eitaa logo
المرسلات
9.9هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
669 ویدیو
46 فایل
🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد 📌تبیین دیدگاه های امام، رهبری، علامه طباطبایی، شهید مطهری 🔰آثار و دروس استاد علی فرحانی 📌آموزش دروس حوزوی 📞 ارتباط با ادمین: @admin_morsalat
مشاهده در ایتا
دانلود
💢نگاهی به جایگاه مسئله و مشکک بودن آن 🔰حضرت استاد شیخ علی فرحانی ✍ مقرر: محسن ابراهیمی ☑️در بدست آوردن احکام شرعی، اگر قطع داشته باشیم، دیگر مشکلی نداریم. در فضای قطع محتاج به هیچ چیز دیگری و اذن از طرف کسی نیستیم. اما اگر قطع نداشته باشیم، در قدم بعد یا شک داریم یا ظن. اگر شک باشد که هیچ گونه کاشفیتی ندارد و از محل بحث خارج است. ☑️ظن یک حالت نفسانی دائم الاضافه است و همیشه ظن به چیزی (مظنون) تعلق می گیرد. مظنونات از جهت اسباب حصول ظن با هم تفاوت دارند و اسباب مختلفی برای حصول این حالت نفسانی می تواند وجود داشته باشد. ☑️اگر شارع طریقی را معتبر کرد و می دانیم که ظن کاشفیتی دارد، به این معناست که شارع قبول کرده است که این طریق یوصلنا الی الواقع و شارع می گوید که تعبد به انّه هو الواقع. ☑️اگر شارع چیزی از این طرق و اسباب حصول ظن را معتبر نکرد، ننتهی الی باب الانسداد به اصطلاح الاصولی. انسداد به این معناست که شارع از ما واقع را خواسته است. هر مقدار که مجتهد بتواند با قطعیات کار را حل کند فبها و نعمت. اما در هر جایی که قطع نداشته باشیم، راهی برای رسیدن به واقع نداریم نه به طور وجدانی و قطع خودمان و نه تعبدی و اعتبار شارع. ☑️در این توضیح برای رسیدن به انسداد دو شرط وجود دارد: 🔹1- قطع و قطعیات به اندازه ای کم باشند که جوابگوی استنباط احکام نباشند 🔹2- قائل شویم که شارع ظنونی را که با آنها بتوان استنباط احکام کرد و ولو تعبدا به واقع برسیم، معتبر نکرده است. هر دو شرط متناسب با شرایط مستنبط دارای تشکیک است و بالتالی انسداد امری مشکک خواهد بود. ☑️توضیح اینکه بر فرض که کسی قائل شود که شارع هیچ ظنی را حجت نکرده است، اما این امر لزوما به انسداد منجر نمی شود. چون اگر آن شخص در شرایط نزدیک به زمان معصوم باشد که روایات دارای قرائن قطع آور هستند، آن شخص حتی اگر حجیت خبر واحد را قائل نباشد، میتواند که انسدادی نشود. این مسئله در مورد فقهایی که در دوران غیبت صغری و یا اوایل غیبت کبری می زیسته اند، صادق است. حتی این مسئله در مورد شیخ طوسی و نجاشی هم که نزدیک به حداقل 100 سال از زمان حیات برخی روات فاصله داشته اند، اما روات را توثیق کرده اند و ما به توثیق ایشان اعتماد داریم، صادق است. در زمان ایشان هم قرائن قطعیه ای در مورد وثاقت و عدالت روات وجود داشته است. لذا ولو اینکه ما خبر واحد حسّی را حجت بدانیم، اما توثیقات شیخ طوسی و نجاشی را که حسّی هم نیستند، معتبر می دانیم، چون برای آنها قطعی بوده است. بله، باید بحث کرد که آیا قطع شیخ طوسی برای ما حجت است یا نه؟ حتی برخی از اصول اربعمائه در زمان سید بن طاووس وجود داشته اند و ایشان اگر قطع داشته باشد به اینکه فلان اصل به خط حریز بن عبدالله است می تواند به آن روایات ولو خبر واحد را حجت نداند، عمل کند. پس به تشکیک دایره قطعیات، انسداد مشکک می شود. ☑️این مطلب در مورد ظنون هم باید بررسی شود. چون صرف اینکه مثلا خبر واحد را حجت بدانیم، اما دایره حجیت ما به دلیل آیه نبأ خبر عدل امامی باشد و این اخبار نادر باشند، باز هم انسداد رخ می دهد. همچنین اگر سند را به گونه ای معتبر بدانیم که مصادیق متعددی حجت بشوند، اما در ناحیه دلالت خود شخص اهل لغت نباشد و قول لغوی را هم حجت نداند، باز هم به انسداد منجر می شود. 🔹پس ملاک در وقوع انسداد این است که حجج معتبره به اندازه ای نباشند که بتوان احکام شرع را بر اساس آنها استنباط کرد. 🔹اصولیین از زمان شیخ انصاری به بعد، همه قائل به انفتاح هستند. یعنی مسیرهای منتهی به انسداد را سندا و دلاله مسدود می کنند. یعنی قبول دارند که شارع اماراتی را لمکان انکشاف الواقع هم در ناحیه سند و هم در ناحیه دلالت جعل کرده است و به طور خلاصه شارع طرقی را جعل کرده است که می توان با آنها به حکم شرعی رسید. ☑️اما اگر قائل به انسداد شدیم، باید نوع انسداد را معلوم کنیم که این انسداد از ناحیه دلالت است یا ناحیه سند. قانون کلی در فضای انسداد این است که یا باید بگوییم که شارع از ما واقع را نمی خواهد که باطل است و یا باید بگوییم که واقع را می خواهد و هیچ طریقی هم حجت نکرده است، در نتیجه عقل حکم می کند که چون ظن کاشفیت ناقص دارد و ترجیحی بین انواع ظن وجود ندارد، پس مطلق ظن حجت است. پس از استفراغ الوسع و بررسی تمام وجوه و مظان حصول ظن، ظنی که حاصل شود، حجت است. و به اصطلاح فقها «تحری» حجت است. ☑️اصل قول به مسئله انسداد به دلیل عدم دقت در حجیت های عقلایی است. اگر حجت های عقلایی درست مورد بررسی قرار گیرد، مسئله از اساس حل می شود و برای این مسئله نیاز به شناخت اعتباریات و مشهورات بالمعنی الاخص وجود دارد. و اگر قائل به انفتاح بشویم، اولین قدمی که باید برداریم، بررسی مسئله «ظن نوعی» است. @almorsalaat
✅امروز دیگر حق نداریم که .... امروز باید قوه فقاهت را در مسائل جدید یاد بگیرید/ در مقدمات هم خیلی معطل نشوید 🔰 آیت الله العظمی امام خامنه ای 🔅امروز ما دیگر حق نداریم در باب لباس مشکوک، شش ماه صرف وقت کنیم. یک روز این کارها را می کردیم. درس مرحوم آیت الله میلانی رضوان الله عليه، شش ماه در لباس مشکوک بودیم. امروز دیگر ما حق نداریم افتخار کنیم که فروع علم اجمالی را از هشتاد تا آوردیم نود تا، از نود تا آوردیم صدتا، از صدتا کردیم صدوبیست تا. این افتخاری ندارد. امروز حق نداریم مبحث زكات، مبحث جهاد، مبحث امر به معروف، مبحث تولی و تبری، مباحث گوناگون معاملات، بحث مزارعه، بحث مساقات، بحث بیع، بحث اجاره، اینها را سرسری بگذریم و در بحث طهارت و صلات فقط متمرکز بشویم. طهارت پانزده تا، صلات بیست تا؛ امروز دیگر اجازه نیست. 🔅دیروز حرفمان این بود، اشکال که می کردند -بعضی طلبه ها بودند اشکال می کردند که آقا فایده اش چیست - بنده خودم جزو کسانی بودم که از آن جور درس خواندن دفاع هم می کردم. بر خلاف انتظار یک عده ای که انتظار نداشتند که من از آن جور درس خواندن دفاع کنم، اما دفاع می کردم. من می گفتم که آقا ما می خواهیم فرمول فقاهت را، مکانیسم فقاهت را یاد بگیریم؛ می خواهیم بدانیم که کسی که فقیه می شود از کتاب و سنت چگونه استنباط می کند احکام الهی را. می خواهیم قوتش را، زورش را پیدا کنیم. برای زور پیدا کردن، آدم می رود در ورزش خانه، یک وزنه ای را دستش می گیرد، صدبار این جوری، این جوری می کند مثلا؛ هیچ فایده ای هم ندارد، جز اینکه آدم قوی بشود. ما می گفتیم که بحث فروع علم اجمالی و لباس مشکوک و معنای حرفی و مشتق و این حرف های طولانی ای که وجود دارد، اینها همان دمبل را بالا پایین بردن است، این وزنه را تکان دادن است، هیچ فایده ای هم ندارد، مگر قوی شدن؛ آن روز این را میگفتیم. 🔅اما امروز حق نداریم این را بگوییم. امروز می گوییم آقای ورزشکار، اگر می خواهی قوی بشوی، برو این باغچه را بیل بزن، این باغچه اینجا افتاده؛ این بیابان را بیل بزن، افتاده این جور بی صاحب، متروک. قوه فقاهت را در کتاب جهاد پیدا کنید. در مباحث روز پیدا کنید؛ بگردید شیوه های جدیدی برای بانک اسلامی پیدا کنید. فقها درس بگویند، طلبه ها از آنها یاد بگیرند. قوه فقاهت را در کتاب زكات، کتاب خمس، در ضرائب - مالیات ها - در انواع و اقسام معاملاتی که امروز جامعه ما به آنها احتیاج دارد، در اینها یاد بگیرد؛ قوه را اینجا پیدا کنید. دیگر حق صرف وقت در مباحث غیرلازم را ندارید. 🔅به علاوه، دیگر در مقدمات هم خیلی معطل نشوید. مطول سه سال، مغنی دو سال، دیگر جایز نیست. بله، کسی اشعار عرب را خوب بلد باشد، هر شعری از متنبی و ابوتمام آورده شد، تجزیه تحلیلش و شاید مثالش را بداند، بد نیست، چیز خوبی است، یک فصلی است. اما حالا وقتش است؟ اول کار فقاهت. 📚 بیانات رهبری 62.1.9، کتاب ولایت و حکومت ص273 @almorsalaat
💠برکات علمی حضرت معصومه سلام الله علیها ✅صدر المتالهین معتقد است که مسئله اتحاد عاقل و معقول از غامض ترین مسائل حکمی است که تا قبل از ایشان برای کسی روشن نشده بوده است و برای خود ایشان به وسیله تضرع و توجه به خدای متعال و توسل به حضرت معصومه (س) حل شده است. ✅صدرالمتالهین (ره) در بحث اتحاد عاقل و معقول از کتاب شریف اسفار در توضیح این مسئله می فرماید: 🔺إن مسألة كون النفس عاقلة لصور الأشياء المعقولة من أغمض المسائل الحكمية التي لم ينقح لأحد من علماء الإسلام إلى يومنا هذا و نحن لما رأينا صعوبة هذه المسألة و تأملنا في إشكال كون العلم بالجوهر جوهرا و عرضا و لم نر في كتب القوم سيما كتب رئيسهم أبي علي كالشفاء و النجاة و الإشارات و عيون الحكمة و غيرها ما يشفي العليل و يروي الغليل بل وجدناه و كل من في طبقته و أشباحه- و أتباعه كتلميذه بهمنيار و شيخ أتباع الرواقيين و المحقق الطوسي نصير الدين و غيرهم من المتأخرين لم يأتوا بعده بشيء يمكن التعويل عليه و إذا كان هذا حال هؤلاء المعتبرين من الفضلاء فما حال غير هؤلاء من أصحاب الأوهام و الخيالات و أولى وساوس المقالات و الجدالات 🔺فتوجهنا توجها جبليا إلى مسبب الأسباب و تضرعنا تضرعا غريزيا إلى مسهل الأمور الصعاب في فتح هذا الباب إذ كنا قد جربنا مرارا كثيرة سيما في باب إعلام الخيرات العلمية و إلهام الحقائق الإلهية لمستحقيه و محتاجيه إن عادته الإحسان و الإنعام و سجيته الكرم و الإعلام و شيمته رفع أعلام الهداية و بسط أنوار الإفاضة فأفاض علينا في ساعة تسويدي هذا الفصل من خزائن علمه علما جديدا و فتح على قلوبنا من أبواب رحمته فتحا مبينا. (ج۳ ص۳۱۳) ✅مرحوم شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح الجنان در حاشیه کتاب سفینه البحار در این باره مرقوم داشته اند که: 🔺أقول: رأيت على هامش الأسفار بخط شيخنا الأجل العالم المحدّث الحاجّ ميرزا محمّد القمّيّ صاحب كتاب الأربعين الحسينية في فصل إتّحاد العاقل و المعقول نقلا عن المصنّف رحمه اللّه قال: كنت حين تسويدي هذا المقام بكهك من قرى قم، فجئت الى قم زائرا لبنت موسى بن جعفر عليهم السّلام مستمدا منها،و كان يوم جمعة،فانكشف لي هذا الأمر بعون اللّه تعالى. (ج۵ ص۶۱) @almorsalaat
8.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥| روایات اهل بیت(ع)؛ منبعی غنی برای پاسخ گویی به نیازهای بشر 🎙حضرت استاد شیخ علی فرحانی 📚گزیده تدریس مکاسب؛ سال 1393 @almorsalaat
📌عدم حجیت شهرت در نگاه محقق خوئی 🔰آیت الله العظمی خوئی 💢و هم و دفع: و ربما يتوهّم انجبار ضعفها بعمل المشهور. إلاّ أنه مدفوع، لكونه فاسدا كبرى و صغرى. 💢أمّا الوجه في منع الكبرى: فلعدم كون الشهرة في نفسها حجّة، فكيف تكون موجبة لحجّية الخبر و جابرة لضعف سنده، و إنما الشهرة بالنسبة إلى الخبر . فلا بدّ من ملاحظة نفس الخبر، فإن كان جامعا لشرائط الحجية عمل به، و إلاّ فإن ضم غير حجة إلى مثله لا ينتج الحجية. 💢لا يقال: إذا عمل المشهور بخبر كشف ذلك عن احتفافه بقرائن توجب الوثوق قد اطّلعوا عليها و لم تصل إلينا، فيكون الخبر موثوقا به. كما أنّ‌ إعراضهم عن الخبر الصحيح يوجب وهنه و سقوطه عن الاعتبار، و من هنا اشتهر في الألسن: أنّ‌ الخبر كلّما ازداد صحة ازداد باعراض المشهور عنه وهنا. 💢فإنه يقال: مضافا إلى كون ذلك دعوى بلا برهان و رجما بالغيب و عملا بالظن الذي لا يغني من الحق شيئا، أنّ‌ المناط في حجية خبر الواحد هي وثاقة الراوي، و يدل على ذلك الموثّقة التي أرجع الإمام (عليه السّلام) السائل فيها إلى العمري و ابنه حيث علّل هذا الحكم فيها بأنهما ثقتان. و يدل عليه أيضا الروايات المتواترة التي ارجع فيها إلى أشخاص موثّقين، فإنّ‌ من المعلوم أنه لا خصوصية لهؤلاء الرواة إلاّ من حيث كونهم موثّقين. 💢إذن فالمناط هو الوثاقة في الراوي، و على هذا فإن كان عمل المشهور راجعا إلى توثيق رواة الخبر و شهادتهم بذلك فبها، و إلاّ فلا يوجب انجبار ضعفه. 💢و من هنا يعلم أنه بعد ثبوت صحة الخبر لا يضرّه إعراض المشهور عنه، إلاّ أن يرجع إلى تضعيف رواته. 💢و بالجملة: إنّ‌ الملاك في حجية أخبار الآحاد هو وثاقة رواتها، و المناط في عدم حجيتها عدم وثاقتهم، و لأجل ذلك نهي عن الرجوع إلى من لا وثاقة له و تفصيل الكلام في الاصول 📚موسوعه محقق خوئی؛ جلد 35 (مصباح الفقاهه)؛ صص 7_8 @almorsalaat
💢 🔅مسجد مقدس جمکران، مورد توجّه بزرگان بوده است، مورد توجّه و عبادالله و امناءالله بوده. (در جمع خدمتگزاران مسجد جمکران، 890806) 🔰 مقام معظم رهبری ┄┅┅═❅❅❄❅❅═┅┅┄ 📌 چه کسانی هستند؟ 🔰 محیی الدین بن عربی 🔹هم عشرة لا يزيدون و لا ينقصون هم أهل خشوع فلا يتكلمون إلا همسا لغلبة تجلى الرحمن عليهم دائما في أحوالهم قال تعالى وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً 🔹و هؤلاء هم المستورون الذين لا يعرفون خبأهم الحق في أرضه و سمائه فلا يناجون سواه و لا يشهدون غيره يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً دأبهم الحياء إذا سمعوا أحدا يرفع صوته في كلامه ترعد فرائصهم و يتعجبون و ذلك أنهم لغلبة الحال عليهم يتخيلون أن التجلي الذي أورث عندهم الخشوع و الحياء يراه كل أحد و رأوا أن اللَّه قد أمر عباده أن يغضوا أصواتهم عند رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و سلم فقال يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ و إذا كنا نهينا و تحبط أعمالنا برفع أصواتنا على صوت رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و سلم إذا تكلم و هو المبلغ عن اللَّه فغض أصواتنا عند ما نسمع تلاوة القرآن آكد و اللَّه يقول وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ 🔹و هذا هو مقام رجال الغيب و حالهم الذي ذكرناه فيمتاز الحديث النبوي من القرآن بهذا القدر و يمتاز كلامنا من الحديث النبوي بهذا القدر و أما أهل الورع إذا اتفقت بينهم مناظرة في مسألة دينية فيذكر أحد الخصمين حديثا عن رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و سلم خفض الخصم صوته عند سرد الحديث هذا هو الأدب عندهم إذا كانوا أهل حضور مع اللَّه و طلبوا العلم لوجه اللَّه فأما علماء زماننا اليوم فما عندهم خير و لا حياء لا من اللَّه و لا من رسول اللَّه إذا سمعوا الآية أو الحديث النبوي من الخصم لم يحسنوا الإصغاء إليه و لا أنصتوا و داخلوا الخصم في تلاوته أو حديثه و ذلك لجهلهم و قلة ورعهم عصمنا اللَّه من أفعالهم 🔹و اعلم أن رجال الغيب في اصطلاح أهل اللَّه يطلقونه و يريدون به هؤلاء الذين ذكرناهم و هي هذه الطبقة و قد يطلقونه و يريدون به من يحتجب عن الأبصار من الإنس و قد يطلقونه أيضا و يريدون به رجالا من الجن من صالحي مؤمنيهم و قد يطلقونه على القوم الذين لا يأخذون شيئا من العلوم و الرزق المحسوس من الحس و لكن يأخذونه من الغيب. 📚 فتوحات مکیه، ج2، ص11 @almorsalaat
💠 فضیلت و مراتب تفکر 🔰امام خمینی (ره) 🔅بدان كه از براى تفكر فضيلت بسيار است. و تفكر مفتاح ابواب معارف و كليد خزائن كمالات و علوم است، و مقدمه لازمه حتميه سلوك انسانيت است. 🔅و در قرآن شريف و احاديث كريمه تعظيم بليغ و تمجيد كامل از آن گرديده، و از تارك آن تعيير و تكذيب شده. 🔅و در كافى شريف سند به حضرت صادق، عليه السلام، رساند كه فرمود: أفضل العبادة إدمان التّفكّر في اللّه و في قدرته. و در حديث ديگر يك ساعت تفكر را از عبادات يك شب بهتر دانسته. و در حديث نبوى، صلّى اللّه عليه و آله، است كه تفكر يك ساعت از عبادت يك سال بهتر است. و در حديث ديگر است كه تفكر يك ساعت بهتر است از عبادت شصت سال، و در حديث ديگر هفتاد سال، و از بعض علماى فقه و حديث هزار سال هم حديث شده. 🔅در هر صورت، از براى آن درجات و مراتبى است، و از براى هر مرتبه اى نتيجه يا نتايجى است كه ما به ذكر بعضى از آن مى پردازيم. 📚شرح چهل حدیث،ح12،ص191 @almorsalaat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📌 🔰کتاب آغاز و انجام ◽️یکی از رسائل فلسفی و پرمحتوای خواجه طوسی، رساله آغاز و انجام است که مطالب عمیقی در باب توحید و خدای متعال و انسان دارد. ◽️به تعبیر علامه حسن زاده در مقدمه همین کتاب: «جناب محقق طوسی در این رساله بر مبنای حکیم و قویم توحید از دیدگاه مشایخ اهل الله که وجود است بحث میکند...» ◽️جالب اینکه این رساله مورد توجه صدرالمتالهین هم بوده و در چندین جای اسفار مورد استفاده قرار گرفته است. ◽️مضاف به اینکه این رساله شریفه به قلم علامه حسن زاده مزین شده و علاوه بر تعلیقات عمیقی که بر عبارات خواجه دارند، مدخل و مقدمه جالبی نیز بر این کتاب نوشته اند که میتواند در راستای شناخت بهتر از خواجه طوسی، مورد استفاده واقع شود. 📌انشاءالله بخش هایی از این رساله شریفه را در کانال قرار خواهیم داد تا مورد استفاده قرار گیرد. @almorsalaat
المرسلات
📌#معرفی_کتاب 🔰کتاب آغاز و انجام ◽️یکی از رسائل فلسفی و پرمحتوای خواجه طوسی، رساله آغاز و انجام اس
11.21M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥| اگر میخواهید خواجه طوسی را بشناسید، مقدمه کتاب آغاز و انجام را بخوانید. 🎙حضرت استاد شیخ علی فرحانی 📚گزیده تدریس نهایه الحکمه؛ سال 1396 @almorsalaat
✅ چرا و چگونه "تقریر" بنویسیم؟ 🔰حجت الاسلام سید محمد هاشمی 🔅یکی از ارکان تحصیلی برای یک طلبه از نگاه استاد فرحانی، التزام به تقریر نویسی از دروس است. تقریر نویسی شیوه ای رائج است که از دیرباز در حوزه های علمیه مورد توجه اساتید و طلاب بوده است. اما تقریرنویسی چیست؟ در این نوشته به اختصار به فلسفه تقریر نویسی می پردازیم. 🔅هر طلبه یا دانش پژوه در جلسه درس یا به هنگام استماع صوت استاد، به واسطه ی الفاظِ استاد، به ذهن او که مخزن اصلی علم مورد نظر است دست می یابد. استاد به واسطه ی الفاظ، بنا دارد آنچه به عنوان دارایی علمی دارد به متعلم منتقل کند. مسئله ی نوشتن تقریر پس از فرآیند انتقال معارف در کلاس آغاز می شود. یک طلبه به دو شیوه می تواند مطالبی که از استاد به دست آورده است را ثبت و ضبط کند: 1⃣شیوه اول: حفظ الفاظ و ثبت عین مطالب استاد یا خلاصه آن: در این شیوه - که در مواردی ضروری نیز هست - دانش پژوه عین لفظ استاد را می نویسد و مطالب را ثبت می کند. این مرحله از ثبت مطالب، بدون نیاز به تجزیه و تحلیل عمیق مباحث و با استفاده از حافظه ی کوتاه مدت یا به صورت ثبت در کلاس قابل انجام است. طبیعتا آنچه از این شیوه به دست می آید ماندگاری چندانی در ذهن ندارد و نمی تواند در بلند مدت به عنوان «دارایی علمی» این دانش پژوه به حساب آید. و تقریبا همه ما به این آفت آگاهیم. و چه بسیار مطالب ارزشمندی که روزی بر آن تسلط داشتیم و امروز خاکستری هم از آن برای ما باقی نمانده است. 2⃣شیوه دوم: تقریر نویسی: اما در روش تقریر نویسی، متعلم در حقیقت دارایی علمی خود را منعکس می کند. در این روش پس از این سه مرحله نوبت به نگارش تقریر می رسد: الف) القای مطالب توسط استاد ب) بررسی ارجاعات استاد و مطالب مرتبط ج) مباحثه کامل مطالب کلاس در این شیوه به جای مکتوب کردنِ بدونِ تاملِ الفاظ استاد، طلبه با انتقال وجود لفظی مطالب استاد به ذهن و تبدیل آن به دارایی علمی، تقریر را که نماینده دارایی علمی خود اوست مکتوب می کند. 🔅این نوشته بدون رجوع دوباره به کتاب و تنها با اعتماد به آن چه که این فرد از آن مطلب علمی دریافته است نگارش می شود. دقیقا مانند اینکه بخواهید مقاله ای در موضوعی خاص بنویسید. در این صورت، این تقریر حاوی الفاظ اختصاصیِ متعلم و دقیقا دارایی علمی اوست و از این پس می توان او را حائز و حامل این میزان از علم دانست. 🔅برای مثال تصور کنید که از شما سوالی پیرامون تفاوت بدیهی و نظری در منطق بپرسند، یا به عنوان یک طلبه از شما بخواهند نبوت را اثبات کنید یا از شما بخواهند شهر خود را توصیف کنید، و در همه ی این حالات بنا باشد بدون مراجعه به منابع و تنها با استفاده از آنچه در ذهن دارید مطالبی بیان کنید، در این موقعیت آنچه بیان می کنید یا آنچه می نویسید دقیقا میزان دارایی علمی شما در آن زمینه ی خاص است. 💢چرا تقریر چنین اثری دارد؟ تقریر نویسی با شیوه ای که بیان شد آینه ی تفصیلی ذهن متعلم است. آینه است؛ چون آنچه در ذهن متعلم است در تقریر می آید. تفصیلی است؛ چون علم را از حالت اجمال بیرون آورده و تفصیلی می کند چون در مقام نگارش مجبوریم تمام ذهنیت خود را بیان کنیم. در اینجاست که تمام حدوسط ها برای رسیدن به نتیجه باید منقح و به هم پیوسته باشد. کم کم در حین نگارش، فرد در می یابد که علیرغم آنچه تصور می کرده حدوسط ها و استدلال های برخی مطالب چندان برایش روشن نیست و با نگاه به این آینه ی تفصیلی به فکر چاره می افتد. پیمودن این مسیر در ابتدا قدری دشوار است اما ممارست بر آن نتایج بسیار شیرین علمی به بار می آورد. 💢تجربه شخصی: آنچه بنده در مدت تحصیل، در نگارش تقریر تجربه کرده ام تماما موید مطالب بالاست. برای مثال در ایام اشتغال به تحصیل و مباحثه ی درس بدایه الحکمه استاد فرحانی، که از دقیق ترین و سنگین ترین و در عین حال نافع ترین و ضروری ترین جلسات تدریسی است، استفاده از تقریر نویسی به شدت به فهم کمک می کرد و مطالبِ بسیار غامض را تعدیل می نمود. برای مثال در بحث تخصص نوع ثالث، نفس الامر، معنای معقول ثانی فلسفی در مواد ثلاث، برهان صدرا بر حرکت جوهری، قاعده امکان اشرف و ... تقریر نویسی و تلاش برای تبدیل الفاظ استاد به دارایی علمی، بسیار به اینجانب کمک کرد. 💠پیشنهاد: پیشنهاد می کنم همه ی شما بزرگواران علاوه بر تقریر دروس و مطالب اصلی در دوره ی تحصیلی خود، به هر مطلب مهمی که بر می خورید، پس از فهم کامل آن، شروع به تقریر کنید. این کار از سخت ترین مطالب اصولی و فلسفی مانندِ مراتب حکم و حرکت جوهری و وجود ذهنی گرفته تا مسائل ساده تر مانند شبهات روز (مسائل پیرامون حجاب، یا برخی شبهات اعتقادی ساده و ...) قابل اجراست. با این کار کم کم مطالبی که در طول سالها با آن مواجه می شوید و پاسخ آن را می یابید به دارایی علمی شما بدل می شود. @almorsalaat
♨️ تعهداتی که اعتقاد به بر دوش یک جامعه میگذارد 🔰 رهبر معظم انقلاب 🔺سخن در این است که توحید اگر قرار شد که یك عقیده ای باشد که به دنبال خود تعهدی را و مسئولیتی را و تكلیفی را، برای معتقد به این عقیده به ارمغان می آورد، پس باید فهمید، دانست، که این مسئولیت و این تعهد و این تکلیف ها چیست بالاخره. 🔺آیا این تعهد در همین خلاصه می شود که ما به زبان یا به دل و به فكر، این عقیده را بپذیریم؟ یعنی خود اعتقاد، يك مسئولیتی است؟ یا از منطقه فکر و دل بیرون تر می آید حد و قلمروی این مسئولیت. 🔺اما در اعمال شخصی، مثلا موحد، يك سلسله تکالیفی را به مقتضای توحید بر دوش خود دارد، از جمله اینکه نماز بخواند، از جمله اینکه نام خدا را در آغاز و انجام هر کاری بیاورد، از جمله اینکه مثلا فرض کنید گوسفند را، ذبیحه را جز به نام خدا نکشد و از این قبیل، در همین حد خلاصه می شود؟ یا نه، تعهدی که توحید به فرد موحد یا به جامعه موحد می دهد، از حد فرمانهای شخصی و تکالیف فردی بالاتر است. 🔺تعهدی که توحید به يك جامعه موحد می دهد، شامل مهم ترین، کلی ترین، بزرگ ترین، اولی ترین و اساسی ترین مسائل يك جامعه است، مثل چه؟ مثل حکومت، مثل اقتصاد، مثل روابط بین الملل، مثل روابط افراد با یکدیگر، که اینها مهم ترین حقوق اساسی است برای اداره و زندگی يك جامعه. ما معتقدیم که تعهد توحید و مسئولیتی که بار دوش موحد می شود، مسئولیتی است در حد تكاليف اساسی و حقوق اساسي يك جامعه. ص221 @almorsalaat