🌱هرگز سخن کسي را قطع نمی‌کرد؛ مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. 🌱پاسخ به سوالي را چند مرتبه تکرار می‌کرد، تا شنونده جواب را دقیق متوجه شود. 🌱چون سخن ناصوابی از کسی می‌شنيد. نمی‌فرمود: «چرا فلاني چنين گفت»می‌فرمود: « بعضي مردم را چه می‌شود که چنين می‌گويند؟» 🌱 با فقرا زياد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان هم غذا می‌‌شد. 🌱 دعوت بندگان و غلامان را می‌پذيرفت. 🌱هديه را قبول می‌کرد، اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. 🌱 بيش از همه، صله رحم به جا می‌آورد. 🌱به خويشاوندان خود احسان می‌کرد، بی‌آنکه آنان را بر ديگران برتری دهد. 🌱 کار نيک را تحسين و تشويق می‌فرمود و ازکار بد، نهی می‌کرد. 🌱 آنچه موجب صلاح دين و دنيای مردم بود به آنان می‌فرمود و مکرر می‌گفت: هرآنچه حاضران از من می‌شنوند به غايبان برسانند. 🌱هرکه عذر مي‌آورد عذر او را قبول می‌کرد. 🌱هرگز کسي را حقير نمی‌شمرد. 🌱 هرگز کسي را دشنام نداد و يا به لقب‌های بد نخواند. 🌱 هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. 🌱- هرگز عيب مردم را جستجو نمی‌کرد. 🌱 از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی‌گرفت و با همه خوشخو بود. 🌱 هرگز مذمت مردم را نمی‌کرد و بسيار مدح آنان نمی‌گفت. 🌱بر جسارت ديگران صبر می‌فرمود و بدي را به نيکی جزا می‌داد. 🌱 از بيماران عيادت می‌کرد اگرچه دور افتاده‌ترين نقطه مدينه بود. 🌱 سراغ اصحاب خود را مي‌گرفت و همواره جويای حال آنان می‌شد. 🌱 اصحاب را به بهترين نام‌هايشان صدا می‌زد. 🌱 با اصحابش در کارها بسيار مشورت می‌کرد و بر آن تاکيد می‌فرمود. 🌱 در جمع يارانش دايره وار می‌نشست و اگر غريبه‌ای بر آنان وارد می‌شد نمی‌توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. 🌱ميان يارانش انس و الفت برقرار می‌کرد. 🌱وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. 🌱هرگاه چيزي به فقير می‌بخشيد به دست خودش می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد. 🌱 اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می‌آمد نمازش را کوتاه می‌کرد. 🌱 اگر در حال نماز بود و کودکی گريه می‌کرد نمازش را کوتاه می‌کرد. 🌱 عزيزترين افراد نزد او کسی بود که خيرش بيشتر به ديگران می‌رسيد. 🌱 احدي از محضر او نا اميد نبود و می‌فرمود « به من برسانيد حاجت کسی را که نمی‌تواند، حاجتش را به من برساند.» 🌱 هرگاه کسی از او حاجتی می‌خواست، اگر مقدور بود روا می‌فرمود و گرنه با سخنی خوش و با وعده ای نيکو او را راضی می‌کرد. 🌱هرگز جواب رد به درخواست کسی نداد مگر آنکه برای معصيت باشد. 🌱 پيران را بسيار اکرام می‌کرد و با کودکان بسيار مهربان بود. 🌱حال غريبان را خيلی مراعات می‌کرد. 🌱 با نيکی به شروران، دل آنان را به دست می‌آورد و مجذوب خود می‌کرد. 🌱 همواره متبسم بود و در عين حال خوف زيادی از خدا بردل داشت. 🌱 چون شاد می‌شد، چشم‌ها را بر هم می‌گذاشت و خيلی اظهار فرح نمی‌کرد. 🌱 اکثر خنديدن آن حضرت تبسم بود و صدايش به خنده بلند نمی‌شد. 🌱مزاح می‌کرد اما به بهانه مزاح و خنداندن، حرف لغو و باطل نمی‌زد. 🌱 نام بد را تغيير می‌داد و به جاي آن نام نيک می‌گذاشت. #اخلاق_باید_محمدی_باشد2 #پیامبرم |مرکز رشد و آموزش‌های آزاد| ╰┈➤ @ama_jz | 📚