صفحه ۴۷۳ مصحف شریف سوره مبارکه غافر #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۴۷۳ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

صفحه ۴۷۵ مصحف شریف سوره مبارکه غافر #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۴۷۵ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : کرد 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۴۷۶ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : سه گاه 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

صفحه ۴۷۷ مصحف شریف انتهای سوره مبارکه فصلت #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

🔸ترتیل صفحه ۴۷۷ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات - رست 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

قرآن ترجمه المیزان سوره 41 سوره مبارکه فصلت صفحه 477 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان حم (1) حاء، ميم. (1) تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (2) [اين قرآن] فرود آورده شده از جانب آن [خداى ]رحمان رحيم است. (2) كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (3) کتابى است خواندنى به زبان عربى که آياتش براى مردمى که دانا هستند تبيين شده است. (3) بَشِيرًا وَنَذِيرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (4) در حالى که بشارت دهنده و اخطار کننده است، پس بيشتر آنان روى گرداندند و از اين رو آنان [حق را ]نمى شنوند. (4) وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ وَفِي آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِنْ بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ (5) و گفتند: قلب هاى ما از آنچه ما را به آن دعوت مى کنى محجوب است و در گوش هاى ما سنگينى است و ميان ما و تو حائلى وجود دارد، پس تو [آنچه مى توانى] بکن که ما نيز قطعاً [آنچه مى توانيم ]مى کنيم. (5) قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ ۗ وَوَيْلٌ لِلْمُشْرِكِينَ (6) بگو: جز اين نيست که من بشرى مانند شما هستم که به من وحى مى شود که معبود شما معبودى يگانه است پس مستقيم به سوى او توجّه کنيد و از او آمرزش بخواهيد، و واى بر مشرکان! (6) الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (7) همانان که زکات نمى دهند و آنان خود منکر آخرت اند. (7) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (8) بى شک کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، براى آنان اجرى تمام نشدنى خواهد بود. (8) ۞ قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدَادًا ۚ ذَٰلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ (9) بگو: آيا شما حتماً به آن خدايى که زمين را در دو روز آفريد کفر مىورزيد و براى او همتايى قرار مى دهيد؟ اين است خداوندگار جهانيان. (9) وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِنْ فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاءً لِلسَّائِلِينَ (10) و در زمين کوه هايى ثابت بر روى آن قرار داد و در آن خير فراوان نهاد و موادّ خوراکى آن را در چهار روز در آن اندازه گيرى کرد که براى خواهندگان برابرِ نيازشان است. (10) ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ (11) سپس به سوى آسمان در حالى که دود بود توجه کرد، پس به آن و به زمين [با فرمان تکوين ]گفت: با رغبت يا کراهت بياييد (شکل بگيريد) [با زبان حال ]گفتند: فرمان پذير آمديم (شکل گرفتيم). (11) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🔸ترتیل صفحه ۴۷۸ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : ماهور 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

صفحه ۴۷۹ مصحف شریف انتهای سوره مبارکه فصلت #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۴۷۹ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : کرد - صبا 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

قرآن ترجمه المیزان سوره 41 سوره مبارکه فصلت صفحه 479 وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنَا ۖ قَالُوا أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (21) و به پوست هايشان مى گويند: چرا به زيان ما شهادت داديد؟ مى گويند: خدايى که هر چيز [صاحب نطقى ]را گويا کرده ما را به سخن در آورده است و او نخستين بار شما را آفريد و تنها به سوى او بازگردانده مى شويد. (21) وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَٰكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ (22) و شما که [هنگام گناه] پنهان مى شديد از ترس اين نبود که گوش ها و چشم ها و پوست هايتان به زيانتان شهادت بدهند، بلکه گمان مى کرديد که خدا بسيارى از کارهاى شما (گناهان پنهانى شما) را نمى داند. (22) وَذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (23) و اين بود گمان شما که درباره پروردگارتان داشتيد که شما را به هلاکت کشيد و در نتيجه از زيانکاران شديد. (23) فَإِنْ يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ ۖ وَإِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ (24) پس اگر صبر کنند [بى فايده است چرا که ]آتش جايگاه آنان است و اگر [از خدا] طلب رضايت کنند از آنان راضى نخواهد شد. (24) ۞ وَقَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (25) و براى آنان همدمانى [از شياطين] قرار داديم پس آنچه را که پيش رو و آنچه را که پشت سر داشتند (همه زشتى ها را) برايشان زينت دادند و قول عذاب بر آنان در ميان امّت هايى از جنّ و انس که پيش از ايشان در گذشتند محققّ شد، بى شک آنان زيانکاراند. (25) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ (26) و آنان که کفر ورزيدند گفتند: به اين قرآن گوش ندهيد و در آن لغو و ياوه بيفکنيد شايد غالب شويد. (26) فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذَابًا شَدِيدًا وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (27) پس حتماً به آنان که کفر ورزيدند [در دنيا ]عذابى سخت مى چشانيم و قطعاً در برابر کارهاى بدى که انجام مى دادند [در آخرت] به آنان کيفر مى دهيم. (27) ذَٰلِكَ جَزَاءُ أَعْدَاءِ اللَّهِ النَّارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ ۖ جَزَاءً بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (28) اين است کيفر دشمنان خدا همان آتش که براى آنان در آن خانه هميشگى است، سزايى است در برابر اين که آيات ما را انکار مى کردند. (28) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا اللَّذَيْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ (29) و آنان که کفر ورزيدند [در جهنّم] مى گويند: پروردگارا! آن دو گروه از [شياطين] جنّ و انس را که ما را گمراه کردند به ما نشان بده تا زير قدم هايمان قرارشان دهيم که از پست ترين ها گردند. (29) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🔸ترتیل صفحه ۴۸۰ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : حجاز 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

قرآن ترجمه المیزان سوره 41 سوره مبارکه فصلت صفحه 480 إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30) همانا کسانى که گفتند: پروردگار ما خدا است، سپس ايستادگى کردند فرشتگان [هنگام مرگ] بر آنان نازل مى شوند [و مى گويند:] نترسيد و غم مخوريد و بشارت باد شما را به آن بهشتى که به شما وعده داده مى شد. (30) نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (31) ما در زندگى دنيا يارى رسان شما بوديم و در آخرت نيز هستيم و در بهشت هر چه دلتان بخواهد برايتان فراهم است و در آن براى شما است هر چه تمنّا کنيد. (31) نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (32) اين پيشکشى از جانب [خدايى] آمرزگار و رحيم است. (32) وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (33) و کيست نيکو سخن تر از آن کس که به سوى خدا دعوت کند و کار شايسته انجام دهد و بگويد: همانا من [در برابر حق] از تسليم شدگانم؟ (33) وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (34) و نيکى و بدى يکسان نيستند، [بدى ديگران را ]با بهترين شيوه [که نيکى است] دفع کن که در نتيجه ناگهان آن کس که ميان تو و او دشمنى وجود دارد گويى دوستى صميمى است. (34) وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (35) و از اين بهترين شيوه برخوردار نمى شوند جز کسانى که صبر پيشه کرده اند و از آن برخوردار نمى شود جز کسى که بهره اى بزرگ [از اخلاق انسانى ]دارد. (35) وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (36) و اگر وسوسه اى از شيطان به تو برسد [که بدى را با بدى پاسخ دهى] به خدا پناه ببر، بى شک او خود شنوا و دانا است. (36) وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (37) و از نشانه هاى [قدرت] او شب و روز و خورشيد و ماه است، نه براى خورشيد سجده کنيد و نه براى ماه و براى خدايى که آنها را خلق کرده است سجده کنيد اگر تنها او را پرستش مى کنيد. (37) فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْأَمُونَ ۩ (38) پس اگر [از پذيرش اين دستور] تکبّر ورزيدند [باکى نيست زيرا] آنان که در پيشگاه پروردگارت هستند (فرشتگان) شب و روز او را [از هر نقصى ]تنزيه مى کنند و خسته نمى شوند. (38) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🔸ترتیل صفحه ۴۸۱ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : حجاز - رست 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

قرآن ترجمه المیزان سوره 41 سوره مبارکه فصلت صفحه 481 وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ ۚ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۚ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (39) و از نشانه هاى [قدرت] او اين است که تو زمين را پژمرده مى بينى، پس هنگامى که آب بر آن نازل کنيم جنبش مى کند و برمى آيد، همانا آن کس که زمين را زنده کرد حتماً زنده کننده مردگان است، به يقين او بر هر چيزى توانا است. (39) إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا ۗ أَفَمَنْ يُلْقَىٰ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ ۖ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (40) بى گمان کسانى که درباره آيات ما کج انديشى مى کنند از ما پنهان نيستند، پس آيا حال کسى که در آتش افکنده مى شود بهتر است يا حال آن که روز قيامت مى آيد و [از آتش] در امان است؟ هر کارى مى خواهيد انجام دهيد که او به آنچه مى کنيد بينا است. (40) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ (41) بى شک کسانى که به قرآن ـ وقتى که به آنان رسيد ـ کفر ورزيدند [کيفر خود را خواهند ديد ]و همانا آن کتابى عزّتمند است. (41) لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ ۖ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ (42) [کتابى که] باطل نه از پيش روى آن و نه از پشت سرش (از هيچ طرف) نمى تواند آن را مغلوب سازد، فرود آمده اى است از سوى حکيمى ستوده. (42) مَا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ (43) [از سخنان ناروا مانند نسبت دادن سحر و جنون چيزى] به تو گفته نمى شود مگر آنچه به رسولان پيش از تو گفته شد، همانا پروردگار تو داراى آمرزشى [ارجمند] و عقوبتى دردآور است. (43) وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا لَقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُ ۖ أَأَعْجَمِيٌّ وَعَرَبِيٌّ ۗ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ ۖ وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى ۚ أُولَٰئِكَ يُنَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ (44) و اگر آن را قرآنى به زبان غيرعربى قرار مى داديم، مى گفتند: چرا آيات آن تبيين نشده است؟ آيا کتابْ غيرعربى و مخاطبْ عربى؟! بگو: آن براى کسانى که ايمان آورده اند هدايت و شفا است و کسانى که ايمان نمى آورند در گوش هايشان سنگينى است و قرآن برايشان مايه کورى است، اينان گويى از جايى دور ندا مى شوند [و صدا را نمى شنوند]. (44) وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۗ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ (45) و همانا به موسى کتاب داديم پس در باره آن اختلاف شد و اگر قبلاً سخنى از پروردگارت صادر نشده بود [که قضاوت ميان مؤمن و منکر در قيامت خواهد بود] بين آنان قضاوت مى شد [و منکران قرآن هلاک مى شدند] و به راستى آنها در باره قرآن در شکى شديد هستند. (45) مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (46) هر کس کار شايسته انجام دهد به سود خود او است و هر کس بدى کند به زيان خود او است و پروردگار تو هرگز به بندگان ستم نمى کند. (46) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🔸ترتیل صفحه ۴۸۲ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

