؛✨؛ بسم الله خير الاسماء در حیرتم که چه نویسم ؟! روی سخنم با کیست؟ با خفته است یا با بیدار؟ اگر با خفته است ، خفته را خفته کی کند بیدار؟ و اگر با بیدار است ، بیدار در کار خود است. و انگهی نویسنده چه نویسد که خود نامه سیاه و از دست خویش ، در فریاد است. پیری و جوانی چو شب و روز بر آمد ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم. بدنوع پشمها که رشتیم و بد جنس تخمها که کشتیم خرما نتوان خورد از این خار که کشتیم دیبا نتوان بافت از این پشم که رشتیم. چون از کشتزارها، خود، بی خبرم، آسوده می چرم ، آه اگر از پسِ امروز بود فردایی ولیکن به قول شیخ اجل سعدی: گاه باشد که کودکِ نادان به غلط، بر هدف زند تیری ؛........... ؛ ✨✨✨؛ نامه ها برنامه ها ؛ ✨✨✨✨✨؛ https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7

؛✨؛ کلمه ای چند تقریر شود و نکاتی اندک تحریر گردد، شاید که دلپذیر افتد. مگر صاحبدلی روزی به رحمت کند، در حقِ درویشان دعایی. معرفت نفس ، طريق "معرفتِ ربّ" است که از سیّد انبیاء و هم از سیّد اوصیاء صلوات الله عليهما مأثور است: «مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّه» هر کس در خویشتن بیندیشد و در خلقتِ خود تفکر و تأمل کند، در یابد که این شخص محير العقول ، واجب بالغير است. بلکه خود و جمیع سلسله موجودات را محتاج به حقیقتی بیند که طرف و سر سلسله همه است. و جز او ته همه ربط محض به اویند، و چون معلول ، هر چه دارد پرتوی از علت است ، تمام اشیاء را مرایی جمالِ حق بیند. ؛........... ؛ ✨✨✨؛ نامه ها برنامه ها ؛ ✨✨✨✨✨؛ https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7

؛✨؛ دریافتن «ربِّ خویش»، خود،امتحانی زیرکانه از سوی «ربّ حکیم» است، تا طالبِ هوشیار از دیگران تمایز یابد. پس «ربّ خویش» را بشناس. در این راه، معرفت یافتن از قوای به ودیعت گذاشته در "نهادِ تو" مهم است زیرا؛ مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّه هر که "خودش" را شناخت، «ربّ اش» را شناخته است. پس، به سراغ «درون» می رویم که دعوت مان کرده اند : وَ فِی أنفُسِكُم أَفلا تُبْصِرُونَ»؟! ؛.......... ؛ ✨✨✨؛ الهی نامه ربوبیّت ؛ ✨✨✨✨✨؛ https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7

؛✨؛ بِدان «روح الهی» که در ذات، همان «روح ربوبی» است، از «عالم أمر» است. عالَمِ أمر، عالَمی قدرتمند است. چه عنصر اصلی اش آگاهی است. و "روح" از عالم أمر است، و عالم أمر از «ربّ + ی» «قُل الرَّوحُ مِن أمرِ رَبّی» بگو روح از أمرِ ربِّ من است. روح هنگامی که در تو دمیده می شود در تماسِ با وجودِ بی جانِ تو قرار می گیرد و تو را حیات و آگاهی و قدرت می بخشد. چه به اين أمر واقف شوی یا نشوی. آن روح، تو نیستی، تو نیز آن روح، نیستی، چون امتزاجی در کار نیست. بلکه فقط وجودِ تو در تماس با روح الهی ات قرار گرفته است. و این یک تماسِ باطنی است. زیرا روح از عالَمِ أمر است، و تو از عالمِ خلق. و جسم مرکب را در عالَم مجرد راه ندهند. رو مجرد شو مجرد را ببین. ؛........ ؛ ✨✨✨؛ الهی نامه ربوبیّت ؛ ✨✨✨✨✨؛ https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7

💠علامه حسن زاده رضوان الله علیه🕊🍃🌺🍃🌺🍃 #علامه_حسن_زاده https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7

💠سخنان بسیار زیبا علامه حسن زاده رضوان الله علیه🕊🌺🍃 #علامه_حسن_زاده https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7

؛✨ الهی نامه ✨؛ https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7

؛✨؛ هنگامِ دمیدنِ روحِ تو اولین نقطه یا بخش وجودی ات که در معرضِ تماسِ این روح الهی قرار می گیرد «حساس ترین» بخشِ وجودی توست، که «خودآگاهِ» تو را می سازد. بِدان وقتی مرتکبِ خطا یا گناهی شوی از سوی همین بخشِ حساس، سرزنش و ملامت می شوی. چه این بخش در این وضعیت «نَفْسِ لَوّامَه» ساخته است، که او به خاطر همجواری با «روح الهی» از معنای «حقیقت و راستی» باخبر است، و «بدی را از خوبی» تمییز می دهد. بِدان که این بخشِ وجود بسیار مهم است چه آن را «صدرِ» تو گفته اند و «صدرِ» هر چیز، "اولِ" آن چیز است. و چون حالِ تو به یکباره از این نقطه دگرگون می شود به آن «قلب» نیز گفته اند زیرا معنای قلب «دگرگونی» است. و از این رو است که پاره ای اوقات به ناگاه حالِ تو بی هیچ علتِ خارجی از شادی به غم و یا از غم به شادی دگرگون می شود و تو نمی دانی چرا؟ «اما این مماس با روح، خوب می داند» ؛.......... ؛ ✨✨✨؛ الهی نامه ربوبیّت ؛ ✨✨✨✨✨؛ https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7