✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «سالروز مرگ خلیفه اول» موضوع: #احکام_عداوت_با_اهل‌بیت(ع) ❓اگر شوهر نسبت به پیامبر و ائمه اطهار (علیهم السلام) توهین کند و آنها را قبول نداشته باشد چه حکمی دارد و چگونه می‌توان طلاق گرفت؟ ✅ مسلمان اگر از دین خود برگردد و یا به پیامبر (ص) و ائمه اطهار توهین نماید، مرتد محسوب و احکام ارتداد درباره او جاری است از جمله اینکه همسرش از او جدا می‌شود و در مورد مذکور می‌تواند به دادگاه شکایت کند. 📚 استفتاء از دفتر امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ❓اگر شخصی به معصومین علیهم السلام دشمنی ورزد یا ناسزار گوید کافر است؟ ✅ هرگاه کسى- پناه بر خدا- به خدا، یا پیامبر(ص) یا یکى از ائمّه معصومین(ع) یا فاطمه زهرا (س) دشنام و ناسزا گوید یا با آن‌ها عداوت داشته باشد، کافراست. 📚 استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دامت‌برکاته) ✅ اگر مسلمانی به يكی از دوازده امام عليهم السلام دشنام دهد، يا با آنان دشمنی داشته باشد، نجس است. 📚 استفتائات آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی (دامت‌برکاته) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مرگ خلیفه اول» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/١١/٠۵ مناسبت روز: ٢٢ جمادی‌الثانی روز مرگ ابوبکر (خليفه اول) است؛ او که از اولین مسلمانان صدر اسلام پس از امیرالمؤمنین (ع) و حضرت خدیجه (س)؛ و از مهاجرین و اصحاب رسول خدا بود، ولی متأسفانه پس از درگذشت پیامبر (ص)، علیرغم توصیه‌های مکرر ایشان درباره خلافت و امامت امیرالمؤمنین حضرت علی(ع)، در ماجرای سقیفه بنی ساعده، خلافت مسلمین را غصب نمود! ابوبكر به مدت دو سال و سه ماه و پنج روز خلافت، حوادث بحث‌برانگیز را در تاریخ اسلام رقم زد، که از آن جمله می‌توان به غصب فدک، حمله به خانه حضرت زهرا (س) و گرفتن بیعت با تهدید و تطمیع و... اشاره نمود! اما در روزبرگ امروز به دنبال بیان این حوادث تلخ تاریخی و قضاوت در رابطه با آن‌ها نیستیم! بلکه فقط می‌خواهیم به یکی از نکاتی که خلیفه اول قبل از مرگ خود به آن اعتراف نموده، بپردازیم و قضاوت را به شما واگذار نماییم! در کتب معتبر تاریخی اهل‌سنت آمده است كه عبدالرحمن بن عوف (يكی از صحابه كبار) در آخرين روزهای زندگی خلیفه اول، به نزد او رفت و ابوبكر به وی گفت: من از چيزی حسرت نمی‌خورم، مگر از سه کاری كه مرتكب شدم و ای كاش آن‌ها را انجام نمی‌دادم! و سپس یکی از آن موارد را اینچنین بیان نمود که «ای كاش خانه فاطمه (س) دختر رسول اكرم (ص) را مورد تفتيش و هجوم قرار نداده و افراد (بيگانه) را وارد بر آن نمی‌كردم، اگر چه در را بر رويم می‌بستند!» (تاريخ اليعقوبی، ج٢، ص١٣٧؛ تاریخ طبری، ج٣، ص٢٣۶؛ مروج الذهب، ج٢،ص٣٠١؛ المعجم الكبير، ج١، ص۶٢؛ تاريخ الإسلام، ج٣، ص١١٧؛ و... ) ❓حالا با توجه به اعتراف و ندامت خلیفه اول، برای حمله به خانه حضرت زهرا (س) و رنجیده خاطر نمودن ایشان، سؤال این است که آیا حضرت در دوران عمر شریفشان، ابوبکر را بخشیده‌اند و یا کماکان تا پایان عمر از خلیفه اول خشمگین و ناراضی بودند؟ ✅ برای پاسخگویی به این سؤال، ابتدا باید بدانیم که موضوع نارضایتی و خشم حضرت فاطمه (س) از ابوبکر از جمله مسائل غیر قابل انکار تاریخی است! چنانچه بخارى در صحیح‌ترین کتاب اهل‌سنت؛ بیهقی در السنن الکبری؛ ذهبی در کتاب تاریخ الاسلام و...، از غضب و قهر فاطمه(س) بر ابوبکر، سخن‌ها گفته‌اند! که در این مجال کوتاه به برخی از آنها اشاره می‌نمائیم: ⬅️ بخاری مى‌نویسد: «فاطمه دختر رسول خدا (ص) از ابوبکر خشمگین و از وى روى گردان شد و این ناراحتى ادامه داشت تا از دنیا رفت!» (صحیح بخاری، ج٣،‌ ص١١٢۶) ⬅️ بیهقی نیز می‌نویسد: «فاطمه (س) بر ابوبکر غضب کرد و از او اعراض نمود و با او صحبت نکرد تا اینکه وفات یافت، پس علی (ع)، ایشان را شبانه دفن کرد!» (السنن الکبری، ج۶، ص٣٠٠) علاوه بر این موارد، در کتاب اَلْاِمامَةُ وَ السّیاسَة آمده که عمر به ابوبکر گفت: بیا با هم به پیش فاطمه (س) برویم؛ زیرا ما او را غضبناک کردیم، پس از فاطمه اذن ورود خواستند، ولی ایشان اجازه نداد! لذا به نزد علی (ع) رفتند و او آنها را به داخل خانه آورد و چون نزد فاطمه نشستند، آن حضرت، صورتش را به طرف دیوار برگرداند و جواب سلام آنان را نداد... و سپس فرمود: «شما را به خدا سوگند مى‌دهم، آیا شما دو نفر از رسول خدا(ص) نشنیدید که فرمودند: خشنودى فاطمه، خشنودى من؛ و ناراحتى او، ناراحتى من است... هر کس فاطمه را خشنود نماید، مرا خشنود کرده است؛ و هر کس فاطمه را ناراحت کند مرا ناراحت کرده است!» پس ابوبکر و عمر، هر دو گفتند: «آرى ما از رسول خدا(ص) این‌گونه شنیدیم!» در این حال، حضرت فرمود: «پس من، خدا و فرشتگان را شاهد مى‌گیرم که شما دو نفر، مرا اذیت و ناراحت کرده‌اید و در ملاقات با پدرم از شما دو نفر شکایت خواهم کرد!» و سپس اضافه نمودند: «به خدا قسم پس از هر نماز بر شما نفرین می‌کنم!» (الإمامة والسیاسة، ج١،‌ ص١٧) ✍️ و این در حالی است که طبق روایات صحیح السندى که در صحیح‌ترین کتاب‌هاى اهل سنت آمده است، پیامبر (ص) درباره حضرت زهرا (س) فرمودند: «فاطمه پاره تن من است، هر کس او را بیازارد من را آزرده است»: «انما فاطمه بضعه منی یؤذینی ما آذاها» (صحیح مسلم، ج۴، ص۹۰۳)؛ «فاطمه بضعه منی، فمن أغضبها فقد أغضبنی» (صحیح بخاری، ج۴، ص۲۱۰ و ۲۱۹؛ و ج ۵، ص۳۶) 👈 و همچنین طبق آیه ۵٧ سوره احزاب، هر کس پیامبر(ص) را بیازارد در دنیا و آخرت ملعون و مستحق عذاب خوار کننده است: «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآَخِرَهِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا» 💠 در پایان نتیجه‌گیری و قضاوت را به شما عزیزان واگذار می‌نمائیم که آیا با توجه به موارد فوق‌الذکر، باز هم می‌توان ابوبکر را به عنوان خلیفه‌ی مسلمین پذیرفت؟؟؟!!! 