرچه آنان خود را عالِم می‌دانند اما شما به تبعیّت از رسول خدا (ص) آنان را جاهل بدانید: مَنْ‏ قَالَ‏ أَنَا عَالِمٌ‏ فَهُوَ جَاهِلٌ [٣]؛ با آنان مجالست نداشته باشید. خوب بنگرید: آیا این دسته از علماء همان‌هایی نیستند که یقین شما را به شکّ و اخلاص شما را به ریا تبدیل کرده‌اند؟! آیا این طائفه همان‌هایی نیستند که نشست و برخاست با آن‌ها زبان پر از پند و اندرز و ادبیات پر از اخلاص شما را به گویشی سرشار از عداوت و دشمنی تبدیل ساخته‌اند؟! آیا به خاطر داری که قبل از دوستی و تعامل با اینان از دنیاطلبی گریزان بودی و امروز واژهٔ زهد و بی‌رغبتی به دنیا را برنمی‌تابی؟! یادت هست؟ وقتی مؤمنی را می‌دیدی، پدر را می‌دیدی، مادر و خواهر را می‌دیدی، نسبت به آنان خاکساری و فروتنی داشتی و امروز به‌واسطهٔ کبر و غرور توقع داری دیگران برایت اظهار ذلّت و بندگی کنند؟! 📚 پی‌نوشت‌ها: [١] الكافی، ج١، ص۴۶. [٢] الخصال، ج۱، ص۱۱۳. [٣] بحارالانوار، ج٢، ص١١٠. ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh