✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «روز حیات زن» روز شنبه، ١۴٠٠/١١/٠٢ مناسبت روز: در ایام ولادت با سعادت حضرت زهرا (س) و «روز زن» قرار داریم، ولادتی که باعث فخر و جلالت زنان عالم شد‌؛ لذا با تبریک پیشاپیش این ولادت مبارک، سخن امروز را با جملاتی از بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره) که در ایام ولادت ایشان نیز هستیم، آغاز می‌نمائیم: «این ولادت با سعادت در زمان و محیطی واقع شد که زن به عنوان یک انسان مطرح نبود و وجود او موجب سرافکندگی خاندانش در نزد اقوام مختلف جاهلیت به شمار می‌رفت! در چنین محیط فاسد و وحشت‌زایی، پیامبر بزرگ اسلام، دست زن را گرفت و از منجلاب عادات جاهلیت، نجات بخشید! تاریخ اسلام گواه احترامات بی حد رسول خدا (ص) به این مولود شریف است، تا نشان دهد که زن، بزرگی ویژه‌ای در جامعه دارد که اگر برتر از مرد نباشد، کمتر نیست! پس این روز، «روز حیات زن» و روز پایه‌گذاری افتخار و نقش بزرگ زن در جامعه است...» (صحیفه امام، ج ١۴، ص٣١۶) آری، تا پیش از ظهور اسلام، در بیشتر ملل دنیا، «زن» موجودی ضعیف و ناچیز به شمار می‌رفت که فاقد هرگونه ارزش و شخصیت انسانی بود و این وضع تأسف‌بار، تا آنجا پیش رفته بود که خود زنان نیز، پنداری جز این، درباره‌ی خود نداشتند! اما طلوع خورشید اسلام از پس ابرهای تاریک جاهلیت که زنده به‌گور کردن دختران را افتخار می‌دانستند، به زن شخصیت و ارزش ویژه‌ای داد، چنانچه آیات الهی، به روشنی آفرينش زن و مرد را از یک گوهر و جوهر خوانده و پیامبر رحمت (ص)، به‌عنوان اول شخص جامعه اسلامی، زن را ریحانه هستی و مظهر جمال الهی معرفی کرده و طبق دستور خداوند، با زنان، یک به یک بیعت نموده و سپس با میلاد دردانه هستی، همواره بوسه بر دستان فاطمه (س) می‌زدند تا نگاه ارزشمند اسلام به زن را به تمامی بشریت بیاموزند! لذا باید اذعان کرد که اسلام، زن را از منجلاب «حقارت»، به اوج «عزت» رسانده است؛ در جهان معاصر نیز انقلاب اسلامی با بهره‌گیری از سیره و معارف اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، و دیدگاه آزادی‌خواهانه امام خمینی (ره)، بار دیگر «زن» را از بردگی و استثمار در جاهلیت مدرن نجات داد، و شخصیت و اعتبار الهی را به او بازگرداند، به گونه‌ای که امروزه بسیاری از زنان مسلمان در اوج عفت و عزت، در تمام زمینه‌ها، متناسب با وضعیت خاص خود، به ایفای رسالت تاریخی و اسلامی خویش نائل شده‌اند! چنانچه رهبر فرزانه انقلاب، وجود مجموعه‌ی عظیم بانوان نخبه در کشور را، نشان دهنده حقانیت و موفقیت نگاه اسلام و جمهوری اسلامی به «مسئله زن» دانستند و خاطرنشان کردند: «در هیچ دوره‌ای مانند امروز، زنانِ محقق، دانشمند، متفکر، ادیب، هنرمند و فعال در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی در کشور وجود نداشته است و این واقعیت نشان می‌دهد که نگاه اسلامی به امر حجاب و عفاف، برخلاف بی بند و باری، نه تنها مانع رشد و تعالی زنان نیست، بلکه رعایت حدود اسلامی و شرعی می‌تواند زمینه ساز و شتاب دهنده شکوفایی استعدادهای زنان باشد...» حضرت امام خامنه‌ای با انتقاد از نگاه غلط غربی که تلاش می‌کند زنان را از ویژگی‌های فطری خود دور سازد و آنان را به کپی دوم مردان تبدیل کند، افزودند: «این نگاه، در واقع کسر شأن زنان است! چرا که «زنِ کامل بودن» در مواردی از «مردِ کامل بودن» هم بالاتر و پرارزش‌تر است... از دید اسلام «زن بودن»، اصالتاً نوعی ارزش است و زنان و مردان در آفرینش حکیمانه الهی، هرکدام جایگاه و طبیعت و نقش خاصی دارند... زن، بخش زیبا، لطیف و مستور آفرینش است و بزرگترین گناهی که غربی ها باید پاسخگوی آن باشند این است که زن را در حد وسیله‌ای برای «تبلیغات کالا، پول درآوردن بیشتر و ارضاء «بی نظم و قانون» در مسائل جنسی تنزل داده‌اند و از این طریق جوامع بشری را به دردهای غیرقابل علاجی مبتلا کرده‌اند...» ایشان همچنین بر اهمیت نقش بی نظیر زن در خانواده تأکید کرده و آن را به معنای اصالت و اولویت «نقش مادری و همسری» در مقابل دیگر فعالیت‌ها و نقش‌ها دانسته و فرمودند: «بقا و رشد و تعالی بشر و حفظ آرامش و سلامت جامعه در گرو تحقق این نقش زنان است...» (سخنان معظم‌له مورخ ۱۳ تير ۱۳۸۶) ✍️ و روزبرگ امروز را با سخن ارزشمند دیگری از امام راحل به پایان می‌بریم که فرمودند: «روز ولادت زهرای مرضیه... روز پیروزی زن است... زن مظهر تحقق آمال بشر است! زن پرورش دهنده زنان و مردان ارجمند است، و از دامان زن، مرد به معراج می‌رود، دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است؛ این روز، روز بزرگی است، (روزی که) یک زن به دنیا آمد که نمونه انسان (کامل) است...» (بیانات معظم‌له در ۵٨/٠٢/٢٧) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «‌میلاد حضرت زهرا (س) و #روز_مادر» موضوع: #احکام_رضایت_مادر_و_پدر ❓لطفاً بفرمائید که اختیارات پدر و مادر تا چه اندازه است؛ و آیا می‌توانند جلو هر‏‎ ‎‏کاری را بگیرند؟ ✅ احترام والدین لازم است و کاری که موجب اذیت آن‌ها‏‎ ‎‏می‌شود باید ترک شود؛ ولی در انجام تکالیف شرعی، اطاعت والدین لازم‏‎ ‎‏نیست.‏ ❓خواهشمند‏‎ ‎‏است حدود رعایت احترام پدر و مادر را روشن بفرمایید؟ و آیا این رعایت، عملی است یا‏‎ ‎‏تنها از جهت ادب است؟ و اگر آنها با حضور من در مجامع اسلامی، و همچنین با حجاب‏‎ ‎‏من مخالف باشند، تکلیف من چیست؟ ✅ رعایت احترام پدر و مادر خود را بکنید و از کاری که موجب‏‎ ‎‏اذیت ایشان می‌شود، اجتناب نمایید و در شرکت در مراسم مذهبی و‏‎ ‎‏اسلامی با نبود مفسده برای شما رضایت آنان معتبر نیست و باید حجاب‏‎ ‎‏خود را کاملاً مراعات نمایید. ‏ ❓آیا رضایت پدر و مادر در انتخاب رشتۀ تحصیلی یا از این نوع کارها،‏‎ ‎‏واجب است؟ و در صورتی که به هیچ وجه راضی نشدند، انجام آن کار حرام‏‎ ‎‏است؟ ✅ رضایت والدین در امور ذکر شده معتبر نیست؛ لکن از کاری‏‎ ‎‏که موجب اذیت آنان است باید اجتناب بشود.‏ 📚 استفتائات امام خمینی (ره)، ج١٠، ص ۶۵۶ و ۶٧٣. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مادر هستی» روز یکشنبه، ١۴٠٠/١١/٠٣ مناسبت روز: امروز، سالروز میلاد دختر نبوت، همسر ولایت، مادر امامت، سرور بانوان جهان، عطای خداوند سبحان، کوثر قرآن و الگوی بی‌بدیل تمام جهانیان، حضرت فاطمه زهرا (س) است لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت به همه مسلمانان جهان، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته از «مقام والای زن»، از نگاه اسلام و انقلاب اسلامی سخن گفتیم و امروز انشاالله، به «مقام بلند مادر» خواهیم پرداخت‌؛ هرچند همه ادیان الهی برای مقام مادر ارزش قائلند، ولی اسلام به‌عنوان کامل‌ترین دین الهی، بیش از همه‌ی مکاتب دیگر به این مسئله توجه کرده و به «مادر» احترام و عظمت ویژه‌ای بخشیده است! خداوند متعال در قرآن کریم با عنایت به زحمات فوق‌العاده «مادر»، درباره او سفارش ویژه نموده و می‌فرماید: «وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ...»: «ما به انسان درباره والدینش سفارش کردیم، (چراکه) مادرش او را با زحمت روی زحمت حمل کرده...» (لقمان/۱۴) خداوند در این آیه، پس از سفارش به احسان به والدین، بدون اشاره به زحمات پدر، به رنج و زحمت‌هایی که مادر برای فرزند متحمل می‌شود، اشاره فرموده! گویی که «مادر» عامل اصلی در لزوم نیکی به والدین بوده و زحمات او چنان طاقت فرسا و ارزشمند است که به واسطه‌ی او، احسان به پدر نیز بر فرزند واجب شده است؛ و شاید اگر نبود صبر و پایداری مادر در برابر سختی‌های بسیار، قرآن بعد از توحید، به نیکی به والدین حکم نمی‌داد: «لا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا» (بقره/۸۳) و مسئله‌ی تشکر از والدین را با شکر الهی برابر نمی‌دانست: «أَنِ اشْكُرْ لِي وَ لِوالِدَيْكَ» (لقمان/۱۴) در روایات اسلامی نیز اهمیت بسیاری به مقام مادر داده شده، و حقوقی فراتر از حقوق پدر برای او در نظر گرفته شده، به‌گونه‌ای که امام صادق (ع) فرمودند: مردی خدمت پیامبر (ص) آمد و عرض کرد: «ای رسول خدا! به چه کسی نیکی کنم؟» فرمودند: «به مادرت»، عرض کرد: «سپس به چه کسی؟» فرمودند: «باز هم به مادرت»، بار سوم عرض کرد: «بعد ازاو به چه کسی؟» باز هم فرمودند: «به مادرت»، در چهارمین بار که این سؤال را تکرار کرد! حضرت فرمودند: «به پدرت». [وسائل الشیعه، کتاب النکاح، احکام الاولاد] همچنین پیامبر (ص) در رابطه با حق مادر فرمودند: «هیهات، هیهات اگر به عدد ریگ‌های بیابان و قطره‌های باران در خدمت مادر بایستید، معادل با یک‌ روز که در شکم او بوده‌اید نخواهد بود!» [عوالی اللئالی، ص٢۶٩] و باز فرمودند: «در خدمت مادرت باش که بهشت زیر پای مادران است» [جامع السعادات، ج۲، ص۲۷۶] حضرت سجاد (ع) نیز در رابطه با حق مادر فرمودند: «حق مادر بر تو این است که بدانی او، تو را حمل کرده، آن‌گونه که هیچ کس، دیگری را حمل نمی‌کند؛ و از میوه قلبش به تو داد که هیچ کس به دیگری نمی‌دهد؛ او، تو را با جمیع اعضاء و جوارحش در آغوش گرفت و باکی نداشت از اینکه گرسنه باشد، در حالی که تو را سیر می‌کند، و یا تشنه باشد، آن هنگام که تو را سیراب می‌سازد؛ و نیز هراس نداشت که خود برهنه باشد، آن‌گاه که تو را می‌پوشاند؛ و در آفتاب باشد تا تو در سایه باشی؛ خواب را به خاطر تو ترک کرده؛ و تو را از سرما و گرما محافظت نمود؛ و تو هرگز نمی‌توانی شکرگزار خدمات او باشی، مگر به یاری و توفیق پروردگارت!» [تحف العقول ص٢۶٣] در کلام امامین انقلاب‌ نیز همواره بر اهمیت نقش و خدمت «مادر» در جامعه تأکید شده؛ چنانچه امام خمینی (ره) فرمودند: «نقش زن در جامعه بالاتر از نقش مرد است؛ برای اینکه بانوان علاوه بر اینکه خودشان یک قشر فعّال در همه ابعاد هستند، قشرهای فعّال (دیگر) را در دامن خودشان تربیت می‌کنند؛ خدمت مادر به جامعه از خدمت معلّم و از خدمت همه کس بالاتر است و این امری است که انبیاء می‌خواستند؛ (انبیاء) می‌خواستند که بانوان قشری باشند که آنها جامعه را تربیت کنند...» (صحیفه امام، ج١۴، ص١٩٧) همچنین رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «همه‌ی انسان‌ها تحت تأثیر مادرانشان هستند و آنان‌که بهشتی می‌شوند، پایه‌ی بهشتی شدنشان از مادر است» (۱۳۸۴/۰۵/۰۵) ✍️ بنابر آنچه که گذشت و براساس شرع مقدس، یکی از مهمترین وظایف یک انسان مسلمان، احترام، محبت و قدردانی از «مادر» و سپس از «پدر»، و اطاعت از آن‌ها و جلب رضایت والدین است، که در این راه باید از خداوند متعال، طلب توفیق، و از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) استمداد و یاری، طلب نمود و تمامی مساعی و اهتمام خود در این زمینه مصروف کرد و چه فرصتی بهتر و زیباتر از روز ولادت حضرت زهرا (س)، برای سپاس‌گذاری و اظهار محبت به «مادر»، ولو با دادن یک شاخه‌ی گل و بوسیدن دست مادر... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «‌ایام ولادت امام خمینی (ره)» موضوع: #احکام_ولایت_فقیه ❓آیا اعتقاد به اصل ولایت فقیه از جهت مفهوم و مصداق یک امر عقلی است یا شرعی؟ ✅ ولايت فقيه که عبارت است از حکومت فقيه عادل و دين‏شناس حکم شرعى تعبدى است که مورد تأييد عقل نيز مى‏باشد، و در تعيين مصداق آن روش عقلايى وجود دارد که در قانون اساسى جمهورى اسلامى ايران بيان شده است. ❓آیا دستورات ولی فقیه برای همه مسلمانان الزام آور است یا فقط مقلدین او ملزم به اطاعت هستند؟ و آیا بر کسی که مقلد مرجعی است که اعتقاد به ولایت مطلقه فقیه ندارد، اطاعت از ولی فقیه واجب است یا خیر؟ ✅ بر اساس مذهب شيعه همه مسلمانان بايد از اوامر ولايى ولى فقيه اطاعت نموده و تسليم امر و نهى او باشند، و اين حکم شامل فقهاى عظام هم مى‌شود، چه رسد به مقلدين آنان! به نظر ما التزام به ولايت فقيه، قابل تفکيک از التزام به اسلام و ولايت ائمّه معصومين (ع) نيست. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «یگانه دوران» روز دوشنبه، ١۴٠٠/١١/٠۴ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم ؛ اما دیروز سالروز تولد بزرگمرد تاریخ معاصر و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران بود، لذا روزبرگ امروز را با یاد و نام خمینی کبیر و با سلام و صلوات به روح بلند بزرگترین احیاگر اسلام و حکومت اسلامی در جهان معاصر آغاز می‌نمائیم؛ در سال ١٢٨١ شمسی در شهرستان خمین از توابع استان مرکزی، در خانواده‌ علم و جهاد و شهادت، و در خاندانی از سلاله زهرای اطهر (س)، کودکی، به نام «روح اللّه» چشم به جهان گشود؛ او وارث سجایای آبا و اجدادی بود، که نسل در نسل در کار هدایت مردم و کسب معارف الهی پیشتاز بودند! پدر بزرگوار ایشان، آیت‌اللّه سید مصطفی موسوی (ره)، پناهگاه و امید مردم خُمین و هادیِ آنان در امور مذهبی و اجتماعی و سیاسی بود؛ که طاغوتیان و خان‌های ستمگر، ندای حق طلبی او را بر نتافتند و با شهادت وی، «روح اللّه» را در پنج ماهگی یتیم کردند! لذا امام، دوران کودکی و نوجوانی را تحت سرپرستی مادر مؤمنه خود (بانو هاجر) که او نیز از خاندان علم و تقوا، و از نوادگان حضرت آیت‌اللّه خوانساری (ره) بود و همچنین عمه‌ی مکرمه خود (صاحبه خانم) که بانویی پرهیزگار و شجاع و حق جو بود، سپری کردند؛ اما دست تقدیر بر آن بود که بار دیگر و تا قبل از پانزده سالگی، از نعمت وجود آن دو عزیز نیز محروم گردند و با سختی‌های فراوان در دوران کودکی و نوجوانی آبدیده شوند! ✍️ درست، در همین دوران، ایران نیز یکی از سخت‌ترین دوره‌های تاریخی خود را پشت سر می‌گذاشت! چنانچه نهضت مشروطه با دسیسه‌ها و مخالفت‌های مزدوران انگلیسی در دربار قاجار و همچنین اختلافات داخلی و خیانت جمعی از به اصطلاح روشنفکران غرب زده، به بیراهه رفته و روحانیون، به رغم پیشتازی در آغاز این نهضت، با انواع حیله‌ها از صحنه کنار گذاشته شدند و بار دیگر حکومت استبدادی برقرار گردیده بود و مزید بر آن، ماهیت عشیره‌ای پادشاهان قاجار و ضعف و بی‌کفایتی آن‌ها، باعث نابسامانی شدید اقتصادی و اجتماعی و سیاسی ایران شده و دست مستکبران و شَروران را در سلب امنیت ملت باز گذاشته بود! در چنین شرایط سختی، تنها پناهگاه مردم، «جامعه‌ی روحانیت» بودند، لذا حضرت امام که از طفولیت با واژه جهاد و شهادت کاملاً آشنا بودند، در عنفوان جوانی، راه پدر را در پیش گرفته و عَلَمِ مبارزه بر ضد اشرار و ستمگران را برافراشتند! مبارزات خمینی کبیر، به موازات تکامل ابعاد روحی و علمی ایشان، و همچنین اوضاع و احوال سیاسی اجتماعی ایران و دیگر جوامع اسلامی، به شیوه‌های گوناگون ادامه یافت، تا بالاخره در سال‌ ١٣۴١ و در ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی، فرصتی پدید آمد تا ملت ایران، امام و رهبر خود را بشناسند و بدین ترتیب، قیام سراسری ملت، در ١۵ خرداد سال ١٣۴٢ با شعار و انگیزه الهی، سرآغازی برای ایجاد انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) شد، که در وصف قیام و شخصیت ویژه امام، همین کافی است، که بدانیم ملتی که در مدت ٢۵٠٠ سال در خواب غفلت و تحت سیطره حکومت‌های جبار شاهنشاهی زندگی کرده بود! با دمِ مسیحایی «روح‌الله» بیدار شد و بزرگترین انقلاب تاریخ معاصر را رقم زد! ✍️ هرچند وصف مبارزات امام و شرح خصوصیات یگانه دوران، همواره شنیدنی است، اما وقتی خلف صالح ایشان، حضرت امام خامنه‌ای (که سال‌ها در جوار آن حضرت زیسته و درس آزادگی و شجاعت آموخته)، از پیر و مرادش می‌گوید، لطافت و شیرینی آن، صدچندان می‌شود! شـاگـرد مـخلصی که در مکتب خمینی کبیر پرورش‌ یافته و چون از «روح خدا» سخن می‌گوید، هر شنونده‌ای را به وجد می‌آورد! چنانچه در سخنانی در ١۴خرداد ١٣٩۶ فرمود: «او، آن روح اللّه بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان و فرمان مصطفوی، به نجات مظلومان کمر بست، تخت فرعون‌های زمان را لرزاند و دل مستضعفان را به نور امید روشن ساخت! او به انسان‌ها، کرامت و به مؤمنان، عزت و به مسلمانان، قوّت و شوکت، و به دنیای مادی و بی‌روح، معنویت، و به جهان اسلام، حرکت، و به مبارزان و مجاهدان فی سبیل‌اللّه، شهامت و شهادت را هدیه نمود؛ او، بت‌ها را شکست و باورهای شرک‌آلود را زدود؛ او به همه فهماند که انسانِ کامل شدن، علی‌وار زیستن و تا نزدیکی مرزهای عصمت پیش رفتن، افسانه نیست!» ✍️ آری، امام، گنجینه‌ای از کمالات و محاسن و زیبایی‌های ظاهر و باطنْ بودند؛ چهره نیکو، فصاحت و بلاغت و جذابیت بیان، سلامت و تناسب اندام، زیبایی و شیوایی خط، شجاعت و صلابت کم نظیر، هوش و ذکاوت، اخلاق محمدی، هیبت علوی، زهد و خودساختگی در حد اعلی و از همه این‌ها بالاتر، ایمان و توکل خارق‌العاده به خدای متعال، و در یک کلام، می‌توان در وصف امام گفت: «آن چه خوبان همه دارند، تو یک‌جا داری!» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «سالروز مرگ خلیفه اول» موضوع: #احکام_عداوت_با_اهل‌بیت(ع) ❓اگر شوهر نسبت به پیامبر و ائمه اطهار (علیهم السلام) توهین کند و آنها را قبول نداشته باشد چه حکمی دارد و چگونه می‌توان طلاق گرفت؟ ✅ مسلمان اگر از دین خود برگردد و یا به پیامبر (ص) و ائمه اطهار توهین نماید، مرتد محسوب و احکام ارتداد درباره او جاری است از جمله اینکه همسرش از او جدا می‌شود و در مورد مذکور می‌تواند به دادگاه شکایت کند. 📚 استفتاء از دفتر امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ❓اگر شخصی به معصومین علیهم السلام دشمنی ورزد یا ناسزار گوید کافر است؟ ✅ هرگاه کسى- پناه بر خدا- به خدا، یا پیامبر(ص) یا یکى از ائمّه معصومین(ع) یا فاطمه زهرا (س) دشنام و ناسزا گوید یا با آن‌ها عداوت داشته باشد، کافراست. 📚 استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دامت‌برکاته) ✅ اگر مسلمانی به يكی از دوازده امام عليهم السلام دشنام دهد، يا با آنان دشمنی داشته باشد، نجس است. 📚 استفتائات آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی (دامت‌برکاته) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مرگ خلیفه اول» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/١١/٠۵ مناسبت روز: ٢٢ جمادی‌الثانی روز مرگ ابوبکر (خليفه اول) است؛ او که از اولین مسلمانان صدر اسلام پس از امیرالمؤمنین (ع) و حضرت خدیجه (س)؛ و از مهاجرین و اصحاب رسول خدا بود، ولی متأسفانه پس از درگذشت پیامبر (ص)، علیرغم توصیه‌های مکرر ایشان درباره خلافت و امامت امیرالمؤمنین حضرت علی(ع)، در ماجرای سقیفه بنی ساعده، خلافت مسلمین را غصب نمود! ابوبكر به مدت دو سال و سه ماه و پنج روز خلافت، حوادث بحث‌برانگیز را در تاریخ اسلام رقم زد، که از آن جمله می‌توان به غصب فدک، حمله به خانه حضرت زهرا (س) و گرفتن بیعت با تهدید و تطمیع و... اشاره نمود! اما در روزبرگ امروز به دنبال بیان این حوادث تلخ تاریخی و قضاوت در رابطه با آن‌ها نیستیم! بلکه فقط می‌خواهیم به یکی از نکاتی که خلیفه اول قبل از مرگ خود به آن اعتراف نموده، بپردازیم و قضاوت را به شما واگذار نماییم! در کتب معتبر تاریخی اهل‌سنت آمده است كه عبدالرحمن بن عوف (يكی از صحابه كبار) در آخرين روزهای زندگی خلیفه اول، به نزد او رفت و ابوبكر به وی گفت: من از چيزی حسرت نمی‌خورم، مگر از سه کاری كه مرتكب شدم و ای كاش آن‌ها را انجام نمی‌دادم! و سپس یکی از آن موارد را اینچنین بیان نمود که «ای كاش خانه فاطمه (س) دختر رسول اكرم (ص) را مورد تفتيش و هجوم قرار نداده و افراد (بيگانه) را وارد بر آن نمی‌كردم، اگر چه در را بر رويم می‌بستند!» (تاريخ اليعقوبی، ج٢، ص١٣٧؛ تاریخ طبری، ج٣، ص٢٣۶؛ مروج الذهب، ج٢،ص٣٠١؛ المعجم الكبير، ج١، ص۶٢؛ تاريخ الإسلام، ج٣، ص١١٧؛ و... ) ❓حالا با توجه به اعتراف و ندامت خلیفه اول، برای حمله به خانه حضرت زهرا (س) و رنجیده خاطر نمودن ایشان، سؤال این است که آیا حضرت در دوران عمر شریفشان، ابوبکر را بخشیده‌اند و یا کماکان تا پایان عمر از خلیفه اول خشمگین و ناراضی بودند؟ ✅ برای پاسخگویی به این سؤال، ابتدا باید بدانیم که موضوع نارضایتی و خشم حضرت فاطمه (س) از ابوبکر از جمله مسائل غیر قابل انکار تاریخی است! چنانچه بخارى در صحیح‌ترین کتاب اهل‌سنت؛ بیهقی در السنن الکبری؛ ذهبی در کتاب تاریخ الاسلام و...، از غضب و قهر فاطمه(س) بر ابوبکر، سخن‌ها گفته‌اند! که در این مجال کوتاه به برخی از آنها اشاره می‌نمائیم: ⬅️ بخاری مى‌نویسد: «فاطمه دختر رسول خدا (ص) از ابوبکر خشمگین و از وى روى گردان شد و این ناراحتى ادامه داشت تا از دنیا رفت!» (صحیح بخاری، ج٣،‌ ص١١٢۶) ⬅️ بیهقی نیز می‌نویسد: «فاطمه (س) بر ابوبکر غضب کرد و از او اعراض نمود و با او صحبت نکرد تا اینکه وفات یافت، پس علی (ع)، ایشان را شبانه دفن کرد!» (السنن الکبری، ج۶، ص٣٠٠) علاوه بر این موارد، در کتاب اَلْاِمامَةُ وَ السّیاسَة آمده که عمر به ابوبکر گفت: بیا با هم به پیش فاطمه (س) برویم؛ زیرا ما او را غضبناک کردیم، پس از فاطمه اذن ورود خواستند، ولی ایشان اجازه نداد! لذا به نزد علی (ع) رفتند و او آنها را به داخل خانه آورد و چون نزد فاطمه نشستند، آن حضرت، صورتش را به طرف دیوار برگرداند و جواب سلام آنان را نداد... و سپس فرمود: «شما را به خدا سوگند مى‌دهم، آیا شما دو نفر از رسول خدا(ص) نشنیدید که فرمودند: خشنودى فاطمه، خشنودى من؛ و ناراحتى او، ناراحتى من است... هر کس فاطمه را خشنود نماید، مرا خشنود کرده است؛ و هر کس فاطمه را ناراحت کند مرا ناراحت کرده است!» پس ابوبکر و عمر، هر دو گفتند: «آرى ما از رسول خدا(ص) این‌گونه شنیدیم!» در این حال، حضرت فرمود: «پس من، خدا و فرشتگان را شاهد مى‌گیرم که شما دو نفر، مرا اذیت و ناراحت کرده‌اید و در ملاقات با پدرم از شما دو نفر شکایت خواهم کرد!» و سپس اضافه نمودند: «به خدا قسم پس از هر نماز بر شما نفرین می‌کنم!» (الإمامة والسیاسة، ج١،‌ ص١٧) ✍️ و این در حالی است که طبق روایات صحیح السندى که در صحیح‌ترین کتاب‌هاى اهل سنت آمده است، پیامبر (ص) درباره حضرت زهرا (س) فرمودند: «فاطمه پاره تن من است، هر کس او را بیازارد من را آزرده است»: «انما فاطمه بضعه منی یؤذینی ما آذاها» (صحیح مسلم، ج۴، ص۹۰۳)؛ «فاطمه بضعه منی، فمن أغضبها فقد أغضبنی» (صحیح بخاری، ج۴، ص۲۱۰ و ۲۱۹؛ و ج ۵، ص۳۶) 👈 و همچنین طبق آیه ۵٧ سوره احزاب، هر کس پیامبر(ص) را بیازارد در دنیا و آخرت ملعون و مستحق عذاب خوار کننده است: «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآَخِرَهِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا» 💠 در پایان نتیجه‌گیری و قضاوت را به شما عزیزان واگذار می‌نمائیم که آیا با توجه به موارد فوق‌الذکر، باز هم می‌توان ابوبکر را به عنوان خلیفه‌ی مسلمین پذیرفت؟؟؟!!! 👈 «قضاوت با شما» 👉 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «آغاز خلافت خلیفه دوم» موضوع: #احکام_عداوت_با_اهل‌بیت(ع) ❓شخص مسلمانى به طور مکرّر و در حال عصبانیّت به رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) و ائمّه معصومین (علیهم السلام) (نعوذ بالله) توهین مى‌کند... وظیفه همسر، فرزندان و بستگان او چیست؟ ✅ اگر حال او حال عادى باشد، از اسلام بیرون رفته است و همسرش باید از او جدا بشود؛ ولى اگر از حال طبیعى خارج شده و یا مشکوک است که از حال طبیعى خارج شده یا نه، محکوم به اسلام است و در صورت اوّل نیز اگر توبه کند و دوباره آن زن به عقد آن مرد درآید، عقدش صحیح است. ❓اگر شخصی (به ظاهر) مسلمان، عاقل، بالغ، رشید، غنی از نظر اقتصادی، لطیفه یا جوک‌هایی را آزادانه و به اختیار کامل خود با مضامین و حاوی توهین، ناسزاگویی و فحش (نعوذ بالله) به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) نسبت بدهد، حکم شرعی وی چیست؟ ✅ اگر در عرف مصداق اهانت و اسائه به معصومین (علیهم السلام) محسوب شود و او از این مطلب آگاه است، سبب ارتداد او می گردد و احکام مرتد با نظر حاکم شرع درباره او جاری می‌شود. 📚 استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دامت‌برکاته) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «خلافت عمر بن خطاب و چند سؤال بزرگ!» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١١/٠۶ مناسبت روز: امروز ٢٣ جمادی الثانی، اولین روز خلافت خلیفه دوم، عمر بن خطاب است که بلافاصله پس از مرگ ابوبکر، بدون رأی و اجماع بزرگان و مردم!؟ و با وصیت و انتصاب مستقیم خلیفه اول، به کرسی خلافت، تکیه زد! چنانچه در کتب اهل‌سنت چنین آمده: «در اواخر عمر خلیفه اول؛ ابوبکر، عثمان را فرا خواند تا برای او وصیت بنویسد، چون وصیت را آغاز کرد، پیش از آن‌که نامی از کسی برای جانشینی ببرد، بی‌هوش شد و عثمان، خود نام «عمر بن خطاب» را به عنوان خلیفه پس از او نوشت! چون ابوبکر به هوش آمد از عثمان پرسید: چه نوشتی؟ عثمان گفت: از حالی‌که به شما دست داد، ترسیدم و چون از خواست شما آگاه بودم، نام عمر بن خطاب را نوشتم! در این هنگام ابوبکر تکبیر گفت و تأیید کرد و سپس سؤال کرد: «ترسيدی من بميرم و مردم به اختلاف افتند؟» عثمان گفت: «آری»، پس ابوبكر گفت: «خدا تو را از جانب اسلام و مسلمين جزای خير دهد!» (کامل ابن اثیر، ج٢، ص۴٢۵؛ تاریخ مدینه دمشق، ج٣٩ ص١٨۶؛ و...) و البته در ادامه همین ماجرا در منابع دیگر اهل سنت از جمله تاریخ طبری، ج٢ ص٣۵٣ آمده است که: «اسماعیل بن قیس می‌گوید عمر بن خطاب را دیدم که نوشته‌ای در دست داشت که در آن، خليفه اول به جانشینی او وصیت کرده بود و گروهی نیز گرد او را گرفته بودند و می‌گفت: ای مردم بشنوید و از وصیت جانشین پیامبر خدا (ابوبکر) اطاعت کنید!» ❓حالا در اینجا چند سؤال بزرگ مطرح می‌گردد، که امیدواریم همه عزیزان و مخصوصاً عزیزان اهل‌سنت بدون تعصب و با نگاه عقل و منطق به این سؤالات توجه نموده و جواب آنها را از علمای بزرگ خود طلب نمایند: 1️⃣ آیا به راستی «خلیفه اول» از اختلاف میان امت اسلامی نگران بوده و همین موضوع باعث شده تا با نوشتن وصيت‌نامه و معرفی جانشین خود، از تفرقه و ایجاد فتنه میان مسلمانان جلوگیری نماید! اما (العِيَاذُ بِاللّه)، پیامبر خدا (ص) که وصل به وحی الهی بوده‌اند، از این موضوع غفلت نموده و امت اسلامی را به حال خود رها کردند و جانشینی برای خود تعيين ننمودند!!! و آیا به راستی پیامبر خدا که طبق آیات قرآن از مقام عصمت کبرای الهی برخوردارند (العِيَاذُ بِاللّه)، اشتباه کرده‌اند و خليفه اول این اشتباه را متوجه و اصلاح نموده است!!! 2️⃣ اگر طبق گفته علمای عزیز اهل‌سنت، واقعاً پیامبر خدا (ص) به دستور الهی برای خود جانشین معلوم نکرده‌اند و این موضوع را به رأی و اجماع بزرگان و مردم واگذار نموده‌اند و بر همین اساس خلافت خلیفه اول را مشروع دانسته‌اند؛ پس چگونه «خلیفه اول» برخلاف دستور الهی و سنت نبوی و با وجود مخالفت‌ بسیاری از مردم و صحابه بزرگ، برای خود جانشین تعیین نموده است! و آیا این انتصاب از نگاه عزیزان اهل‌سنت، مشروعیت دارد؟ 3️⃣ در معتبرترین کتب اهل‌سنت آمده که پیامبر اکرم (ص) در آخرین روزهای حیات خود و در حضور صحابه بزرگ فرمودند: «قلم و دواتی برای من بیاورید تا برای شما چیزی (وصیتی) بنویسم که پس از آن، هرگز گمراه نشوید!»: «ائْتُونِى بِدَواهٍ وَ کَتِفٍ لِأکْتُبَ لَکُمْ کِتَاباً لَا تَضِلّوا بَعْدَهُ أبَداً»؛ ولی متأسفانه با مخالفت و ممانعت و جسارت خليفه دوم، به محضر پیامبر معصوم الهی (که طبق شهادت قرآن کریم در آیه‌ی ٣ و ۴ سوره‌ی نجم، تمام سخنان و رفتار و کردار ایشان از وحی الهی نشأت می‌گیرد)، روبرو شدند و عمر گفت: رسول خدا (العِيَاذُ بِاللّه)، هذیان می‌گویند: «اِنَّ نَبیَّ اللهِ لَیَهجُر!!!» و کتاب خدا برای ما کافی است: «حسبنا كتاب‌الله» حال چگونه در اینجا، وصیت خلیفه اول که طبق شهادت بزرگان اهل‌سنت در حال احتضار بوده و به علت بیماری بسیار شدید او، با بیهوشی ابوبکر، وصیت ناتمام مانده و ادامه آن توسط عثمان نوشته شده، معتبر است و هذیان‌گویی نیست!!! ✍️ البته در این موضوع، سخن بسیار است که ما در این مجال کوتاه، به همین سه سؤال بسنده کرده و قضاوت را به شما واگذار می‌نمائیم! و سخن امروز را با بخشی از خطبه شقشقیه امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه به پایان می‌بریم: «آگاه باشيد! به خدا سوگند پسر ابی قُحافه، پيراهن خلافت را در حالی به تن كرد كه می‌دانست جايگاه من در خلافت و جانشينی رسول خدا، همانند جايگاه محور و گردونه‌ی سنگ آسيابست... پس، در حالی كه خار در چشم و استخوان در گلو داشتم... شكيبائی ورزيدم! تا آنگاه كه اولی به پايان راه رسيد...و شگفتا! که بااینکه در زمان حیاتش مى‌خواست حکومت را واگذارد، ولى براى بعد خود عقد خلافت را جهت دیگرى بست! و چه سخت هر کدام به یکى از دو پستان خلافت چسبیدند... به خدا قسم مردم در زمان او، دچار اشتباه و ناآرامى،و تلوّن مزاج و انحراف از راه خدا شدند...» ✅ قضاوت با شما https://eitaa.com/ROOZBARG