تا به حال مسافر کانادا، آمریکا یا استرالیا نبودم.
غیر از عراق، هوای کشور خارجی دیگری را تنفس نکردم.
من بیست و یک سال را در خانهای دو طبقه با پشتبامی فوقالعاده که شبیه به دنیای اتاق زیر شیروانی کارتونهای بچگیام بود، گذراندم؛ به جرأت میتوانم بگویم بیست و یک سال از عمرم را غرق لذت بودم و این یعنی نعمت الهی!
با وجود این سکونت، از کشورهایی مثل هند و پاکستان و افغانستان، محصولات رسانهای نوشیدم و میتوانم با کمی خیالپردازی، زندگی در این کشورها را تصور کنم.
و اما اروپا؛ برایم سرد است؛ حتی تابستان و تیغ آفتابش. آدمهایی دارد یخ زده! نمیدانم درست است یا نه اما من آسیایی ها را بسیار آرامشبخشتر میدانم؛ مثلا یک ژاپنی که یادآور شکوفههای گیلاس است. یا یک هندی که با دیدنش دنیایی از رنگ و آواز و ادویه برایم دلبری میکند. یا یک افغان که ادبیاتش طعم اصالت را زیر زبانم جای میدهد. یا...
من آسیا و داراییهایش را دوستتر میدارم...
✍🏻فاء.اندیشه
#جهان_گردی
@andisheh_ir1