دعای روز #اول ماه مبارک #رمضان #درآمد_شور استاد #مرتضی_حبیبی 💥💥💥💥💥 @amoozeshe_zekre_eshgh

#سی_روز_سی_نغمه دعای روز #اول ماه مبارک #رمضان #درآمد_شور با نوای #مرتضی_حبیبی 💥💥💥💥💥 @amoozeshe_zekre_eshgh

برگرفته از دعای روز #اول ماه رمضان 🌺پرونده ی عمر من سیاه است ببخش 🌺آکنده از آنچه اشتباه است ببخش 🌺ماه رمضان رسیده "وَاعفُ عَنّی" 🌺این عبد تو خسته از گناه است ببخش #اسماعیل_شبرنگ 🌹🌹🌹🌹 @amoozeshe_zekre_eshgh

#سی_روز_سی_نغمه دعای روز #اول ماه مبارک #رمضان #درآمد_شور با نوای #مرتضی_حبیبی 🔰🔰🔰🔰🔰 @amoozeshe_zekre_eshgh

#ادبیات_مداحی #نغمات_آیینی ارتباط ادبیات و مدح امیرالمومنین علی (ع) صفحه #اول 🍃🍃🍃🍃🍃 از دیرباز در آسمان شعر و ادب فارسی شاعران چون ستارگان این آسمان در مدح علاقه‌ها و اسطوره های خویش شعرهای زیبایی سروده‌اند و همگان را به تحسین واداشته‌اند. یکی از موضوعاتی که بی‌شک همواره مورد توجه شاعران فارسی بوده مدح و ستایش بزرگان دین و از جمله حضرت علی(ع) است. و ارتباط عمیق شعر و نغمه هست که یک اثر مکتوب نظم را به یک اثر موسیقیایی بی نظیر تبدیل میکند نکته قابل تأمل اینجا است که این مدح و منقبت فقط مربوط به دوره‌ای خاص از تاریخ ادبیات ایران نیست بلکه از حماسه‌های غرور آفرین فردوسی تا غزل‌های شیرین شهریار شعر فارسی همه از مدح مولا علی(ع) می‌گویند. 🍁 در آثار شاعران سده‌ی سوم و چهارم هجری، شهید بلخی و همین‌طور #رودکی سمرقندی که با لقب «پدر شعر فارسی» شناخته شده، بیت‌ها و اشاره‌های ستایش‌آمیزی درباره‌ی امام علی (ع) دیده می‌شود. با این حال، شعری که کسایی مروزی، شاعر قرن چهارم یا پنجم، درباره‌ی امام علی (ع) سروده، از نخستین شعرهایی است که در آن به شکل مفصل به ستایش این امام معصوم پرداخته شده است: مدحت کن و بستای کسی را که پیمبر بستود و ثنا کرد و بدو داد همه کار آن کیست بدین حال و که بوده است و که باشد جز شیر خداوند جهان، حیدر کرار؟ این دین هدی را به مثل دایره‌ای دان پیغمبر ما مرکز و حیدر خط پرگار علم همه عالم به علی داد پیمبر چون ابر بهاری که دهد سیل به گلزار 🍁 در ادامه شاعر پرآوازه #ناصر_خسرو قبادیانی این شاعر اسماعیلی‌مذهب، در قصیده‌ی با اشاره به واقعه‌ی غدیر، سروده است: بنگر که خلق را به که داد و چگونه گفت روزی که خطبه کرد نبی بر سر غدیر دست علی گرفت و بدو داد جای خویش گر دست او گرفت تو جز دست او مگیر @amoozeshe_zekre_eshgh 🍁 #ابوسعید_ابوالخیر، عارف و شاعر ایرانی هم که در سده‌های چهارم و پنجم زیسته، رباعی‌هایی از سر ارادت، خطاب به امام علی (ع) سروده است. یکی از این رباعی‌ها: ای حیدر شهسوار وقت مددست ای زبده‌ی هشت و چار وقت مددست من عاجزم از جهان و دشمن بسیار ای صاحب ذوالفقار وقت مددست 🍁 شیخ فرید‌الدین #عطار نیشابوری، شاعر و عارف سده‌های ششم و هفتم، هم درباره‌ی حضرت علی (ع) شعرهایی سروده که در یکی از آن‌ها آمده است: ای پسر تو بی‌نشانی از علی عین و یا و لام دانی از علی تو ز عشق جان خویشی بی‌قرار او نشسته تا کند صد جان نثار... 🍁 #سنایی شاعر شوریده‌ای که سال‌های ۴۶۳ تا ۵۳۵ زندگی می‌کرد ابیات بسیار زیبایی در مدح مولا علی(ع) دارد. جایی که می‌گوید: سراسر جمله عالم پر ز شیر است ولی شیری چو حیدر با سخا کو... 🍁 و اما #مولوی عارف بزرگ ایران زمین در عمق افکار و عقاید مولوی و گفته‌های او در مثنوی، نوعی ارادت و محبت به امیرمؤمنان علی(ع) و خاندان پیغمبر اکرم(ص) وجود دارد. یکی از معنوی‌ترین ماجراهایی که در مثنوی بیان شده، ماجرای جنگ عمرو بن عبدود با حضرت علی(ع) در جنگ خندق است. مولوی از کسی که با امیرالمؤمنین ع جنگ کرده است، نام نبرده و نگفته که این ماجرا واقع در کدام جنگ بوده، بلکه تنها به بیان موضوع می‌پردازد. اینکه مبارزی در یکی از جنگ‌ها به جنگ امام علی(ع) آمد و وقتی مغلوب وی شد، به آن حضرت بی‌احترامی کرد، ولی او به جای آنکه مقابله به مثل کند، مقابله به عکس کرد. مولوی ماجرا را با اخلاص امیرالمؤمنین شروع می‌کند و به مردم می‌گوید: باید از علی(ع) اخلاص عمل آموخت. سپس به بیان حالات و مقامات امام علی می‌پردازد و در ضمن این حالات، مسائلی را در رابطه با آن بیان می‌کند. او چنین می‌گوید: از علی آموز اخلاص عمل شیر حق را دان منزه از دغل در غزا بر پهلوانی دست یافت زود شمشیری کشید و برشتافت او خدو انداخت در روی علی افتخار هر نبیّ و هر ولی آن خدو زد بر رخی که روی ماه سجده آرد پیش او در سجده گاه و سپس ادامه ماجرا را نقل می‌کند... و یا مولوی در جایی دیگر به صراحت آرزوی افرادی چون حضرت علی(ع) را می‌کند و می‌گوید: زین همرهان سست عناصر دلم گرفت شیر خدا و رستم دستانم آرزوست. 🍁 ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃🍃 @amoozeshe_zekre_eshgh