👈 «قضاوت با شما» 👉 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «آغاز خلافت خلیفه دوم» موضوع: #احکام_عداوت_با_اهل‌بیت(ع) ❓شخص مسلمانى به طور مکرّر و در حال عصبانیّت به رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) و ائمّه معصومین (علیهم السلام) (نعوذ بالله) توهین مى‌کند... وظیفه همسر، فرزندان و بستگان او چیست؟ ✅ اگر حال او حال عادى باشد، از اسلام بیرون رفته است و همسرش باید از او جدا بشود؛ ولى اگر از حال طبیعى خارج شده و یا مشکوک است که از حال طبیعى خارج شده یا نه، محکوم به اسلام است و در صورت اوّل نیز اگر توبه کند و دوباره آن زن به عقد آن مرد درآید، عقدش صحیح است. ❓اگر شخصی (به ظاهر) مسلمان، عاقل، بالغ، رشید، غنی از نظر اقتصادی، لطیفه یا جوک‌هایی را آزادانه و به اختیار کامل خود با مضامین و حاوی توهین، ناسزاگویی و فحش (نعوذ بالله) به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) نسبت بدهد، حکم شرعی وی چیست؟ ✅ اگر در عرف مصداق اهانت و اسائه به معصومین (علیهم السلام) محسوب شود و او از این مطلب آگاه است، سبب ارتداد او می گردد و احکام مرتد با نظر حاکم شرع درباره او جاری می‌شود. 📚 استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دامت‌برکاته) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «خلافت عمر بن خطاب و چند سؤال بزرگ!» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١١/٠۶ مناسبت روز: امروز ٢٣ جمادی الثانی، اولین روز خلافت خلیفه دوم، عمر بن خطاب است که بلافاصله پس از مرگ ابوبکر، بدون رأی و اجماع بزرگان و مردم!؟ و با وصیت و انتصاب مستقیم خلیفه اول، به کرسی خلافت، تکیه زد! چنانچه در کتب اهل‌سنت چنین آمده: «در اواخر عمر خلیفه اول؛ ابوبکر، عثمان را فرا خواند تا برای او وصیت بنویسد، چون وصیت را آغاز کرد، پیش از آن‌که نامی از کسی برای جانشینی ببرد، بی‌هوش شد و عثمان، خود نام «عمر بن خطاب» را به عنوان خلیفه پس از او نوشت! چون ابوبکر به هوش آمد از عثمان پرسید: چه نوشتی؟ عثمان گفت: از حالی‌که به شما دست داد، ترسیدم و چون از خواست شما آگاه بودم، نام عمر بن خطاب را نوشتم! در این هنگام ابوبکر تکبیر گفت و تأیید کرد و سپس سؤال کرد: «ترسيدی من بميرم و مردم به اختلاف افتند؟» عثمان گفت: «آری»، پس ابوبكر گفت: «خدا تو را از جانب اسلام و مسلمين جزای خير دهد!» (کامل ابن اثیر، ج٢، ص۴٢۵؛ تاریخ مدینه دمشق، ج٣٩ ص١٨۶؛ و...) و البته در ادامه همین ماجرا در منابع دیگر اهل سنت از جمله تاریخ طبری، ج٢ ص٣۵٣ آمده است که: «اسماعیل بن قیس می‌گوید عمر بن خطاب را دیدم که نوشته‌ای در دست داشت که در آن، خليفه اول به جانشینی او وصیت کرده بود و گروهی نیز گرد او را گرفته بودند و می‌گفت: ای مردم بشنوید و از وصیت جانشین پیامبر خدا (ابوبکر) اطاعت کنید!» ❓حالا در اینجا چند سؤال بزرگ مطرح می‌گردد، که امیدواریم همه عزیزان و مخصوصاً عزیزان اهل‌سنت بدون تعصب و با نگاه عقل و منطق به این سؤالات توجه نموده و جواب آنها را از علمای بزرگ خود طلب نمایند: 1️⃣ آیا به راستی «خلیفه اول» از اختلاف میان امت اسلامی نگران بوده و همین موضوع باعث شده تا با نوشتن وصيت‌نامه و معرفی جانشین خود، از تفرقه و ایجاد فتنه میان مسلمانان جلوگیری نماید! اما (العِيَاذُ بِاللّه)، پیامبر خدا (ص) که وصل به وحی الهی بوده‌اند، از این موضوع غفلت نموده و امت اسلامی را به حال خود رها کردند و جانشینی برای خود تعيين ننمودند!!! و آیا به راستی پیامبر خدا که طبق آیات قرآن از مقام عصمت کبرای الهی برخوردارند (العِيَاذُ بِاللّه)، اشتباه کرده‌اند و خليفه اول این اشتباه را متوجه و اصلاح نموده است!!! 2️⃣ اگر طبق گفته علمای عزیز اهل‌سنت، واقعاً پیامبر خدا (ص) به دستور الهی برای خود جانشین معلوم نکرده‌اند و این موضوع را به رأی و اجماع بزرگان و مردم واگذار نموده‌اند و بر همین اساس خلافت خلیفه اول را مشروع دانسته‌اند؛ پس چگونه «خلیفه اول» برخلاف دستور الهی و سنت نبوی و با وجود مخالفت‌ بسیاری از مردم و صحابه بزرگ، برای خود جانشین تعیین نموده است! و آیا این انتصاب از نگاه عزیزان اهل‌سنت، مشروعیت دارد؟ 3️⃣ در معتبرترین کتب اهل‌سنت آمده که پیامبر اکرم (ص) در آخرین روزهای حیات خود و در حضور صحابه بزرگ فرمودند: «قلم و دواتی برای من بیاورید تا برای شما چیزی (وصیتی) بنویسم که پس از آن، هرگز گمراه نشوید!»: «ائْتُونِى بِدَواهٍ وَ کَتِفٍ لِأکْتُبَ لَکُمْ کِتَاباً لَا تَضِلّوا بَعْدَهُ أبَداً»؛ ولی متأسفانه با مخالفت و ممانعت و جسارت خليفه دوم، به محضر پیامبر معصوم الهی (که طبق شهادت قرآن کریم در آیه‌ی ٣ و ۴ سوره‌ی نجم، تمام سخنان و رفتار و کردار ایشان از وحی الهی نشأت می‌گیرد)، روبرو شدند و عمر گفت: رسول خدا (العِيَاذُ بِاللّه)، هذیان می‌گویند: «اِنَّ نَبیَّ اللهِ لَیَهجُر!!!» و کتاب خدا برای ما کافی است: «حسبنا كتاب‌الله» حال چگونه در اینجا، وصیت خلیفه اول که طبق شهادت بزرگان اهل‌سنت در حال احتضار بوده و به علت بیماری بسیار شدید او، با بیهوشی ابوبکر، وصیت ناتمام مانده و ادامه آن توسط عثمان نوشته شده، معتبر است و هذیان‌گویی نیست!!! ✍️ البته در این موضوع، سخن بسیار است که ما در این مجال کوتاه، به همین سه سؤال بسنده کرده و قضاوت را به شما واگذار می‌نمائیم! و سخن امروز را با بخشی از خطبه شقشقیه امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه به پایان می‌بریم: «آگاه باشيد! به خدا سوگند پسر ابی قُحافه، پيراهن خلافت را در حالی به تن كرد كه می‌دانست جايگاه من در خلافت و جانشينی رسول خدا، همانند جايگاه محور و گردونه‌ی سنگ آسيابست... پس، در حالی كه خار در چشم و استخوان در گلو داشتم... شكيبائی ورزيدم! تا آنگاه كه اولی به پايان راه رسيد...