قرآن ترجمه المیزان سوره 41 سوره مبارکه فصلت صفحه 482 ۞ إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ ۚ وَمَا تَخْرُجُ مِنْ ثَمَرَاتٍ مِنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ ۚ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ (47) علم قيامت فقط به خداوند برمى گردد و هيچ يک از ميوه ها از غلافشان بيرون نمى آيند و هيچ ماده اى باردار نمى شود و بارش را نمى نهد مگر با علم او و روزى که مشرکان را ندا مى کند که شريکان من کجايند؟ مى گويند: به تو اعلام مى داريم که هيچ کس از ما [بر شريک داشتن تو] شهادت نمى دهد. (47) وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَدْعُونَ مِنْ قَبْلُ ۖ وَظَنُّوا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (48) و آنچه را قبلاً معبود خود مى خواندند از نظرشان گم مى شود و يقين مى کنند که هيچ گريزگاهى براى آنان نيست. (48) لَا يَسْأَمُ الْإِنْسَانُ مِنْ دُعَاءِ الْخَيْرِ وَإِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَئُوسٌ قَنُوطٌ (49) انسان از طلب خير به دعا خسته نمى شود و اگر بدى به او برسد بسيار ناميد و افسرده مى گردد. (49) وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِنْ رُجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّي إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنَىٰ ۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (50) و اگر بعد از گزندى که به او رسيده است رحمتى از خود به او بچشانيم، خواهد گفت: اين حقّ من است و گمان نمى کنم قيامت بر پا شود و به فرض اگر به سوى پروردگارم برگردانده شوم حتماً بهترين منزلت را نزد او خواهم داشت، پس به يقين کافران را از آنچه کرده اند باخبر مى کنيم و بى ترديد از عذابى شديد به آنان خواهيم چشانيد. (50) وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِيضٍ (51) و هرگاه به انسان نعمت بدهيم روى مى گرداند و تکبّر مىورزد و هرگاه بدى به او برسد دعايى پردامنه دارد. (51) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (52) بگو: به من خبر دهيد که اگر قرآن از نزد خدا باشد و شما به آن کفر ورزيده ايد چه کسى گمراه تر است از آن که در ستيزى دور [از حق] فرو رفته است؟ (52) سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (53) ما پيوسته آيات خود را در آفاق و در وجود خودشان به آنان ارائه مى دهيم تا برايشان روشن شود که خداوند حقّ است، آيا [آيات خدا را را انکار مى کنند و برايشان] کافى نيست که پروردگار تو بر هر چيزى شاهد است؟ (53) أَلَا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَاءِ رَبِّهِمْ ۗ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ (54) آگاه باش که آنان نسبت به لقاى پروردگارشان (معاد) در شکى عميق هستند، آگاه باش که او حتماً بر هر چيزى احاطه دارد. (54) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🔸ترتیل صفحه ۴۸۳ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۸۳🌷 پاسخ به دو سؤال: 1ـ در این آیه می خوانیم که قرآن به زبان عربی نازل شده است. آیا مخاطبان قرآن فقط عرب زبان ها هستند؟ اگر چنین نیست، چرا بر خواندن قرآن به عربی تأکید شده است؟ در پاسخ این سؤال باید به این نکته توجّه کنیم که پیامبر اسلام در سرزمین حجاز و در میان اعراب مبعوث شد و نخستین مخاطبانِ او، مردم عرب زبان بودند. از این رو کاملاً طبیعی بود که آن حضرت به زبان عربی صحبت کند و قرآن نیز به این زبان نازل شود؛ زیرا در غیر این صورت، هیچ یک از اطرافیان او، از محتوای دعوتش آگاه نمی شد و به او ایمان نمی آورد، و نخستین گام رسالت آن حضرت، با شکست مواجه می شد. ولی بی شک دعوت آن پیامبر الهی، دعوتی جهانی بوده و هست، و قرآن نیز کتابی برای هدایت همه‏ ی انسان هاست. از این رو آیات قرآن و آموزه های دین، به زبان های گوناگون ترجمه شده و خواهد شد تا همه‏ ی مردمِ جهان از آن مطّلع شوند. البته چون تک تک کلمات قرآن مستقیماً از سوی خدا نازل شده و سخن آفریدگار هستی است، قداست و احترام ویژه ای دارد و خواندن اصل آن که به زبان عربی است تأثیر خاصّی بر نورانیّت دل و جان انسان دارد؛ همچنین قرائت متن قرآن توسّط امّت اسلامی، باعث ماندگار شدن آن در طول قرن ها شده و خواهد شد. به هر حال لازم است تمام مسلمانان و دیگر مردم جهان، با استفاده از ترجمه های خوب قرآن، از محتوای آن آگاه شوند. 2ـ بر اساس این آیه، مأموریّت پیامبر اسلام ، دعوت ساکنان امّ القری (مکّه) و مردم اطراف آن است؛ در حالی که می دانیم گستره‏ی دعوت پیامبر، همه‏ ی مردم جهان بوده است. مفسّرانِ قرآن در بیان این ابهام نیز گفته اند که واژه ی «اُمّ» به معنای «اصل و اساس و پایه و آغاز» هر چیز است و بدین علت به مادر «اُمّ» گفته می شود که وجود انسان از او سرچشمه می گیرد. علت این که به سرزمین مکّه، ام القری گفته شده نیز این است که بر اساس روایات، زمانی که تمام کره‏ ی زمین در زیر آب قرار داشته، نخستین جایی که از زیر آب سر برآورده، سرزمین مکّه بوده، و پس از آن، سایر خشکی های زمین از آب بیرون آمده، و از این رو مکّه ام القری (آغاز و ابتدای شهرها و آبادی های زمین) نام گرفته است. به همین سبب، این آیه می فرماید که پیامبر وظیفه دارد در ابتدا مردم مکّه را که نخستین مخاطبانِ دعوت پیامبر و نزدیک ترین افراد به آن حضرت بودند دعوت کند، و پس از آنان، سایر افراد زمین را که در گرداگرد مکّه قرار داشتند، به دین اسلام فراخواند . #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

صفحه ۴۸۴ مصحف شریف انتهای سوره مبارکه شوری #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۴۸۴ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : رست 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

قرآن ترجمه المیزان سوره 42 سوره مبارکه الشورى صفحه 484 فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا ۖ يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ ۚ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (11) خالق آسمان ها و زمين است، براى شما از خودتان جفت هايى قرار داد و از دام ها نيز جفت هايى; شما را بدين وسيله تکثير مى کند، براى او مانندى نيست و او است شنوا و بينا. (11) لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (12) کليدهاى آسمان ها و زمين مختصّ او است، عطاى خود را براى هر که بخواهد وسعت مى دهد يا تنگ مى گرداند، همانا او به هر چيزى دانا است. (12) ۞ شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ (13) براى شما از دين چيزى را تشريع کرد که نوح را به آن توصيه نمود و نيز آنچه را به تو وحى کرديم و آنچه را که ابراهيم و موسى و عيسى را به آن توصيه نموديم که دين را برپا داريد و در آن متفرق نشويد; بر مشرکان گران است آنچه ايشان را به آن فرا مى خوانى، خدا هر که را بخواهد به سوى دين جلب مى کند و هر کس را [که] انابه کند به سوى آن هدايت مى نمايد. (13) وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ (14) و متفرق نشدند مگر بعد از آن که علم [به حق ]بر ايشان حاصل شد [و اين تفرقه] از روى تجاوزطلبى بود که در ميانشان وجود داشت و اگر نبود سخنى که از پروردگارت گذشته است [که] تا وقت معيّنى [مهلت دارند] ميان آنان حکم مى شد [و اهل باطل هلاک مى گشتند] و همانا کسانى که پس از آنان کتاب به آنها ميراث داده شد در مورد آن دچار شکّى سخت هستند. (14) فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (15) پس فقط به سوى اين [دين مشترک بين پيامبران ]دعوت کن و چنان که به تو امر شده است پايدارى نما و از هوس هاى آنان پيروى مکن و بگو: من به هر کتابى که خدا نازل کرده است ايمان دارم و به من امر شده است که ميان شما به عدالت رفتار کنم، خدا پروردگار ما و پروردگار شما است، اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شما است، ميان ما و شما جدالى نيست، خداوند [در قيامت] ميان ما جمع مى کند و سير و حرکت فقط به سوى او است. (15) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

صفحه ۴۸۵ مصحف شریف انتهای سوره مبارکه شوری #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🔸ترتیل صفحه ۴۸۵ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

صفحه ۴۸۷مصحف شریف انتهای سوره مبارکه شوری #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🔸ترتیل صفحه ۴۹۲ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : کرد 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

قرآن ترجمه المیزان سوره 43 سوره مبارکه الزخرف صفحه 492 وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ (34) و براى خانه هايشان درهاى متعدد و تخت هايى که بر آنها تکيه کنند [قرار مى داديم]. (34) وَزُخْرُفًا ۚ وَإِنْ كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (35) و هرگونه زينتى [براى آنان فراهم مى کرديم ]و اين همه نيست مگر کالاى زندگى دنيا; و آخرت نزد پروردگارت مختصّ به تقواپيشگان است. (35) وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ (36) و هر کس از ياد خداى رحمان اعراض کند، براى او شيطانى قرار مى دهيم که همدم او خواهد بود. (36) وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (37) و همانا اين شيطان ها آنان را از راه منحرف مى کنند، در حالى که آنها مى پندارند که هدايت يافته اند. (37) حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38) تا آن گاه که به پيشگاه ما مى آيد [به شيطان همدم خود] مى گويد: اى کاش ميان من و تو فاصله شرق و غرب بود که چه بد همدمى هستى! (38) وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (39) و امروز [آرزوى دورى از شياطين] هرگز سودتان ندهد; زيرا چون ظلم کرده ايد [با شياطين ]در عذاب شريکيد. (39) أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كَانَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (40) پس آيا تو مى توانى [حقّ را] به کَران بشنوانى يا کوران و کسانى را که در گمراهى نمايانى هستند هدايت کنى؟! (40) فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ (41) پس اگر تو را [از اين جهان] ببريم حتماً از آنان انتقام خواهيم گرفت. (41) أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ (42) يا آنچه را بدان تهديدشان کرده ايم به تو نشان مى دهيم; زيرا ما بر [نابودى] آنان مقتدريم. (42) فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (43) پس به آنچه به تو وحى مى شود، تمسّک کن که بى شک تو بر راهى راست قرار دارى. (43) وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ (44) و به راستى اين وحى براى تو و قوم تو تذکارى است و به زودى از آن بازخواست مى شويد. (44) وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ (45) و از آن رسولان ما ـ که پيش از تو فرستاديم ـ بپرس که آيا غير از خداى رحمان معبودهايى قرار داده ايم که پرستش شوند؟ (45) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (46) و همانا موسى را با معجزات خود به سوى فرعون و اشراف قوم او فرستاديم پس گفت: به يقين من فرستاده خداوندگار جهانيانم. (46) فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِآيَاتِنَا إِذَا هُمْ مِنْهَا يَضْحَكُونَ (47) پس آن گاه که با معجزات ما نزدشان آمد، همان دم به آن [معجزات] خنديدند. (47) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن