#ریشۀ_قیام_حسینی #واجب_بزرگ ۱. نه می‌توانیم بگوییم که حضرت برای #تشکیلِ_حکومت قیام کرد، و نه برای #شهید_شدن، امام، هدفِ دیگری داشت که رسیدنِ به آن، حرکتی را می‌طلبید که یکی از این دو «نتیجه» را داشت.   ۲. هدف، انجام‌دادنِ یک #واجبِ_عظیم از واجباتِ دین که آن را هیچ‌کس انجام نداده بود؛ نه رسولِ اکرم(ص) نه امیرالمؤمنین(ع)، نه امام حسن(ع)؛ چون زمینۀ انجامِ این واجب، در زمانِ امام حسین پیش آمد.   ۳. دو نوع انحراف وجود دارد: گاهی مردم، فاسد می‌شوند، امّا احکامِ اسلامی از بین نمی‌رود، گاهی هم مردم، فاسد می‌شوند، هم حکومت‌ها، هم علمای دین، به‌طوری‌که حقایقِ اسلام، تحریف و منکر را معروف و معروف را منکر، و خطّ اسلام را #صدوهشتاد_درجه عوض می‌کنند. آن حکم، حکمِ #تغییرِ_وضع و #تجدیدِ_حیات، یا به‌ تعبیرِ امروز، #انقلاب است که برگرداندنِ جامعۀ منحرف به #خطّ_اصلی و تضمین‌کنندۀ #زنده‌شدنِ_اسلام است، بعد از آن‌که مُشرف به مردن، یا مرده و از بین‌رفته است. ۴. مسأله این است که اگر جامعۀ اسلامی #منحرف شد و این انحراف، به‌جایی رسید که #خوفِ انحرافِ کلّ اسلام بود، تکلیف چیست؟ ۵. در زمانِ ما، #امام_خمینی نیز از خطر نهراسید و هدف و تکلیفِ خود را قیام دانست. ازاین‎‌رو، #انقلابِ_اسلامی، پرتوی از قیامِ عاشورا است، با این تفاوت که آن قیام به نتیجۀ #شهادت انجامید و این انقلاب، به نتیجۀ برپاییِ #حکومتِ_اسلامی.   ۶. در زمانِ امام حسین(ع) هم #انحرافِ اساسی در اسلام به‌وجود آمد و هم فرصتِ مساعد برای اثرگذاری پیدا شد. #اوّلاً، بعد از معاویه، کسی به حکومت رسید که حتّی #ظواهرِ_اسلام را هم رعایت نمی‌کرد، (یزید اهلِ شُرب خَمر و فسادهای جنسیِ واضح و شعرسرایی بر ضد دین و مخالفتِ علنی با اسلام بود، ولی چون به‌عنوانِ ریاست بر جامعۀ اسلامی در قدرت قرار گرفته بود، نمی‌خواست اسمِ اسلام را براندازد) حاکمِ فاسد، جامعه را نیز فاسد می‌کند؛ چون بر جامعه و مردم، اثر می‌گذارد. #ثانیاً، زمینه هم آماده است؛ یعنی فضای جامعۀ اسلامی، طوری است که ممکن است #پیامِ_امام_حسین به گوشِ انسان‌ها در همان زمان و در طولِ تاریخ برسد، درحالی‌که اگر در زمانِ #معاویه،  می‌خواست قیام کند، پیامِ او دفن می‌شد؛ زیرا سیاست‌ها به‌گونه‌ای بود که مردم نمی‌توانستند حقّانیتِ سخن را دریابند.   ۷. پس امام حسین قیام کرد تا آن واجبِ بزرگی را که عبارت از #تجدیدِ بنای نظام و جامعۀ اسلامی، یا #قیام در مقابلِ انحرافاتِ بزرگ در جامعۀ اسلامی، انجام دهد، که این خودش، یک مصداقِ بزرگِ #امربه‌معروف و #نهی‌ازمنکر است.   (خطبه‌های نمازِ جمعه، ۱۹ خرداد ۱۳۷۴). https://eitaa.com/aminfathi_uma