و شگفتا! که بااینکه در زمان حیاتش مى‌خواست حکومت را واگذارد، ولى براى بعد خود عقد خلافت را جهت دیگرى بست! و چه سخت هر کدام به یکى از دو پستان خلافت چسبیدند... به خدا قسم مردم در زمان او، دچار اشتباه و ناآرامى،و تلوّن مزاج و انحراف از راه خدا شدند...» ✅ قضاوت با شما https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «سالروز رحلت فقیه پارسا و مجاهد حضرت آیت‌الله العظمی سید محمد رضا گلپایگانی (ره)» موضوع: #احکام_امربه‌معروف_و_نهی‌از‌منکر ✅ امر به معروف و نهی از منکر یعنی مردم را به کار نیک واداشتن و از کار زشت بازداشتن. ✅ امر به معروف و نهی از منکر نه تنها به اتفاق فقهای اسلام واجب است، بلکه اصل وجوب آن جزو ضروریات دین مبین اسلام به شمار می‌آید. 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ❓آیا امر به معروف حتماً باید به صورت دستوری باشد یا می توانیم با توصیه، خواهش و...، امر به معروف و نهی از منکر کنیم؟ ✅ اگر با توصیه، موعظه، بیان حکم شرعی و مانند آن، اثر مطلوب حاصل شود، امر و نهی واجب نیست؛ در غیر این صورت اگر احتمال بدهد که امر و نهی اثر دارد، باید امر و نهی کند و در صورتی که امر و نهی با زبان نرم و اخلاق خوش تأثیر داشته باشد، جایز نیست با تندی و خشونت امر و نهی نماید. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فقیه پارسا و مجاهد» روز پنجشنبه، ١۴٠٠/١١/٠٧ مناسبت روز: امروز ٢۴ جمادی الثانی، سالروز رحلت فقیه پارسا و مجاهد حضرت آیت‌الله العظمی سید محمدرضا موسوی گلپایگانی (ره) از مراجع بزرگ شیعه در جهان معاصر است که علاوه بر فعالیت‌های بی‌بدیل در عرصه‌ علوم و فرهنگ اسلامی و تربیت عالمان بزرگ، خدمات ارزشمندی در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی نموده و با همراهی امام امت، نقش به سزایی در روشنگری جامعه و پیروزی انقلاب اسلامی داشته‌اند، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مقدس این عالم ربانی آغاز می‌نمائیم؛ سید محمدرضا گلپایگانی در هشتم ماه ذی‌القعده ۱۳۱۶ قمری در گلپایگان، پا به عرصه وجود نهاد؛ پدرش آقا سید محمدباقر، عالمی معروف به زهد و تقوا، و کوشا در امر به معروف و نهی از منکر بود که هم اینک مرقد ایشان مورد احترام و زیارت مردم است؛ سید محمدرضا در سه سالگی، مادر، و در نه سالگی پدر گرامیش را از دست داد و دوران کودکی را با یتیمی و مشکلات و سختی‌های فراوان سپری کرد‌؛ او تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه گذراند‌ و در نوجوانی به شوق تحصیل علوم اسلامی، زانوی ادب نزد اساتیدی همچون آیت الله محمدتقی گوگدی (ره) و آیت الله سید محمدحسن خوانساری (ره) زد‌؛ وی با سعی و تلاش و هوش سرشار، در نوزده سالگی، شایستگی حضور در درس خارج فقه و اصول حضرت آیت‌الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی (ره) در اراک را پیدا کرد و سپس با تأسیس حوزه علمیه قم همراه با آیت‌الله مؤسس به شهر مقدس قم هجرت نموده و از محضر بزرگانی همچون حضرات آیات عظام میرزای نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی، آیت‌الله بروجردی، آقا ضیاء عراقی بهره‌ها برد و موفق به اجازه اجتهاد از حضرت آیت الله العظمی حائری یزدی و اجازه نقل روایت از مرحوم شیخ عباس قمی و آقا شیخ محمدرضا اصفهانی شد؛ آیت‌الله العظمی گلپایگانی در طول بیش از هفتاد سال تعلیم و تعلم دانش اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، و تألیف و تصنیف ده‌ها اثر ارزشمند، نسبت به تربیت صدها تن از ستارگان درخشان آسمان علم و اندیشه همت گمارد که از مشهور‎ترین آن‌ها می‌توان به بزرگانی چون حضرات آیات مرتضی مطهری، سید محمدعلی قاضی طباطبایی، سید اسدالله مدنی، محمد مفتح، سید محمد بهشتی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، لطف الله صافی گلپایگانی، حسن حسن زاده آملی، رضا استادی، احمد جنتی و مرتضی حائری یزدی اشاره نمود؛ این فقیه مجاهد از بدو حرکت شجاعانه روحانیت به رهبری امام خمینی (ره)، به مبارزات پیگیر و بی‎‌امان با استبداد پرداخت و نخستین اعلامیه اعتراض به لایحه ننگین «انجمن‎های ایالتی و ولایتی» در مهرماه ۱۳۴۱ شمسی از سوی ایشان صادر شد و به دنبال آن، همواره پشتیبان و یار امام راحل و یاور مردم مظلوم ایران تا سقوط رژیم منحوس پهلوی بود؛ چنانچه امام امت فرموده بودند: «آقای گلپایگانی عِزّ اسلام است و نقش بسیار زیادی در پیشبرد مبارزات ملت مسلمان دارند!» پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ایشان در جهت تأیید کامل مواضع حضرت امام و تقویت موقعیت ایشان به عنوان ولی فقیه و رهبر نظام اسلامی نقش به‌سزایی داشته و تمامی مساعی خویش را برای تقویت نظام اسلامی و پیشبرد اهداف انقلاب به کار برد؛ این مرجع بزرگ جهان تشیع با وجود اشتغالات علمی فراوان، همواره در کنار مردم و یاور مستضعفان بود و نسبت به بنیان نهادن ده‌ها مؤسسه عام‌المنفعه همچون مسجد، مدرسه، کتابخانه، بیمارستان و مؤسسات خیریه در کشور و جهان همت گمارد؛ زهد و بی ‎اعتنایی به جلوه‌های دنیا، تواضع، بهره‌وری از فرصت‌ها، تجلیل از مقام فقها و مراجع معاصر، تشویق عالمان و نویسندگان، اهتمام بسیار به حفظ و قرائت قرآن، و عشق به ساحت مقدس ائمه اطهار (ع)، بخشی از ویژگی‌های اخلاقی این فقیه پارسا است‌؛ که بالاخره پس از ۹۶ سال عمر بابرکت در ۲۴ جمادی الثانی ۱۴۱۴ قمری، دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع باشکوه در تهران و قم، در مسجد بالا سر در مرقد مطهر حضرت معصومه (س)، آرام گرفت؛ رهبر فرزانه انقلاب پس از رحلت این عالم عامل، در پیامی ایشان را «عالم بزرگ، فقیه نام‌آور، مرجع تقلید عظیم‌الشأن، عبدصالح و تقى نقى زکى» نامیده و فرمودند: «این شخصیت والاى علمى کهن‌سال در میان مراجع عظام تقلید، یکى از موفق‌ترین و سعادتمندترین‌ها بودند... اولین مدرسه علوم دینى به سبک جدید را ایشان در قم تأسیس کردند؛ اولین مؤسّسه بزرگ قرآنى را ایشان در قم بنیان نهادند؛ اولین فهرست بزرگ فقهى و حدیثى با استفاده از دانش و اختراعات جدید بشرى را ایشان پدید آوردند؛ صدها مدرسه، مسجد و مؤسّسه تبلیغ دین را در سراسر کشور و در کشورهاى دیگر بنیان کردند...» ✍️ روحش شاد، یادش گرامی نامش جاودان و راهش همواره پررهرو باد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «سالروز رحلت فقیه، حکیم و عارف بزرگ شیعه، حضرت آیت‌الله سید علی قاضی طباطبائی (ره)» موضوع: #احکام_امربه‌معروف_و_نهی‌از‌منکر ✅ محدوده‌ی امر به معروف و نهی از منکر منحصر به قشر و صنف خاصی از مردم نیست و تمام اقشار و اصناف واجد شرایط را در بر می‌گیرد حتی بر زن و فرزند واجب است که هنگام مشاهده‌ی ترک معروف یا انجام حرام توسط پدر و مادر یا شوهر، به امر به معروف و نهی از منکر در صورت تحقق شرایط آن مبادرت کنند. ✅ هرگاه موضوع و شرایط امر به معروف و نهی از منکر محقق باشد، تکلیف شرعی و وظیفه‌ی واجب اجتماعی و انسانی همه‌ی مکلفین است، و حالت‌های مختلف مکلف، مانند مجرد یا متأهل بودن در آن تأثیر ندارد و به صرف این که مکلف مجرد است، تکلیف از او ساقط نمی‌شود. 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «دریای عرفان» روز جمعه، ١۴٠٠/١١/٠٨ مناسبت روز: امروز هشتم بهمن ماه برابر با سالروز رحلت فقیه، حکیم و عارف بزرگ شیعه، حضرت آیت‌الله سید علی قاضی طباطبائی (ره) است که عالمان بزرگی چون علامه طباطبایى و حضرات آیات عظام محمد تقی بهجت، سیدابوالقاسم خوئی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی از شاگردان مکتب اخلاقی ایشان هستند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مطهر این عالم ربانی آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک سخن گفتن از عالم و عارف عظیمی که بزرگان شیعه، به شاگردی او افتخار می‌نمایند، بسیار سخت و از عهده‌ی حقیر خارج است! بزرگمردی که خمینی کبیر (ره) درباره‌ی او می‌فرمایند: «قاضی، کوهی بود از عظمت و مقام توحید!» و مفسر بزرگ قرآن، علامه طباطبائی (ره) در ستایش وی فرموده‌ است: «ما هر چه داریم، از مرحوم قاضی داریم؛ چه آنچه را که در حیاتش از او تعلیم گرفتیم و از محضرش استفاده کردیم، چه طریقی که خودمان داریم، از مرحوم قاضی گرفته‌ایم!» لذا در این مجال کوتاه تنها به بخشی از توصیه‌های اخلاقی و عرفانی این استاد بزرگ اخلاق بسنده می‌کنیم که بی‌شک می‌تواند راهگشای ما، برای رسیدن به مراحل عالی معنویت باشد: 1️⃣ اولین سفارش استاد، همواره نماز اول وقت بود، چنانچه شاگرد برجسته ایشان، آیت‌الله العظمی بهجت (ره) از استاد نقل کرده‌اند که می‌فرمودند: «اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد، مرا لعن کند!» همچنین آیت‌الله قاضی در وصیت‌ خود، چنین آورده‌اند: «نماز را بازاری نکنید، اول وقت به‌جا بیاورید و با خضوع و خشوع! اگر نماز را تحفظ کردید همه چیزتان محفوظ می‌ماند و تسبیح صدیقه کبری سلام‌الله علیها که از ذکر کبیر به شمار می‌آید و آیت‌الکرسی را در تعقیب نماز ترک نکنید...» 2️⃣ دومین توصیه استاد را باید مأنوس بودن با قرآن دانست؛ به‌گونه‌ای که می‌فرمودند که: «هیچ‌گاه از قرآن جدا نشوید»؛ و در نامه‌ خود به علامه طباطبایی تاکید نمودند: «بر شما باد به قرائت قرآن کریم در شب با صدای زیبا و غم‌انگیز، پس آن نوشیدنی و شراب مؤمنان است! و کمتر از یک جزء تلاوت نکنید...» 3️⃣ توصیه دیگر ایشان راجع به خواندن و تأمل کردن در تاریخ اسلام بود؛ که تأکید داشتند: «یک دوره تاریخ اسلام را از ولادت حضرت رسول (ص) تا (غیبت امام زمان) ۲۶۰ ه.ق بخوانید» 4️⃣ دیگر توصیه استاد، اهتمام به نماز شب بود؛ چنانچه در وصیت خود آورده‌اند: «و اما نماز شب، پس هیچ چاره و گریزی برای مؤمنین از آن نیست! و تعجب از کسی است که می‌خواهد به کمال دست یابد، در حالی که برای نماز شب قیام نمی‌کند! و ما نشنیدیم که احدی بتواند به آن مقامات، دست یابد مگر به‌وسیله نماز شب!» همچنین علامه طباطبایی نقل کرده‌اند که: «استاد دست خود را روی شانه من گذاردند و فرمودند: ای فرزندم! دنیا می‌خواهی، نماز شب بخوان! آخرت می‌خواهی، نماز شب بخوان!» 5️⃣ یکی دیگر از توصیه‌های ویژه حضرت استاد، «توسل به امام‌حسین‌ (ع)» بود؛ چنانچه در یکی از نامه‌هایشان چنین مرقوم فرمودند: «محال است انسانی به‌جز از راه سیدالشهدا (ع) به مقام توحید برسد؛ جاری شدن فیوضات و خیرات از مسیر حضرت سیدالشهدا (ع) است و مقدمه این فضیلت هم، حضرت قمر بنی‌هاشم (ع) است» 6️⃣ همچنین استاد، بر انجام زیارت حضرت سید الشهدا (ع) و گرفتن روضه هفتگی ولو با حضور دو سه نفر، همواره تاکید نموده و می‌فرمودند: «این کار سبب گشایش امور است!» 7️⃣ توصیه دیگر ایشان در رعایت حق‌الناس بود و می‌فرمودند: «اگر حقی که برگردنت باشد تا ادا نکنی باب روحانیت، باب قرب، و باب معرفت باز شدنی نیست!» 8️⃣ استاد می‌فرمودند: «از آن چیزها که بسیار لازم و با اهمیت است، دعا برای فرج حضرت حجت صلوات‌الله‌علیه در قنوت نماز وتر است بلکه در هر روز و در همه اوقات» 9️⃣ و در پایان وصيت خود فرمودند: «گر چه این حرف‌ها، آهن سرد کوبیدن است، ولی بنده لازم است بگویم، اطاعت از والدین، حسن خلق، ملازمت صدق، موافقت ظاهر با باطن، ترک خدعه و حیله، و تقدم در سلام و نیکویی کردن با هر برّ و فاجر، مگر در جایی که خدا نهی کرده؛ (و در نهایت) اللّه اللّه اللّه که دل هیچ‌کس را نرنجانید!» ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر معظم انقلاب در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره بزرگداشت علامه قاضی، به پایان می‌بریم که فرمودند: «مرحوم میرزا علی آقای قاضی، یکی از حسنات دهر است! یعنی واقعاً شخصیت برجسته علمی  و عملی مرحوم آقای قاضی، حالا اگر نگوییم بی‌نظیر، حقاً در بین بزرگان کم ‌نظیر است‌...» ✍️ روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان و راهش همواره پررهرو باد. 📚 برگرفته از کتاب «دریای عرفان» نوشته هادی هاشمیان و دانشنامه جهان اسلام، مدخل "قاضی طباطبائی (ره) https://eitaa.com/ROOZBARG