🔰 بخشی از سخنرانی امام موسی صدر در مورد حضرت زینب علیها السلام 📌این صحنه دلهره آور را تصور كنید. زنان و فرزندان را در برابر اجساد آورده‌اند، هر یك از زنان برادر، همسر یا فرزندی در میان كشته شده‌ها دارد، اما گریه نمی‌كند. آنها وظیفه داشتند كه از زینب پیروی كنند. حضرت زینب سرور آنها بود، پس در همه امور از او پیروی می كردند. پشت سر حضرت زینب می‌رفتند. حضرت زینب، در جلوی آنها به جسد پاره پاره امام حسین(ع) رسید، جسدی كه حتی یك عضو سالم در آن دیده نمی‌شد. اما با این حال جسد پوشیده از تیر و شمشیر و نیزه و سنگ بود، آنچنان كه چیزی از آن پیدا نبود. نیازی نیست تاریخ این حوادث روشن را به ما بگوید. زینب آمد و نزدیك حسین ایستاد و سنگها و نیزه‌ها و شمشیرها را كنار زد و با دو دستش جسد امام حسین را بلند كرد و گفت: «اللهم تقبل منا هذا القربان» این قهرمانی را تصور كنید، حسین برای زینب(س) همه چیز است. بزرگان، قهرمانان و كوه‌ها در برابر این صحنه ناتوانند، اما زینب ابداً چنین نیست: «اللهم تقبل منا هذا القربان» با این سخن، اعلام داشت كه این كار به اراده و خواست خودمان بوده است، نه اینكه بر ما تحمیل شده باشد. هیچ كس نگفت بیایید و كشته شوید. هیچ كس نگفت كه برخیزید و هیچكس از ما این كار را نخواست. ما با آزادی كامل آمدیم و این موضع را برگزیدیم. آنچه بدست آوردیم، نتیجة خواست و اراده خودمان است. ما حسین را برای دین خدا قربانی كردیم و از خدا می خواهیم كه این قربانی را از ما بپذیرد، و چیزهای دیگر، اصلاً مهم نیست. چنانكه در مجلس ابن زیاد وقتی از او می پرسد چگونه یافتی آنچه را خداوند با برادرت كرد؟ گفت: «والله ما رأیت الا جمیلا، هؤلاء رجال كتب الله علیهم القتل فبرزوا إلی مضاجعهم». بی‌شك پس از دیدن این موضع حضرت زینب در برابر سرور كشته شده‌ها و سید شهدا دیگر زنان تكلیف خود را در برابر شهداشان، دانستند. چرا كه هنگامه ناله و شیون و اظهار ناتوانی نبود، بلكه زمان قدرت و صلابت بود و باید به جهانیان اعلام می‌شد ما بدینجا آمدیم و می‌دانستیم چه رخ خواهد داد. با آسودگی آن را اراده كردیم و برای آن گام برداشتیم و تلاش كردیم و از خداوند می‌خواهیم كه آن را از ما بپذیرد. و اگر كار زار، بیش از این فداكاری می‌خواهد، ما آماده‌ایم. بنابراین سهم حضرت زینب، این است كه رسالت امام حسین را با حضور عزتمندانه و شرافتمندانه‌اش در نبرد، تمام سازد. من به آنچه از ناتوانی‌ها و شیون‌ها و ناله‌های امام حسین یا زنان و یا خاندان امام حسین(ع) نقل و خوانده می‌شود، اعتقادی ندارم. به هیچ عنوان به این مسائل اعتقاد ندارم. امیدورام این مسائل مطرح نشود، چرا كه این مسائل منحرف كردن حركت امام حسین و مأموریت او است. هرگز نشانی از نشانه‌های سستی در حسین پدیدار نشد، نه بر او نه بر یاران و زنانش. این رسالت بزرگی بود كه حسین آن را به انجام رساند. و كاری بود كه حضرت زینب نیز در میان زنان انجام داد. و سپس، حضرت زینب، نقش مهم دیگری نیز به عهده گرفت و آن چیرگی بر توطئه بنی امیه بود. آنها می‌خواستند امام حسین را بكشند، بی آنكه كسی خبردار شود. در تأیید این سخن، پس از آنكه مسلم بن عقیل به قتل رسید و كوفیان به عهدشان خیانت كردند و بیعت را شكستند، از سپاه ابن زیاد شدند. بنابراین كوفه محل دوستداران حسین نبود بلكه صحنه‌ای برای دشمنانش بود. چرا حسین را آزاد نگذاشتند تا وارد كوفه شود؟ دلیل این كار چه بود؟ برای اینكه حسین بیرون از كوفه كشته شود، حر را با سپاهی فرستادند تا در وسط صحرا جلودار حسین شود، سپس او را از كوفه و همه مراكز مهم مسلمین دور كردند، تا كشته شود و كسی آگاه نشود. این نقشة انان بود و برای همین بود كه همه مردان را كشتند. درباره امام سجاد گفتند: «او را نیز بكشید و كسی را از این بیت زنده نگذارید» «اقتلوا هذا ولا تبقوا من اهل هذا البیت باقیه». تلاش آنها بر این بود، می گفتند در صحرا بادها شنها را با خود می برد، و اجساد را خواهد پوشاند، و هیچ كس خبردار نخواهد شد. سپس امور را برای مردم وارونه جلوه می‌دهند و می‌گویند: «خوارج را كشتیم». رفتار خوارج بدترین اثر را بر مردم می‌گذارد، چرا كه مردم خوارج را وسیله‌ای برای هرج و مرج و پاره پاره كردن امت و فتنه انگیزی میان مردم می‌دانند. از همین رو ممكن نیست كسی خوارج را دوست بدارد، وقتی گفته شود، خوارج، گویی همه چیز پایان یافته. این حرف وسیله‌ای برای تبلیغات و پنهان سازی و دور ساختن نبرد از پایتخت‌ها بود. اینها مسائل اساسی برای پنهان كردن قتل حسین و پایان دادن به همه چیز است. و خلاص شدن از همه چیز اما چه كسی این توطئه را خنثی كرد؟ #زینب_سلام_الله_علیها. #محرم_خوانی #امام_موسی_صدر 📚📚📚کتابخانه مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_lib 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh