eitaa logo
قرارگاه فرهنگی عمار
574 دنبال‌کننده
36.6هزار عکس
23.1هزار ویدیو
159 فایل
✊... " ما تا آخر ایستاده ایم " ...✊ 💪... مقاومت رمز پیروزیست ...💪 ☎️ تماس با ما : @MMirzaei72 ✍انتقاد ... پیشنهاد ... عضویت و همکاری 🔴 عمار در اینستاگرام : shahriyar_ammar@
مشاهده در ایتا
دانلود
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️رابطه تقوا و بصیرت (بخش چهارم) 💠رابطه تقوا و بصیرت 🔹یكی از این است كه میشود. حال ممكن است این سؤال پیش آید كه چگونه ممكن است كه یك فضیلت اخلاقی است و به عمل انسان مربوط میشود، در دستگاه عقل و قوه قضاوت انسان تأثیر داشته باشد و این امر سبب شود كه انسان به دریافت حكمت هایی نائل گردد كه بدون داشتن تقوا موفق به دریافت آن حكمت ها نمیشد. در پاسخ به این سؤال ابتدا باید بگوییم كه ارتباط میان تقوا و بصیرت یكی از اصول مسلم قرآن است. اصول قرآن نیز همگی عین حقیقت هستند. علاوه بر این، با سه روش دیگر نیز میتوان این اصل مسلم را ثابت كرد. این سه روش عبارتند از: روایات، علم - فلسفه و تجربه. 1⃣روایات 🔹از جمله قرائن قطعی كه آیات قرآن را تفسیر می كند، است. احادیث معتبر بسیاری در منابع روایی وجود دارد كه همگی ارتباط میان و را تأیید میكند. این احادیث گاهی به شكل مستقیم، تقوا و پاكی از گناه را در و روشن بینی روح مؤثر دانسته اند. در این باره میتوان به حدیثی از (ص) اشاره كرد كه میفرمایند: «لولا أنَّ الشَّياطينَ يَحُومونَ على قُلوبِ بَني آدمَ لَنَظَروا إلى مَلَكوتِ السَّماءِ؛ اگر نبود كه بر گرد دل هاى آدميان مى چرخند، هر آينه آنان ملكوت آسمانها را مى ديدند». [۱] 🔹گاهی نیز احادیث به طور غیرمستقیم این مطلب را بیان می كند. مثل این كه و از كف دادن زمام تقوا را در ، تیرگی دل و خاموش شدن نور عقل موثر دانسته اند. در این باره می توان به حدیثی از امام علی (ع) اشاره كرد كه می فرماید: «هركس از پیروی كند، او را كور و كر می كند و ذلیل و گمراه می سازد». در حقیقت ارتباط میان و ، در است؛ حتی ادیبان مسلمان هم این حقیقت آشكار را از معارف اسلامی اقتباس كرده و در آثار خود به كار برده اند. نظیر آنجا كه حافظ میگوید: جمال یار ندارد نقاب و پرده، ولی غبار ره بنشان تا نظر توانی كرد. ... پی نوشت‌ها: [۱] المحجّة البيضاء: ۲/۱۲۵، و فی هامشه: أخرجه أحمد عن أبي هريرة باختلاف، و قوله: «يحومون»: حامَ الطائرُ حولَ الشيء حوما إذا دار (مجمع البحرين: ۱/۴۷۷) [۲] عبدالواحد تمیمی آمدی، تصنیف غررالحكم و دررالكلم تنظیم: جهرمی زاده، گروه دین و اندیشه تبیان منبع: تبیان به نقل از رادیو قرآن @tabyinchannel منبع ~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ✳️ 🆔 @ammar_enghlab‌
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️منظور از «حیات طیّبه» چیست؟ 🔹در «آیه ۹۷ سوره نحل» مى خوانیم: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَر أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ». (هر کس انجام دهد در حالى که باشد، خواه مرد یا زن، به او حیات پاکیزه مى بخشیم، و آنها را به بهترین اعمالى که انجام مى دادند خواهیم داد). مفسران در معنى (زندگى پاکیزه) تفسیرهاى متعددى آورده اند: بعضى، آن را به معنى روزى حلال تفسیر کرده اند، بعضى، به قناعت و رضا دادن به نصیب، بعضى، به رزق روزانه، بعضى، به عبادت توأم با روزى حلال، و بعضى، به توفیق بر اطاعت فرمان خدا و مانند آن. 🔹ولى شاید، نیاز به تذکر نداشته باشد که ، مفهومش آن چنان وسیع و گسترده است که همه اینها و غیر اینها را در بر مى گیرد، از هر نظر، پاکیزه از آلودگى‌ها، ظلم‌ها و خیانت‌ها، عداوت‌ها و دشمنى‌ها، اسارت‌ها و ذلت‌ها و انواع نگرانى‌ها و هرگونه چیزى که آب زلال زندگى را در کام انسان ناگوار مى سازد. ولى با توجه به این که در دنبال آن، سخن از به نحو احسن به میان آمده، استفاده مى شود که مربوط به «دنیا» است و مربوط به «آخرت». 🔹جالب این که در روایتى که در نهج البلاغه از امیرمؤمنان امام على (علیه السلام) نقل شده مى خوانیم: «وَ سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى: «فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً»، فَقالَ: هِیَ الْقَنَاعَةُ. [۱] از امام پرسیدند: منظور از جمله «فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً» چیست؟ فرمود: است». بدون شک، مفهوم این تفسیر، محدود ساختن حیات طیّبه به قناعت نمى باشد، بلکه بیان مصداق است، ولى مصداقى است بسیار روشن، چرا که اگر تمام دنیا را به انسان بدهند ولى را از او بگیرند، همیشه در آزار و رنج و نگرانى به سر مى برد؛ 🔹به عکس، اگر انسان «روح قناعت» داشته باشد، و از حرص و آز و طمع بر کنار گردد، همیشه آسوده خاطر و خوش است. همچنین در بعضى از روایات دیگر به معنى «رضا و خشنودى از آنچه خدا داده است» تفسیر شده که آن هم با قناعت قریب الافق است. ولى، هرگز نباید به این مفاهیم جنبه تخدیرى داد، بلکه هدف اصلى از بیان رضا و قناعت، پایان دادن به ، آز، طمع و است که عامل تجاوزها، استثمارها، جنگها و خونریزى‌ها، و گاه عامل ذلت و اسارت است. پی نوشت: [۱] نهج البلاغه، كلمات قصار، شماره ۲۲۹ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمى مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیۀ، چ ۲۷، ج ۱۱، ص ۴۲۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel منبع 🤲 🤲 ✳️ 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab